วิเคราะห์หลักพุทธธรรมในการบริโภคอาหารของชุมชนแพทย์วิถีธรรม

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ คือ1) เพื่อศึกษาการบริโภคอาหารตามหลักพุทธธรรม 2) เพื่อศึกษาการบริโภคอาหารตามแนวแพทย์วิถีธรรม3) วิเคราะห์หลักพุทธธรรมในการบริโภคอาหารของชุมชนแพทย์วิถีธรรม

การบริโภคอาหารในพระไตรปิฎกใช้หลัก”อาหาร 4”ได้แก่ 1) กวฬิงการาหาร คือ คำข้าว โดยมุ่งการดับสัญญาของกามคุณ 5 ที่ไม่มุ่งเสพของอร่อย ให้เน้นที่ประโยชน์ 2) ผัสสาหาร สื่อผ่านความรู้สึกของปสาทรูปทางกายทางใจ โดยสัมผัสด้วย ตา หู จมูก สิ้น กาย ใจจนเกิดเวทนาสุขทุกข์ หรืออทุกขมสุขเมื่อได้สัมผัส 3) มโนสัญเจตนาหาร เจตนาของตัณหาในความชอบ ชัง ที่เกิดจากการบริโภค ทานในปริมาณพอดีอย่างมีสติ  4) วิญญาณอาหาร พิจารณาการดับให้ไม่เหลือด้วยวิราคะอันเกิดจากการติดยึด จากความอร่อยของอาหารในทุกมื้อของการบริโภค

ส่วนการบริโภคตามแนวแพทย์วิถีธรรม สอนให้รู้จ้กเลือกอาหารไร้สารพิษให้เหมาะกับสภาพร่างกายและสภาพอากาศ เน้นความสมดุลร้อนเย็นตามธาตุร้อนและเย็นของแต่ละคน โดยรู้วิธีปรุงรสไม่จัด เคี้ยวละเอียด ทานอาหารตามลำดับการย่อยง่ายสู่การย่อยยากซึ่งประกอบด้วยหลักโภชนาการของกองอนามัยโลก

เมื่อนำหลักทั้ง 2 มาผสมผสานกันอย่างสมดุลด้วยการทดลอง ปรับเปลี่ยน ไม่ยึดมั่นถือมั่นอย่างเรียบง่ายประหยัด พึ่งตนใน“การเป็นหมอดูแลตัวเอง” ได้แล้ว วิเคราะห์เห็นความสอดคล้องของหลักการบริโภคอย่างลงตัว มีผลให้ร่างกายแข็งแรง จิตใจที่ดีงามอย่างผาสุก นำไปแนะนำผู้อื่นต่อ ประหยัดเวลา ประหยัดงบประมาณให้ตนเอง มีผลดีต่อครอบครัว สังคม และประเทศชาติได้อย่างยั่งยืน.

คำสำคัญ: หลักพุทธธรรม  การบริโภคอาหาร ชุมชนแพทย์วิถีธรรม