หลักเกณฑ์ในการเขียนแหล่งอ้างอิง (APA 7th) วารสารปรัชญาอาศรม
1. การอ้างอิงในเนื้อหา (In-text citation)
รูปแบบหลัก: ให้ใส่ชื่อผู้แต่งและปีในวงเล็บ หรือใส่ชื่อผู้แต่งในประโยคตามรูปแบบที่เหมาะสม (ภาษาไทยมักใส่เลขหน้าเป็น น. หากอ้างถึงหน้าเดียว)
แสง จันทร์งาม (2539) ได้อธิบายว่า...
หรือ: ... (แสง จันทร์งาม, 2539, น. 5)
(Jones, 2007, pp. 9–10) หรือ Jones (2007) argues that...
หมายเหตุ: ภาษาไทยใช้ น. สำหรับเลขหน้า; ภาษาอังกฤษใช้ p. สำหรับหน้าเดียว และ pp. สำหรับหลายหน้า.
2. รูปแบบชื่อผู้แต่ง (ตามจำนวนผู้แต่ง)
- ผู้แต่ง 1 คน: ชื่อ/สกุล (ปี) หรือ (สกุล, ปี).
- ผู้แต่ง 2 คน: ชื่อ1 และ ชื่อ2 (ปี) หรือ (สกุล1 & สกุล2, ปี).
- ผู้แต่ง 3–20 คน: ให้ใส่ชื่อผู้แต่งทั้งหมดในรายการอ้างอิงท้ายเรื่อง.
- ผู้แต่ง 21 คนขึ้นไป: ใส่ชื่อผู้แต่ง 1–19 ตามด้วย
... ผู้แต่งสุดท้าย(ตาม APA 7th).
ตัวอย่าง: สถาพร พฤฑฒิกุล และคณะ (2559); (Singleton et al., 2021, p. 15).
3. รูปแบบรายการอ้างอิงท้ายเรื่อง (ตัวอย่างหลัก)
3.1 หนังสือ
รูปแบบ: ชื่อผู้เขียน. (ปี). ชื่อหนังสือ. (ครั้งที่พิมพ์). สำนักพิมพ์.
3.2 บทความในวารสาร
รูปแบบ: ชื่อผู้เขียน. (ปี). ชื่อบทความ. ชื่อวารสาร, เล่ม(ฉบับ), เลขหน้า.
3.3 วิทยานิพนธ์ / วิทยานิพนธ์ออนไลน์
รูปแบบ (ไม่ได้ตีพิมพ์): ชื่อผู้เขียน. (ปี). ชื่อวิทยานิพนธ์ [ประเภท]. มหาวิทยาลัย.
3.4 เว็บไซต์ / ออนไลน์
รูปแบบ: ชื่อผู้แต่ง. (ปี, วัน เดือน). ชื่อบทความ. ชื่อเว็บไซต์. URL
3.5 กฎหมาย / ราชกิจจานุเบกษา
อ้างอิงตามชื่อกฎหมายและปี/วันที่เผยแพร่ในราชกิจจานุเบกษา เช่น
3.6 เอกสารที่ไม่ได้ตีพิมพ์ / รายงานภายใน
4. ข้อพึงปฏิบัติและหมายเหตุเพิ่มเติม
- กรณีอ้างอิงมากกว่าสองแหล่ง ให้เรียงตามลำดับตัวอักษร เช่น (Banks, 2002; Dilevko & Gottlieb, 2003).
- กรณีไม่มีปี ให้ใส่ (ม.ป.ป.) หรือ (n.d.).
- หากผู้แต่งเป็นนิติบุคคล ให้ใส่ชื่อหน่วยงานและแรก ๆ ของชื่อเป็นตัวย่อในการอ้างอิงถัดไป (เช่น World Health Organization → WHO).
- การสัมภาษณ์เชิงลึก / personal communication: ให้ระบุในเนื้อหาเท่านั้น ไม่ใส่รายการอ้างอิงท้ายเรื่อง (เช่น แสง จันทร์งาม, การสื่อสารส่วนบุคคล, 14 ก.พ. 2559).
5. ตัวอย่างรายการอ้างอิงรวม
แสง จันทร์งาม. (2544). พุทธศาสนาวิทยา. (พิมพ์ครั้งที่ 2). สร้างสรรค์บุ๊คส์.
มะลิวรรณ โคตรศรี. (2548). การพัฒนาโมเดลความสัมพันธ์... วารสารวิจัยและวัดผลการศึกษา มมร, 3(1), 32–48.
นพพร ไทยเจริญ. (2549). การสร้างชุดการสอน... [วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยบูรพา.
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูปลัดธันรบ โชติวํโส (วงศ์ษา). (2563). เกณฑ์ตัดสินทางพุทธจริยศาสตร์ที่มีต่อการใช้ปัญญาประดิษฐ์ [วิทยานิพนธ์พุทธศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาปรัชญา, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ ราชวิทยาลัย]. e-Thesis Central Library Mahachulalongkornrajavidya laya University. https://e-thesis.mcu.ac.th/thesis/2430
6. ตัวอย่างรายการอ้างอิง (ปรับจากภาษาไทยเป็นอังกฤษ)
References (APA 7)
Janngam, S. (2001). Buddhism studies (2nd ed.). Sangsan Books.
Kotsri, M. (2005). Development of a relational model… Journal of Research and Evaluation in Education, MCU, 3(1), 32–48.
Thaicharoen, N. (2006). Development of a teaching set… [Unpublished master’s thesis]. Burapha University.
Mahachulalongkornrajavidyalaya University. (1996). The Thai Tipitaka (Mahachulalongkornrajavidyalaya University edition). Mahachulalongkornrajavidyalaya University.
Phrakhrupalad Thanrob Jotivaṃso (Wongsa). (2020).The Buddhist ethical criteria towards the use of artificial intelligence [Master’s thesis, Mahachulalongkornrajavidyalaya University]. e-Thesis Central Library Mahachulalongkornrajavidyalaya University. https://e-thesis.mcu.ac.th/thesis/2430