Health Care Guidelines Using Thai Traditional Medicine Wisdom According to Buddhist Ethics
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
Health care is essential in life. Good health care should happen every moment. The principle of health care between the concept of concentration and the wisdom of traditional Thai medicine can be beneficial to care. and maintain the health of people of all genders and ages. Health care through meditation has a positive effect on people of all genders and ages. And can be applied to sit, stand, walk, sleep, or perform various activities in daily life to benefit during activities or work to be productive.
The wisdom of Thai health care comes in many forms. And it's another option for healing, rehabilitation, and self-care. Thai traditional medicine treatment is a use of wisdom that is not complicated and can create innovations to apply treatment methods to care for patients in a perfect way.
Health Care Guidelines Using Thai Traditional Medicine Wisdom According to Buddhist Ethics It is a combination of the methods of health care of Thai traditional medicine, which is the application of the principles of care, including 1) self-massage guidelines, 2) methods of compressing with local herbs, and 3) beliefs.
Article Details
References
กระทรวงสาธารณสุข. (ม.ป.ป.). รู้ตัวเลข รู้ความเสี่ยงสุขภาพ. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์อักษรกราฟฟิคแอนด์ดีไซน.
กองคุ้มครองและส่งเสริมภูมิปัญญาการแพทย์แผนไทยและแพทย์พื้นบ้านไทย. (2562). คู่มือประกอบการรับรองหมอพื้นบ้าน. กรุงเทพฯ: กระทรวงสาธารณสุข.
คณะทันตแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (2562). คู่มือดูแลตนเองเพื่อสุขภาพดีมีความสุข. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธีร์พิชชา โกสุม. (2563). ผลของโปรแกรมการใช้สมาธิบำบัด SKT ร่วมกับการปรับเปลี่ยนการบริโภคอาหารเค็มต่อระดับความดันโลหิต โซเดียมและความเครียดในผู้ป่วยความดันโลหิตสูงตำบลบ้านเสด็จ อำเภอเมือง จังหวัดลำปาง. สาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
ประทีป จีนงี่ และคณะ. (2562). การพัฒนานวัตกรรมการดูแลสุขภาพตนเองของผู้สูงอายุในศตวรรษที่ 21. วารสารบรรณศาสตร์ มศว. 12 (2), 15-29.
พระครูปลัดสุวัฒนพุทธคุณ จนฺทาโภ (ประมวน พานิช) และคณะ. (2562). พุทธจริยศาสตร์เพื่อความสุขในสังคม. วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น. 6 (2), 9 - 10.
พระครูสิริปัญญานุโยค (ปัญญา ภู่มาลา). (2560). รูปแบบการส่งเสริมสุขภาวะทางสังคมของพระสังฆาธิการในสังคมไทย. ดุษฎีนิพนธ์ พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระยงค์ยุทธ เทวธมฺโม (จันทะอ่อน). (2563). การดูแลผู้ป่วยติดเตียงตามหลักพุทธจริยศาสตร์ในตำบลบ้านฝาง อำเภอเกษตรวิสัย จังหวัดร้อยเอ็ด. ดุษฎีนิพนธ์ พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุุฬาลงกรณราชวิิทยาลััย.
ราชกิจจานุเบกษา. (2562). พระราชบัญญัติผลิตภัณฑ์สมุนไพร. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา.
วิโรจน์ มุมานะจิตต์ และบุญเชิด หนูอิ่ม. (2559). การฟื้นฟูและสืบทอดภูมิปัญญาการแพทย์แผนไทยและการแพทย์พื้นบ้านไทยชลบุรี. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 24 (46), 149 - 150.
ศุทรา เอื้ออภิสิทธิ์วงศ์ และคณะ. (2560). การส่งเสริมสุขภาพจิต: แนวคิด หลักฐาน และแนวทางปฏิบัติ. เชียงใหม่: หจก.วนิดาการพิมพ์.
สมพร กันทรดุษฎี เตรียมชัยศรี (2563). ถอดบทเรียนประสบการณ์การใช้สมาธิบำบัด SKT ของบุคลากรสาธารณสุข. กองการแพทย์ทางเลือก กรมการแพทย์แผนไทยเเละการแพทย์ทางเลือก กระทรวงสาธารณสุข.
Adams, T., Bezner, J., & Steinhardt, M. (1997). The conceptualization and measurement of perceived wellness: integrating balance across and within dimensions. American journal of health promotion: AJHP, 11 (3), 208 - 218.
Pender, N. J., Murdaugh, C. L., & Parsons, M. A. (2014). Health Promotion in Nursing Practice. Pearson Education.
Orem D. E. (1985). A concept of self-care for the rehabilitation client. Rehabilitation nursing: the official journal of the Association of Rehabilitation Nurses, 10 (3), 33 - 36.