A Model for Improving The Quality of Life of Disabled Monks According to Buddhist Ethics.
Main Article Content
Abstract
Ethics is the principle of morality. Which is conscious of the measures of behavior it is a study of duty, supreme goodness, and supreme ideology of human life within the Boundaries of freedom. It is a right which is the power that a person has to claim. Or is it a rule in society that people must follow for the sake of goodness and peace in society.
All humans, even the handicapped have the right to equal welfare for the quality of life in all aspects should be given the opportunity and be able to participate in all social systems in accordance with the concept of improving the quality of life in physical, emotional, environmental, cultural and mental aspects with morals and ethics and the development of the quality of life of monks with disabilities. Handicapped development ethics and theoretical concepts by seeing the importance of monks with disabilities.
Ethics and the development of quality of life for people with disabilities รt is to support and promote the capacity of monks with disabilities and people with disabilities to be equal. No disrespect Hate or devalue people with disabilities and keep in mind that If you compare yourself with some disabilities to feel or how.
Article Details
References
กีรติ บุญเจือ. (2519). จริยศาสตร์สำหรับผู้เริ่มเรียน. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช.
ชมขวัญ มาปาเดิด. (2561). เสรีภาพในปรัชญาของฌอง-ปอล ซาร์ตร์: กรณีศึกษาของสื่อสังคมออนไลน์ในสังคมไทย. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยบูรพา.
เทพพร มงธานี. การศึกษาความหมายและคุณค่าชีวิตของคนพิการในพระพุทธศาสนากรณีความเข้าใจของพระสงฆ์ในจังหวัดขอนแก่น. สืบค้นเมื่อ 4 พฤศจิกายน 2565, จากhttps://kb.hsri.or.th/dspace/handle/11228/2247?locale-attribute=th
ประภัสสร วัฒนา. (2560). แนวความคิดมนุษยนิยมของมาสโลว์ (Maslow) และแนวความคิดอัตถิภาวนิยมของฌอง ปอล ซาร์ตร์ (Jean Paul Sartre) ที่ปรากฎผ่านนวนิยายเรื่อง “วันหนึ่งในชีวิตของอีวาน เดนิโซวิช”. วิทยานิพนธ์ศิลปศาตรบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พชร สุขสุเมฆ. (2552). การอนุวัติการของประเทศไทยจากการเข้าเป็นภาคีแห่งอนุสัญญา ว่าด้วยสิทธิผู้พิการ ค.ศ. 2006. วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต คณะนิติศาสตร์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พระครูปลัดสุวัฒนพุทธคุณ จนฺทาโภ (ประมวน พานิช) และคณะ. (2562). พุทธจริยศาสตร์เพื่อความสุขในสังคม. วารสาร บัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น. 6 (2), 5.
พระครูสุนทรชัยวัฒน์ (ทวี สุชีโว-ตัวประโคน). (2555). การศึกษาวิเคราะห์พุทธจริยศาสตร์ในคัมภีร์อรรถกถาธรรมบท. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระทศเทพ ทสธมฺโม (วณิชาติ) และคณะ. (2562). จริยศาสตร์ของค้านท์: การทำหน้าที่ระหว่างบุพการีและกตัญญูกตเวที. วารสาร วิชาการธรรมทรรศน์. 19 (3), 236.
พระธรรมปิฎก (ประยุทธ ปยุตฺโต). (2543). ทศวรรษธรรมทัศน์พระธรรมปิฎก หมวดศึกษาศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ธรรมสภา.
พระศรีคัมภีรญาณ. (2559). จริยศาสตร์ในคัมภีร์พระพุทธศาสนา. พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
วิริยะ นามศิริพงษ์พันธุ์ และคณะ. (2546). การแก้ไขกฎหมายที่กีดกันผู้พิการในการเข้าไปมีส่วนร่วมในสังคม:ศึกษากรณีกฎหมายและกฎระเบียบที่จำกัดสิทธิผู้พิการในการประกอบอาชีพ. รายงานการวิจัย สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา.
สาวิตรี รัตนชูโชติ. (2552). การเข้าถึงสิทธิของผู้พิการตามพระราชบัญญัติส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้พิการ พ.ศ. 2550. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สถาบันบัณฑิตพัฒนาบริหารศาสตร์.
สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา. (2550). พระราชบัญญัติส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้พิการ พ.ศ. 2550. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา.
สำนักงานแรงงานระหว่างประเทศ. (2549). แนวทางการปฏิบัติความเสมอภาคทางนิติบัญญัติ. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานแรงงานระหว่างประเทศประจำอนุภาคเอเชีย.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2551). การสำรวจความพิการ พ.ศ. 2550. กรุงเทพมหานคร: กลุ่มสถิติสังคม สำนักงานสถิติเศรษฐกิจสังคมและประชามติสำนักงานสถิติแห่งชาติ.
สำเนียง ยอดคีรี. (2560). จริยศาสตร์ จริยธรรม และคุณธรรม ตามแนวความคิดของนักปรัชญา. วารสาร ปรัชญาปริทรรศน์. 22 (2), 39.
bbc. ชีวิตน่าอัศจรรย์ของ “สตีเฟน ฮอว์คิง” อัจฉริยะผู้ไขความลับแห่งจักรวาล. สืบค้นเมื่อ 25 มีนาคม 2566, จาก https://www.bbc.com/thai/features-43396461
Jean-Paul Sartre: Translated by Hazel E. Barnes. (1997). Being and Nothingness. London: Methuen & Co. Ltd.
Lawforasean. อาเซียนเพิ่มสิทธิผู้พิการ. สืบค้นเมื่อ 30 สิงหาคม 2565, จาก https://lawforasean.krisdika.go.th/Content/View?Id=267&Type=1
UNESCO. (1978). Encyclopedia of the Social Science. New York: The Macmillan Company.