แนวคิดมนุษยนิยมกับสิทธิและเสรีภาพขั้นพื้นฐานของคนไร้รัฐไร้สัญชาติในประเทศไทย

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวคิดมนุษย์นิยมและสิทธิขั้นพื้นฐานของคนไร้รัฐไร้สัญชาติในประเทศไทย ภายใต้นโยบาย กฎหมาย และระเบียบเกี่ยวกับการจัดการปัญหาการไร้รัฐไร้สัญชาติของรัฐบาลไทย ผลการศึกษาพบว่านโยบาย กฎหมายเกี่ยวกับการให้สถานะบุคคลและรับรองสิทธิขั้นพื้นฐานของคนไร้รัฐไร้สัญชาตินั้น รัฐบาลจะจำแนกสถานะบุคคลของคนไร้รัฐไร้สัญชาติเป็นกลุ่ม ๆ และนำสิทธิขั้นพื้นฐานผูกไว้กับสถานะทางกฎหมายของแต่ละคน โดยแต่ละบุคคลมีสิทธิและเสรีภาพที่ไม่เท่ากัน

จากมุมมองของทฤษฎีมนุษยนิยม เกี่ยวกับสิทธิขั้นพื้นฐานของคนไร้รัฐไร้สัญชาตินั้น มนุษย์ทุกคนเกิดมามีศักภาพ มีความสามารถในการพัฒนาการตนเอง และเชื่อว่ามนุษย์สามารถค้นพบความหมาย คุณค่า และเป้าหมายของชีวิตได้ในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ โดยเชื่อในระบอบประชาธิปไตย หลักสิทธิมนุษยชน การมีเสรีภาพ มีความเท่าเทียมกัน

มนุษย์ทุกคนต้องได้รับปฏิบัติในอย่างเท่าเทียมกันในสิทธิขั้นพื้นฐานในฐานะมนุษย์ คือการรับรองศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ และไม่ถูกเลือกปฏิบัติเพราะความแตกต่างในเชื้อชาติ สัญชาติ สีผิว เพศ รสนิยมทางเพศ ภาษา ศาสนา ความคิดเห็นทางการเมือง สถานะทางเศรษฐกิจ ชาติกำเนิด ความพิการ สถานะสุขภาพ หรือสถานะอื่น ๆ

ดังนั้นการไร้รัฐไร้สัญชาติ เนื่องจากรัฐยังไม่รับรอง หรือยังไม่ได้พิสูจน์ ไม่อาจเป็นเหตุผลในการจำกัดหรือลิดรอนสิทธิขั้นพื้นฐานที่มนุษย์พึ่งมีพึ่งได้มาตั้งแต่กำเนิดเป็นสิทธิตามธรรมชาติ และที่สำคัญการได้รับสิทธิขั้นพื้นฐาน เป็นปลักประกันที่มนุษย์จะสามารถพัฒนาตนเอง และค้นพบคุณค่าของมนุษย์ได้ตามหลักมนุษยนิยม รัฐจำเป็นต้องรับรอง คุ้มครอง และส่งเสริมให้คนทุกคนได้รับสิทธิขั้นพื้นฐานโดยไม่ผูกไว้กับการมีสัญชาติ หรือมีเงื่อนไขอื่นใด รวมทั้งทุกคนต้องเคารพในสิทธิขั้นพื้นฐาน โดยไม่ละเมิดต่อกัน