การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้เชิงรุกรายวิชา วิทยาการคำนวณ เรื่อง Canva กับการรู้ทักษะดิจิทัล สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6
DEVELOPMENT OF ACTIVE LEARNING ACTIVITIES IN THE COMPUTING SCIENCE COURSE TOPIC: CANVA AND DIGITAL LITERACY SKILLS FOR GRADE 6 STUDENTS
คำสำคัญ:
กิจกรรมการเรียนรู้เชิงรุก, Canva, การรู้ทักษะดิจิทัล, ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อพัฒนาและหาประสิทธิภาพกิจกรรมการเรียนรู้เชิงรุก รายวิชาวิทยาการคำนวณ เรื่อง Canva กับการรู้ทักษะดิจิทัล ตามเกณฑ์ประสิทธิภาพที่กำหนด 75/75 2) เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนที่เรียนด้วยกิจกรรมการเรียนรู้เชิงรุก รายวิชาวิทยาการคำนวณ เรื่อง Canva กับการรู้ทักษะดิจิทัล สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ก่อนเรียนและหลังเรียน และ 3) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่เรียนด้วยกิจกรรมการเรียนรู้เชิงรุก รายวิชาวิทยาการคำนวณ เรื่อง Canva กับการรู้ทักษะดิจิทัล สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนสะพานที่ 3 จำนวน 40 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แผนกิจกรรมด้วยบทเรียนออนไลน์ การเรียนรู้เชิงรุก รายวิชาวิทยาการคำนวณ เรื่อง Canva กับการรู้ทักษะดิจิทัล 2) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ก่อนเรียนและหลังเรียน 3) แบบสอบถามความพึงพอใจ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและ t-test แบบ dependent
ผลวิจัยพบว่า 1) กิจกรรมการเรียนรู้เชิงรุก รายวิชาวิทยาการคำนวณ เรื่อง Canva กับการรู้ทักษะดิจิทัล มีประสิทธิภาพเท่ากับ 75.05/78.25 ซึ่งเป็นไปตามเกณฑ์ที่กำหนดไว้ คือ 75/75 2) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3) นักเรียนมีความพึงพอใจต่อกิจกรรมการเรียนเชิงรุก รายวิชาวิทยาการคำนวณ เรื่อง Canva กับการรู้ ทักษะดิจิทัล ที่คณะผู้วิจัยสร้างขึ้น โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (ค่าเฉลี่ย = 4.82, ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน = 0.06)
เอกสารอ้างอิง
กมล โพธิเย็น. (2560). Active Learning: การจัดการเรียนรู้ที่ตอบโจทย์การจัดการศึกษาใน ศตวรรษที่ 21.วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, ปีที่ 19 ฉบับที่ 1 (มกราคม - มิถุนายน).
กมลรัตน์ เสถียรเขต และมนตรี วงษ์สะพาน. (2568). การพัฒนาการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบ สืบเสาะหาความรู้ 5E ร่วมกับชุดฝึกทักษะกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ เรื่อง พลังงานบนโลกของเรา สำหรับนักเรียนชั้น ประถมศึกษาปีที่ 3. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด, ปีที่ 19 ฉบับที่ 1 (มกราคม - เมษายน).
กระทรวงศึกษาธิการ. (2568). แนวนโยบายและทิศทางการศึกษาไทยในยุค Thailand 4.0. กรุงเทพมหานคร : สำนักงาน ปลัดกระทรวงศึกษาธิการ.
กฤษณี โฮมวงศ์ และคณะ. (2567). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้เชิงรุกวิชาวิทยาการคำนวณ เพื่อส่งเสริมความ เป็นพลเมืองดิจิทัลของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. วารสารวิชาการหลักสูตรและการ สอนมหาวิทยาลัย ราชภัฏสกลนคร, ปีที่ 16 ฉบับที่ 47 (กันยายน - ธันวาคม).
จิราภรณ์ ยกอินทร์. (2560). การจัดการเรียนรู้ผ่านการลงมือปฏิบัติ. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยสวนดุสิต
ธัชพล ทีดี. (2561). ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรายวิชาการวิเคราะห์โครงการและการบริหาร โครงการ เรื่องการศึกษาความเป็นไปได้ของโครงการ โดยวิธีการจัดการเรียนรู้แบบเพื่อนช่วยเพื่อน. วารสารวิชาการ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, ปีที่ 9 ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม - ธันวาคม).
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
พรชนิตว์ ลีนาราช. (2560). ทักษะการรู้ดิจิทัลเพื่อพัฒนาคุณภาพการเรียนรู้. วารสารห้องสมุด, ปีที่ 61 ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม - ธันวาคม).
พัฒนา พรหมณี และคณะ. (2563). แนวคิดเกี่ยวกับความพึงพอใจและการสร้างแบบสอบถาม ความพึงพอใจ ในงาน. วารสารวิชาการสมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทย (สสอท.), ปีที่ 26 ฉบับที่ 1 (มกราคม - มิถุนายน).
พิมพันธ์ เดชะคุปต์. (2560). เหลียวหลังแลหน้าการศึกษาไทย 4.0. วารสารครุศาสตร์, ปีที่ 45 ฉบับที่ 2 (เมษายน - มิถุนายน).
มานิตย์ อาษานอก. (2561). การบูรณาการกระบวนการคิดเชิงออกแบบ เพื่อพัฒนานวัตกรรมการจัดการเรียนรู้. วารสารเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, ปีที่ 1 ฉบับที่ 1 (มกราคม - เมษายน).
รรินธร อุณหะ และแสน สมนึก. (2566). ผลของกระบวนการจัดการเรียนรู้แบบบันได 5 ขั้น ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความคิดสร้างสรรค์ทางวิทยาศาสตร์ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 สังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพระนครศรีอยุธยา เขต 1. วารสารนวัตกรรมการศึกษาและ การวิจัย, ปีที่ 7 ฉบับที่ 4 (ตุลาคม - ธันวาคม).
เรืองศักดิ์ ศรีรักษา และคณะ. (2565). การพัฒนาสื่อการเรียนรู้โดยใช้โปรแกรม Canva เพื่อส่งเสริมผลสัมฤทธิ์ ทางการเรียนรู้ เรื่องพลเมืองดิจิทัล รายวิชาวิทยาการคำนวณ. วารสารครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏ นครศรีธรรมราช, ปีที่ 1 ฉบับที่ 1 (มกราคม - มิถุนายน).
ล้วน สายยศ และอังคณา สายยศ. (2538). เทคนิคการวิจัยทางการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ : สุวีริยาสาส์น.
วงศ์พัทธ์ ชูรา และคณะ. (2527). การพัฒนาทักษะการทดลองทางวิทยาศาสตร์ด้วยกิจกรรม การเรียนรู้วิทยาศาสตร์ โดยใช้ชุมชนเป็นฐานของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด, ปีที่ 18 ฉบับที่ 3 (กันยายน - ธันวาคม).
ศรีสุภา วรคามิน. (2565). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและสมรรถนะการรวมพลังทำงานเป็นทีมด้วยการ จัดการเรียนรู้โดยใช้กิจกรรมเป็นฐานในรายวิชาคณิตศาสตร์ของ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน วิทยาลัยครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยธุรกิจ บัณฑิตย์.
สุทธิวรรณ ตันติรจนาวงศ์. (2560). ทิศทางการจัดการศึกษาในศตวรรษที่ 21.วารสารวิชาการ Veridian E-Journal, Silpakorn University สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์และศิลปะ, ปีที่ 10 ฉบับที่ 2 (พฤษภาคม - สิงหาคม).
สุวิธิดา จรุงเกียรติกุล. (2561). ทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 (The Twenty-First Century Skills). https://www.trueplookpanya.com/dhamma/content/66054
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2562). แนวทางการนิเทศ เพื่อพัฒนาและส่งเสริมการจัดการเรียนรู้เชิงรุก (Active Learning) ตามนโยบายลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้. สืบค้นเมื่อวันที่ 10 ตุลาคม 2568. จาก https://academic.obec.go.th/images/document/1603180137_d_1.pdf
สำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจดิจิทัล. (2562). การพัฒนาเครือข่ายการพัฒนากำลังคนดิจิทัล/ความสำเร็จ. https://www.depa.or.th/th/digitalservice/digital-manpower-fund/success-case
อานันท์ กุลปิยะวาจา. (2567). Communication skills คืออะไร?. สืบค้นเมื่อวันที่ 10 ตุลาคม 2568. จากhttps://www.baseplayhouse.co/blog/5-communication-skills
William, P., & Minnian, A. (2007). Exploring the challenges of developing digital literacy in the context of special educational needs. In Andretta, S. (Ed.) Change and challenge: information literacy for the 21st Century Adelaide. Australia: Auslib Pr.
