ผลการใช้ชุดกิจกรรมแนะแนวเพื่อเสริมสร้างการควบคุมอารมณ์ ของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนธรรมศาสตร์คลองหลวงวิทยาคม จังหวัดปทุมธานี
THE EFFECTS OF USING A GUIDANCE ACTIVITIES PACKAGE TO ENHANCE EMOTIONAL CONTROL OF GRADE 9 STUDENTS AT THAMMASAT KHLONGLUANG WITTHAYAKHOM SCHOOL IN PATHUM THANI PROVINCE
คำสำคัญ:
ชุดกิจกรรมแนะแนว, การควบคุมอารมณ์, มัธยมศึกษาบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบการควบคุมอารมณ์ของนักเรียนกลุ่มทดลอง ก่อนและหลังการใช้ชุดกิจกรรมแนะแนวเพื่อเสริมสร้างการควบคุมอารมณ์ และ 2) เปรียบเทียบการควบคุมอารมณ์ของนักเรียนกลุ่มทดลองที่ใช้ชุดกิจกรรมแนะแนวเพื่อเสริมสร้างการควบคุมอารมณ์และกลุ่มควบคุมที่ใช้กิจกรรมแนะแนวแบบปกติ
การวิจัยนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง มีกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม ประชากร คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนธรรมศาสตร์คลองหลวงวิทยาคม จังหวัดปทุมธานี ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2568 ทั้งหมด 23 ห้องเรียน จำนวน 850 คน กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนธรรมศาสตร์คลองหลวงวิทยาคม จังหวัดปทุมธานี ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2568 จำนวน 60 คน ได้มาจากการสุ่มแบบกลุ่ม แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 1 กลุ่ม และกลุ่มควบคุม 1 กลุ่ม จำนวนกลุ่มละ 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) ชุดกิจกรรมแนะแนวเพื่อเสริมสร้างการควบคุมอารมณ์ 2) กิจกรรมแนะแนวแบบปกติ และ 3) แบบวัดการควบคุมอารมณ์มีค่าความเที่ยงเท่ากับ .87 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าที
ผลการวิจัยปรากฏว่า 1) ภายหลังการทดลอง นักเรียนที่ใช้ชุดกิจกรรมแนะแนวเพื่อเสริมสร้างการควบคุมอารมณ์มีการควบคุมอารมณ์สูงกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และ 2) นักเรียนกลุ่มที่ใช้ชุดกิจกรรมแนะแนวเพื่อเสริมสร้างการควบคุมอารมณ์ มีการควบคุมอารมณ์สูงกว่านักเรียนกลุ่มควบคุมที่ใช้กิจกรรมแนะแนวแบบปกติอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
เอกสารอ้างอิง
กรวิดา ศรีสุภา. (2547). ผลของการเสริมสร้างความฉลาดทาง อารมณ์ตามแนวคิดของโกล์แมนที่มีต่อการลดพฤติกรรม ก้าวร้าวและการใช้ความรุนแรงของนักเรียนชั้นประถมศึกษา ปีที่ 6. (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต), บัณฑิตวิทยาลัย,จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 (พิมพ์ครั้งที่ 3).กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทยจํากัด.
จิราภรณ์ อารยะรังสฤษฏ์. (2539). พัฒนาการทางจริยธรรมของเด็ก (Development of Morality), แนะแนว 30(162) : 53-59.
ชลธิชา จันมณีย์ , นิธิพัฒน์ เมฆขจร. (2554). ผลของการใช้ชุดกิจกรรมแนะแนวเพื่อพัฒนาคุณลักษณะที่พึงประสงค์ของนักศึกษาตามนโยบายสถานศึกษา 3D ในเขตพื้นที่รับผิดชอบของศูนย์วิทยพัฒนา มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช ยะลา. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, ม.ป.ท., นนทบุรี
พิมพ์รัตน์ ธรรมรักษา, อาภาพร เผ่าวัฒนา. (2562). ความฉลาดทางอารมณ์กับพฤติกรรมเสี่ยงในวัยรุ่น. วารสารวิจัยสุขภาพและการพยาบาล, 35 (3), 213-217.
พัชรินทร์ พุตดำ. (2562). ผลการใช้ชุดกิจกรรมแนะแนวเพื่อพัฒนาความสามารถในการวางแผนอาชีพ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนสามเสนวิทยาลัย กรุงเทพมหานคร. (การศึกษาค้นคว้าอิสระปริญญา ศีกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, นนทบุรี.
เพ็ญนภา กุลนภาดล. (2563). การเสริมสร้างการควบคุมอารมณ์ของนักเรียนวัยรุ่นด้วยชุดกิจกรรมเชิงจิตวิทยา. วารสารสังคมศาสตร์, 9(2), 86-96.
ลมุล วิสีปัตย์. (2563). ผลการใช้ชุดกิจกรรมแนะแนวเพื่อเสริมสร้างความฉลาดทางอารมณ์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่1 โรงเรียนอรัญประเทศ จังหวัดสระแก้ว. (วิทยานิพนธ์ปริญญา ศีกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, นนทบุรี.
วรดร เลิศรัตน์. (2566). เด็กและครอบครัวไทยในสองทางแพร่ง: รายงานสถานการณ์เด็กและครอบครัว ประจำปี 2023.-- กรุงเทพฯ : ศูนย์ความรู้นโยบายเด็กและครอบครัว (คิด for คิดส์).
ศุณิตา หัวเขา. (2563). ผลการพัฒนาทักษะทางสมองด้านการควบคุมอารมณ์ของนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนวัดป่าประดู่ โดยการใช้ชุดกิจกรรมแนะแนว. (วิทยานิพนธ์ปริญญา ศีกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, นนทบุรี.
สวนดุสิตโพล. (2560). พฤติกรรมของวัยรุ่นไทย ณ วันนี้. สืบค้นเมื่อ 17 มกราคม, 2568, จาก https://dusitpoll.dusit.ac.th/UPLOAD_FILES/POLL/2560/PS-2560-1486861345.pdf
อุไร นาคสง่า. (2562). ผลการใช้ชุดกิจกรรมแนะแนวตามแนวคิดการเรียนรู้แบบร่วมมือเพื่อพัฒนาความฉลาดทางอารมณ์ด้านสังคมของนักเรียน ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4-6 โรงเรียนบ้านในเมือง จังหวัดสตูล (สารนิพนธ์ปริญญา ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, นนทบุรี.
Goleman, D. (1995). Emotional Intelligence : Why it can matter more than IQ. New. York : Bastam Book.
Roger, D., & Najarian, B. (1989). The construction and validation of a new scale for Measuring emotion control. Personality & Individual Differences, 10(8), 845-853.
Thompson, R. A. (1994). Emotional Regulation: A theme in search of definition. Monographs of the society for research in child development, 15(2-3), 25-52.
