การบูรณาการวิธีการสอนทักษะการพูดภาษาอังกฤษด้วยวิธีการเรียนรู้แบบร่วมมือสำหรับผู้นำเที่ยวท้องถิ่น กรณีศึกษาอำเภอฮอด จังหวัดเชียงใหม่
INTEGRATING TEACHING ENGLISH SPEAKING PATTERNS THROUGH COOPERATIVE LEARNING FOR LOCAL TOUR LEADERS: A CASE STUDY IN HOT DISTRICT, CHIANG MAI
คำสำคัญ:
ภาษาอังกฤษเพื่อการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม , การเรียนรู้แบบร่วมมือสำหรับผู้นำเที่ยวท้องถิ่น , การสอนทักษะการพูดภาษาอังกฤษบทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการใช้บทเรียนภาษาอังกฤษที่ปรับให้เข้ากับบริบทของพื้นที่ ในการส่งเสริมการใช้รูปแบบการพูดภาษาอังกฤษของมัคคุเทศก์ท้องถิ่นในอำเภอฮอด จังหวัดเชียงใหม่ และความคงทนของความรู้จากบทเรียนดังกล่าว เพื่อรองรับการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในพื้นที่ซึ่งได้รับความสนใจจากนักท่องเที่ยวจำนวนมาก โดยใช้รูปแบบการวิจัยกึ่งทดลอดและใช้ข้อมูลที่หลายหลายในการวิเคราะห์ คณะผู้วิจัยได้เลือกกลุ่มตัวอย่างโดยพิจารณาจากเกณฑ์ และความสมัครใจในการเข้าร่วม วิธีการเก็บข้อมูลประกอบด้วย คะแนนหลังการอบรมทันที คะแนนหลังการอบรมผ่านไปแล้วระยะหนึ่ง การสัมภาษณ์ แบบสอบถาม และการสังเกตการณ์ในห้องเรียน
ผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่าทักษะภาษาอังกฤษของผู้เรียนได้รับการพัฒนาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติเชิงพรรณนา โดยคะแนนเฉลี่ยของคะแนนเพิ่มจาก 13.03 (SD = 2.66) เป็น 18.20 (SD = 2.62) การทดสอบแบบ t-test ยืนยันความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ t(29) = -10.24, p < .001 และมีขนาดอิทธิพลมาก (Cohen’s d = 1.87) ซึ่งแสดงถึงผลลัพธ์ที่ชัดเจนของรูปแบบการสอน จากการเก็บข้อมูล พบว่าผู้เข้าร่วมมีพัฒนาการที่ชัดเจนในด้านคำศัพท์ (x̅ = 4.53), สำนวน (x̅ = 4.53) และความเข้าใจโครงสร้างประโยค (x̅ = 4.60) ผู้เข้าร่วมเห็นว่า การอบรมเพิ่มเติมจะช่วยให้สามารถสื่อสารกับนักท่องเที่ยวได้ดีขึ้น (x̅ = 4.73, SD = 0.46) ซึ่งสะท้อนแรงจูงใจสูงในการเรียนรู้ต่อเนื่อง
อย่างไรก็ตาม ยังมีประเด็นที่ควรพัฒนาเพิ่มเติม โดยด้านการพูดอย่างคล่องแคล่วมีคะแนนเฉลี่ยต่ำที่สุด (x̅ = 4.06) และความสามารถในการนำเสนอผลิตภัณฑ์ชุมชนเป็นภาษาอังกฤษอยู่ในระดับปานกลาง (x̅ = 4.13) สะท้อนถึงความจำเป็นในการจัดการอบรมเฉพาะด้านเพิ่มเติมเพื่อเสริมสร้างความมั่นใจและทักษะในการสื่อสาร โดยสรุปแล้ว ผู้เข้าร่วมรู้สึกพึงพอใจกับคุณภาพของการอบรมและมีความต้องการให้มีการจัดอบรมเพิ่มเติมในอนาคต นอกจากนี้การสังเกตการณ์ในชั้นเรียนยังพบว่า การสอนแบบร่วมมือและเชื่อมโยงกับวัฒนธรรมท้องถิ่น จะส่งเสริมการมีส่วนร่วมของผู้เรียน พัฒนาทักษะทางภาษา และสร้างบรรยากาศที่สนับสนุนการเรียนรู้
เอกสารอ้างอิง
Ardiningtyasa, S. Y., Butarbutar, R., & Weda, S. (2023). Online scaffolding behavior for speaking EFL improvement: Narrative inquiry issues. Interactive Learning Environments, 32(9). Available: https://doi.org/10.1080/10494820.2023.2207608
Boonteerarak, P. (2021). The development of a communicative English training curriculum for Thai counter clerks in convenience stores in Chiang Mai, Thailand. LEARN Journal: Language Education and Acquisition Research Network, 14(2).
Brock, C. A. (1986). The effects of referential questions on ESL classroom discourse. TESOL Quarterly, 20(1).
Bruner, J. S. (1996). The culture of education. Harvard University Press.
Burgoon, J. K. (1976). The unwillingness-to-communicate scale: Development and validation. Communication Monographs, 13.
Canale, M., & Swain, M. (1980). Theoretical bases of communicative approaches to second language teaching and testing. Applied Linguistics, 1(1).
Chanthathanakul, T., & Rattanapinyopituk, W. (2014). Social support, willingness to communicate, and language anxiety among Thai EFL undergraduates. PASAA Journal, 50.
Chang, Y. F. (2011). The role of learner beliefs in influencing learners' speaking strategies. RELC Journal, 42(1).
Chaisiri, P. (2023). Promoting Thai EFL learners’ willingness to communicate in the virtual classroom through technology-mediated oral tasks. LEARN Journal: Language Education and Acquisition Research Network, 16(1).
Chittangwattana, B. (2005). Thai Cultural Tourism Attributes: emerging trends and sustainable practices in Tourism Geography (pp. numbers unavailable). (Summary cited in “Cultural Tourism and Marketing Communications in Thailand: Research Synthesis andTrends”).
Chooma, T., Seangkul, C., & Bulsathaporn, A. (2022). The implementation of communication strategies to improve English speaking skills for eco cultural tourism staff at Highland Development Area in Thailand. Arts of Management Journal, 6(1).
Chongchit, Y., Phowungprasit, P., & Chanthap, N. (2023). The use of English for tourism learning programs to empower people in four local communities in Thailand. Journal of Humanities and Social Sciences Suratthani Rajabhat University, 15(2).
Cohen, J. (1988). Statistical power analysis for the behavioral sciences (2nd ed.). Lawrence Erlbaum Associates.
Comoglio, M., & Cardoso, R. (1996). Cooperative learning as a classroom management technique. Educational Leadership, 53(4).
Creswell, J. W., & Creswell, J. D. (2018). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches (5th ed.). SAGE Publications. Cooperative Learning. Available: https://www.researchgate.net/publication/279336523_Cooperative_Learning [accessed Jun 29,
.
Dewi, N., Astawa, I. P., Siwantara, I. W., & Mataram, I. G. B. A. (2018). Exploring the potential of cultural villages as a model of community-based tourism. Journal of Physics: Conference Series, 012072. Available: https://doi.org/10.1088/1742-6596/953/1/012072
Dolly, M. R. (1990). Adult ESL students' management of dialogue journal conversation. TESOL Quarterly, 24(2).
Ellis, R. (2003). Task-based language learning and teaching. Oxford University Press.
Fraenkel, J. R., Wallen, N. E., & Hyun, H. H. (2019). How to design and evaluate research in education
(10th ed.). McGraw-Hill Education.
Foley, J. (2005). English in Thailand. RELC, 36(2).Foreign Affairs Office, Government Public Relations Department, Office of the Prime Minister. (2024, January 2). Thailand targets massive tourism revenue in 2024. Government Public Relations
Department, Thailand.
Johnson, D. W., Johnson, R. T., & Holubec, E. J. (1998). Cooperation in the classroom. Allyn and Bacon.
Johnson, D. W., & Johnson, R. T. (1999). Learning together and alone: Cooperative, competitive, and individualistic learning (5th ed.). Allyn & Bacon.
Gray, S. (2024). Development of a multicultural English for communication curriculum for community based tourism in Kanchanaburi Province. Journal of MCU Buddhist Review, 8(1).
Grapin, S. E., Llosa, L., & others. (2021). Scaffolding language and content through multimodal tasks. TESOL Quarterly, 55(1). Available: https://doi.org/10.1002/tesq.571
Kanoksilapatham, B. (2007). Navigating pathways to success in ELT. Journal of English Studies, (3).
Kirkpatrick, D. L., & Kirkpatrick, J. D. (2006). Evaluating training programs: The four levels (3rd ed.). Berrett-Koehler Publishers.
Krashen, S. D. (1982). Principles and practice in second language acquisition. Pergamon Press.
Larsen-Freeman, D. (2000). Techniques and principles in language teaching. Oxford University Press.
Ma, C., Wannaruk, A., & Lei, L. (2019). Willingness to communicate in English: A study of Thai EFL learners. LEARN Journal, 12(1).
MacIntyre, P. D., Clément, R., Dörney, Z., & Noels, K. (1998). Conceptualizing willingness to communicate in an L2: A situationalmodel of L2 confidence and affiliation. The Modern Language Journal, 82(4).
Millis, B. J., & Cottell, P. G., Jr. (1998). Cooperative learning for higher education faculty. Oryx Press.
Miyasako, N. (2022). A Meta-Study of Cooperative Learning in TEFL. International Journal of Curriculum Development andPractice, 25(1).
Nguyen, C., Trinh, T., Le, D., & Nguyen, K. (2021). Cooperative learning in English language classrooms: teachers’ and actions.Available: https://doi.org/10.29333/aje.2021.628a
Pattapong, K. (2015). Complex interactions of factors underlying Thai EFL learners' willingness to communicate in English. PASAA, 49(1).
Piaget, J. (1970). Science of education and the psychology of the child. Orion Press.
Phaiboonnugulkij, M. (2023). Language learning strategies instruction via English for community based tourism blended lessons to enhance speaking ability of Thai EFL youth guides. 3L: Language, Linguistics, Literature, 29(4).
Puechthonglang, P., Nimnetiphan, P., & Malarat, S. (2017). Development of cultural tourism towards the sustainable economy of local communities. Asia Pacific Journal of Religions and Cultures, 9(1).
Phumjiraphan, P., & Khomson, S. (2017). Motivating Thai secondary students through culturally relevant speaking tasks. Asia TEFL, 24(1).
Pourpornpong, S. (2020). The use of scaffolding to enhance interactional competence in the EFL speaking classroom. RELC Journal, 51(3).
Richards, J. C., & Rodgers, T. S. (2014). Approaches and methods in language teaching (3rd ed.). Cambridge University Press.
Saengboon, S. (2004). Second language acquisition (SLA) and English language teaching (ELT), PASAA, 35.
Siriphot, N., & Hamcumpai, R. (2020). The effectiveness of cooperative learning on English speaking ability of Thai EFL students. KKU Research Journal (Graduate Studies), 20(1).
Slavin, R. E. (1995). Cooperative learning: Theory, research, and practice (2nd ed.). Allyn & Bacon.
Suchatan, A. (2016). Peer scaffolding in cooperative dialogue: Effects on Thai EFL learners. Asia TEFL, 23(2).
Tan, K. E., & Phairot, E. (2018). Willingness to communicate among Thai EFL students: Does English proficiency matter?. Journal of Asia TEFL, 15(3).
Thepsirin, P. (2013). The impact of contextualized speaking tasks on learner autonomy and motivation. ThaiTESOL Journal, 26(1).
Tangjitnusorn, K., & Sukavatee, P. (2016). The effects of community based instruction using hybrid Learning on English oralcommunication for tourism industry undergraduate students. Journal of Education and Innovation, 18(4).
Talley, P. C. (2014). Instructional scaffolding and student reticence in Taiwanese ESL classrooms. RELC Journal, 45(3).
Smith, V. L. (1977/2001). Hosts and Guests: The Anthropology of Tourism (3rd ed.). University of Pennsylvania Press.
Yamo, P., Wongthanate, W., & Sitthitikul, P. (2024). Effects of cooperative learning on English achievement, retention, and motivation among low-level students in a rural province of Thailand. 3L: Language, Linguistics, Literature – The Southeast Asian Journal of English Language Studies, 30(4).
Walqui, A. (2006). Scaffolding instruction for English language learners: A conceptual framework. International Journal of Bilingual Education and Bilingualism, 9(2).
Wanich, J. (2014). The effects of communicative language teaching on EFL learners’ motivation and speaking performance. LEARN Journal, 7(2).
Wattanakunakorn, P. (2018). Effects of collaborative speaking tasks on oral performance: A Thai EFL study. LEARN Journal, 11(3).
Wood, D., Bruner, J. S., & Ross, G. (1976). The role of tutoring in problem solving. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 17(2).
Yawiloeng, R. (2013). Peer scaffolding during EFL reading activities: A sociocultural perspective. LEARN Journal, 6(2).
