การพัฒนาทักษะการวัดและประเมินผลของนักศึกษาชั้นปีที่ 2 วิทยาลัยนาฏศิลปพัทลุง ผ่านการจัดการเรียนรู้แบบฐานสมรรถนะ
THE DEVELOPMENT OF MEASUREMENT AND EVALUATION SKILLS OF SECOND YEAR STUDENTS UNDERGRADUATE AT PHATTHALUNG COLLEGE OF DRAMATIC ARTS THROUGH COMPETENCY-BASED LEARNING MANAGEMENT MODEL
คำสำคัญ:
การจัดการเรียนรู้แบบฐานสมรรถนะ, ทักษะการวัดและประเมินผลบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนารูปแบบ เพื่อศึกษาผลการใช้ และเพื่อศึกษาความพึงพอใจรูปแบบการจัดการเรียนรู้แบบฐานสมรรถนะ ในการพัฒนาทักษะการวัดและประเมินผลของผู้เรียน โดยขั้นตอนในการดำเนินการวิจัยประกอบด้วย 1 การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้แบบฐานสมรรถนะ 2 การศึกษาผลการใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้แบบฐานสมรรถนะ และ 3 การศึกษาความพึงพอใจของผู้เรียนต่อรูปแบบการจัดการเรียนรู้แบบฐานสมรรถนะ จากการวิจัย พบว่า
- รูปแบบการจัดการเรียนรู้แบบฐานสมรรถนะ เพื่อพัฒนาทักษะการวัดและประเมินผลของผู้เรียน ประกอบด้วย 6 องค์ประกอบ ได้แก่ การเรียนรู้ผ่านกิจกรรมและกรณีศึกษา การเรียนรู้ด้วยตนเอง การฝึกปฏิบัติจากกรณีศึกษาและสถานการณ์ที่กำหนด การมอบหมายกิจกรรมกลุ่ม การพัฒนาทักษะการวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติที่เกี่ยวข้องกับการวัดและประเมินผลผ่านกิจกรรมที่กำหนด และการฝึกการกำหนดแนวทางในการวัดและประเมินจากกิจกรรมที่กำหนด
- ภายหลังการใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้แบบฐานสมรรถนะ เพื่อพัฒนาทักษะการวัดและประเมินผลของผู้เรียน พบว่า ผู้เรียนมีผลการประเมินเฉลี่ยเท่ากับ 3.60 อยู่ในระดับดีมาก และผู้เรียนมีผลการประเมินทักษะการวัดและประเมินผลหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน โดยร้อยละความก้าวหน้าเฉลี่ยเท่ากับ 30.83
- จากผลการสัมภาษณ์ผู้เรียนเกี่ยวกับความพึงพอใจที่มีต่อรูปแบบการจัดการเรียนรู้แบบฐานสมรรถนะ เพื่อพัฒนาทักษะการวัดและประเมินผลของผู้เรียน พบว่า ผู้เรียนมีความพึงพอใจต่อรูปแบบการจัดการเรียนรู้แบบฐานสมรรถนะว่า รูปแบบการจัดการเรียนรู้ที่ผู้สอนใช้ในการจัดการเรียนรู้นั้นมีส่วนช่วยพัฒนาทักษะที่เกี่ยวข้องกับการวัดและประเมินผลทางการศึกษา ช่วยพัฒนาทักษะในการทำงานร่วมกับผู้อื่น ช่วยพัฒนาทักษะการเรียนรู้ด้วยตนเอง นอกจากนี้ผู้เรียนมีคิดเห็นว่ากิจกรรมการเรียนรู้มีความสนุกสนาน และกิจกรรมการเรียนการสอนมีความหลากหลาย
เอกสารอ้างอิง
ชนธี ชำนาญกิจ. (2560). การพัฒนาหัลกสูตรฝึกอบรมฐานสมรรถนะทางด้านการใช้ภาษาไทย เพื่อเตรียมความพร้อมใน การสหกิจศึกษา โดยใช้รปแบบการเรียนรแบบร่วมมือ และแนวคิดการสอนภาษาเพื่อการสื่อสาร. ดุษฎีนิพนธ์หลักสูตรการศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยบูรพา.
นพ พนม เกตุมาน. (2564). การศึกษาฐานสมรรถนะ. ออนไลน์. https://drpanom.wordpress.com/2021/03/29 /การศึกษาฐานสมรรถนะ-competency-based-education-cbe/ สืบค้นเมื่อ 20 พฤษภาคม 2565.
นวพร ชลารักษ์. (2558). บทบาทของครูกับการเรียนการสอนในศตวรรษที่ 21. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยฟาร์อีสเทอร์น ปีที่ 9 ฉบับที่ 1 พฤษภาคม – กรกฏาคม 2558. หน้า 64 – 71.
บังอร เสรีรัตน์ (2564). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนฐานสมรรถนะแบบผสานรายวิชาสำหรับนักศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา. ครุศาสตร์สาร. ปีที่ 15 ฉบับที่ 2 เดือน กรกฎาคม-ธันวาคม 2564. หน้า 143 – 158.
ภัทรานิษฐ์ โสมาศรี. (2563). การศึกษาฐานสมรรถนะคืออะไร. ออนไลน์.https://medium.com/edvisory/การศึกษาฐานสมรรถนะคืออะไร-d3b58487b898.สืบค้นเมื่อ 20 พฤษภาคม 2565.
รณธิชัย สวัสดิ์ และรัตนะ บัวสนธ์. (2565). การจัดการศึกษาฐานสมรรถนะ. วารสารศิลปะศาสตร์ราชมงคล สุวรรณภูมิ. ปีที่ 4 ฉบับที่ 1 (มกราคม-เมษายน 2565). หน้า 187 – 201.
วิทยาลัยนาฏศิลปพัทลุง. (2562). หลักสูตรศึกษาศาสตรบัณฑิต (4 ปี) ปรับปรุงพุทธศักราช 2562. สถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์.
สมชาย รัตนทองคำ. (2554). การวัดและประเมินผลทางการศึกษา. เอกสารประกอบการสอน 475 788 การสอนทางกายภาพบำบัด ภาคต้นปีการศึกษา 2554. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สุรวีร์ เพียรเพชรเลิศ กฤช สินธนะกุล และจิรพันธุ์ ศรีสมพันธุ์. (2565). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนแบบสมรรถนะเชิงรุกบนสภาพแวดล้อมออนไลน์ เพื่อพัฒนานักศึกษาครูคอมพิวเตอร์ศึกษาแบบทีแพคของ
มหาวิทยาลัยรามคําแหง. วารสาร Journal of Roi Kaensarn Academi ปีที่ 7ฉบับที่ 6 ประจำเดือนมิถุนายน2565. หน้า 390 – 408.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2563). การจัดการเรียนรู้ฐานสมรรถนะเชิงรุก. บริษัท 21 เซ็นจูรี่ จำกัด.กรุงเทพมหานคร.
อนุศร หงส์ขุนทด. (2564). การศึกษาฐานสมรรถนะ. ออนไลน์. https://krukob.com/web/news-14. สืบค้น เมื่อ 18 พฤษภาคม 2564.
