การสำรวจทัศนคติและประสบการณ์ของนักศึกษาชั้นปีที่หนึ่งที่มีต่อรายวิชา “ภาษาอังกฤษพาสนุก”: การวิจัยแบบผสมผสาน
EXPLORING FIRST-YEAR UNIVERSITY STUDENTS’ PERCEPTIONS AND EXPERIENCES IN THE “ENGLISH FOR FUN” COURSE: A MIXED-METHODS STUDY
คำสำคัญ:
ความพึงพอใจของผู้เรียน, การเรียนรู้ที่สนุกสนาน, ภาษาอังกฤษ, การศึกษาอุดมศึกษาบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับความพึงพอใจและปัจจัยที่ส่งผลต่อความพึงพอใจของนักศึกษาชั้นปีที่หนึ่งที่มีต่อรายวิชา “ภาษาอังกฤษพาสนุก” ซึ่งจัดการเรียนการสอนโดยเน้นความสนุกสนานและการมีส่วนร่วมอย่างกระตือรือร้นของผู้เรียน การวิจัยใช้ระเบียบวิธีแบบผสมผสาน โดยรวบรวมข้อมูลผ่านแบบสอบถามมาตรลิเคิร์ตและคำถามปลายเปิดจากนักศึกษาจำนวน 200 คน ผลการวิจัยบ่งชี้ว่านักศึกษามีความพึงพอใจต่อรายวิชาในระดับสูง โดยเฉพาะในด้านกิจกรรมที่น่าสนใจและการสนับสนุนจากผู้สอน การวิเคราะห์ปัจจัยแฝงสะท้อนองค์ประกอบหลักสามประการที่ส่งผลต่อประสบการณ์เชิงบวกของผู้เรียน ได้แก่ การมีส่วนร่วมในกิจกรรม การสนับสนุนทางวิชาการ และการรับรู้ถึงพัฒนาการทางด้านภาษา ผลการเปรียบเทียบข้อมูลตามปัจจัยประชากรศาสตร์พบว่า เพศไม่มีผลต่อความพึงพอใจอย่างมีนัยสำคัญ ขณะที่สาขาวิชามีความแตกต่าง โดยเฉพาะกลุ่มนักศึกษาบางสาขาที่มีความพึงพอใจต่ำกว่ากลุ่มอื่นเล็กน้อย ข้อมูลเชิงคุณภาพสนับสนุนผลเชิงปริมาณ โดยผู้เรียนให้ความสำคัญกับกิจกรรมที่สนุกและการสร้างบรรยากาศห้องเรียนที่เอื้อต่อการเรียนรู้ นัยสำคัญของผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าแนวทางการจัดการเรียนการสอนที่เน้นความสนุกสนานและผู้เรียนเป็นศูนย์กลางสามารถยกระดับความพึงพอใจและส่งเสริมประสบการณ์การเรียนรู้เชิงบวกในระดับอุดมศึกษาได้อย่างแท้จริง ทั้งนี้ ข้อมูลจากการวิจัยสามารถนำไปประยุกต์ใช้เพื่อพัฒนาเนื้อหา กิจกรรม และกลยุทธ์การสอนในรายวิชาภาษาอังกฤษ เพื่อให้สอดคล้องกับความต้องการและบริบทของผู้เรียนในศตวรรษที่ 21 ได้ดียิ่งขึ้น
เอกสารอ้างอิง
Baker, J. (2020). Teacher immediacy and student engagement in language classrooms. Cambridge University Press.
Choi, Y., Kim, H., & Park, S. (2022). Gamified learning and student motivation in EFL: A multimedia approach. Language Teaching Research, 26(3), 412–431. https://doi.org/10.1177/1362168820987654
Csikszentmihalyi, M. (2014). Flow and the foundations of positive psychology: The collected works of Mihaly Csikszentmihalyi. Springer. https://doi.org/10.1007/978-94-017-9088-8
Deci, E. L., & Ryan, R. M. (2000). The “what” and “why” of goal pursuits: Human needs and the self-determination of behavior. Psychological Inquiry, 11(4), 227–268. https://doi.org/10.1207/S15327965PLI1104_01
Kim, H., & Lee, J. (2023). Edutainment in language learning: Strategies for engagement and retention. Routledge.
Krashen, S. D. (1982). Principles and practice in second language acquisition. Pergamon Press.
Phan, N. T. (2021). Student satisfaction in communicative language classrooms in Thai higher education. Asian EFL Journal, 25(6), 98–116.
สมพร พิทักษ์ศิลป์. (2564). การศึกษารูปแบบการเรียนรู้ภาษาอังกฤษของนักศึกษามหาวิทยาลัยไทย: การวิจัยแบบผสมผสานวิธีการ. วารสารวิจัยและพัฒนาระบบสุขภาพ (RMCS), 10(2), 45–62. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/RMCS/article/view/97792
ชัยวัฒน์ บุญลือ. (2565). พฤติกรรมและทัศนคติในการพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษแบบนำตนเองของนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษาเอกชน [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์]. คลังปัญญามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. https://doi.org/10.14457/TU.the.2022.123
Tomlinson, B. (2017). Second language acquisition and materials development. Bloomsbury Academic.
Zhang, Y. (2024). Collaborative learning and peer interaction in EFL contexts. Journal of Language Teaching and Research, 15(1), 22–35. https://doi.org/10.17507/jltr.1501.03
