กระบวนการนำแนวคิดธรรมิกสังคมนิยมมาสู่การพัฒนาพระสงฆ์ เพื่อสร้างเกษตรชุมชน
THE PROCESS OF INTRODUCING THE CONCEPT OF DHAMMIC SOCIALISMTO DEVELOP MONKS TO CREATE COMMUNITY AGRICULTURE
คำสำคัญ:
คำสำคัญ : แนวคิดธรรมิกสังคมนิยม, การพัฒนาพระสงฆ์, เกษตรชุมชนบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาพระสงฆ์ให้สามารถสร้างเกษตรชุมชนตามแนวคิดธรรมิกสังคมนิยม และเพื่อสร้างต้นแบบพระสงฆ์ในการพัฒนาสังคมอย่างยั่งยืนโดยทุกฝ่ายมีส่วนร่วม ผลการวิจัยระยะที่ 1 พบว่า พระสงฆ์สามารถเป็นผู้นำในการพัฒนาเกษตรชุมชนได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยเป็นสื่อกลางเชื่อมโยงชุมชนกับแนวคิดธรรมิกสังคมนิยม และสนับสนุนการพัฒนาชุมชนที่ยั่งยืนและเป็นธรรม ผลการวิจัยระยะที่ 2 พบว่า พระสงฆ์สามารถเป็นต้นแบบในการส่งเสริมการพัฒนาเกษตรกรรมอย่างยั่งยืนและการสร้างความเข้มแข็งให้กับชุมชน การมีส่วนร่วมของชุมชนในกิจกรรมที่พระสงฆ์เป็นผู้นำ ทำให้เกิดความร่วมมือในทุกภาคส่วน อีกทั้งพระสงฆ์ยังสามารถส่งเสริมการพัฒนาที่ยั่งยืนโดยเน้นการเคารพธรรมชาติและการใช้ทรัพยากรอย่างมีความรับผิดชอบ
ข้อค้นพบหลักคือ พระสงฆ์มีศักยภาพในการเป็นผู้นำการเปลี่ยนแปลงเชิงบวกในสังคม โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการบูรณาการหลักการทางศาสนาเข้ากับการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมในระดับท้องถิ่น การวิจัยนี้ชี้ให้เห็นว่าการพัฒนาศักยภาพของพระสงฆ์และการสนับสนุนให้ท่านเป็นผู้นำในการริเริ่มกิจกรรมเกษตรชุมชนตามแนวคิดธรรมิกสังคมนิยม สามารถนำไปสู่การพัฒนาชุมชนที่ยั่งยืนและเป็นธรรมได้ โดยเน้นการมีส่วนร่วมของชุมชน การเคารพธรรมชาติ และการใช้ทรัพยากรอย่างมีความรับผิดชอบ ซึ่งส่งผลดีต่อสังคมและชุมชนโดยรวม
เอกสารอ้างอิง
กันติกร มหาโชติกุล และ กุณฑลทิพย พานิชภักดิ์, โอกาส และข้อจำกัดในการนำแนวคิด “เกษตรในชุมชน” เพื่อฟื้นฟูชุมชนที่อยู่อาศัยของการเคหะแห่งชาติ กรณีศึกษา โครงการเคหะชุมชนคลองจั่น, สาระศาสตร์.
สุจินต์ สิมารักษ์, เกษตรยั่งยืนเพื่อชุมชน: มุมมองมากกว่าชุมชน, การประชุมสัมมนาวิชาการระบบเกษตรแห่งชาติ ครั้งที่ 4 คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.จิรธัมม์ “ธัมมิกสังคมนิยม” ใน สันติกโรภิกขุ. อริยสัจจ์สี่แห่ง ธัมมิกสังคมนิยม.
จิราพร วรวงศ์. (2563). การพัฒนาชุมชนเป็นมิตรกับผู้สูงอายุ: โรงเรียนผู้สูงอายุ ตำบลนาพู่ อำเภอเพ็ญ อุดรธานี, วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข,
นิรันดร์ จงวุฒิเวศย์. (2528). กลวิธีแนวทางวิธีการส่งเสริมการมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาชนบทในการมี ส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนา. (กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ศักดิ์โสภาการพิมพ์).
ปรัชญา เวสารัชช์. (2528). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาชนบท. (กรุงเทพฯ: ศักดิ์โสภาการพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.).
ปรีดี พนมยงค์.(2525). สังคมนิยมในประเทศไทย". กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ปรีดี พนมยงค์.
พระเทพเวที (ป.อ. ปยุตฺโต). (2533). บทบาทของพระสงฆ์ในสังคมไทยปัจจุบัน. (กรุงเทพฯ: รุ่งแสงการพิมพ์).
พระธรรมปริยัติโสภณ (วรวิทย์ คงฺคปญฺโญ). (2548). การคณะสงฆ์และการพระศาสนา. พิมพ์ครั้งที่ 3.(กาญจนบุรี : สำนักพิมพ์ธรรมเมธี-สหายพัฒนาการพิมพ์).
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2556) พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 18. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิการศึกษาพุทธศาสตร์.
พระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี. (2543). "ธรรมิกสังคมนิยม: สู่สังคมแห่งความสุขและสันติ". กรุงเทพฯ: สหธรรมิกบุ๊คส์,
พัสรินณ์ พันธุ์แน่น. (2561). การพัฒนาสวนเกษตรชุมชนเมืองกับการ เสริมสร้างชุมชนเข้มแข็ง : กรณีศึกษา ชุมชน พูนทรัพย์ เขตสายไหม, กรุงเทพมหานคร วารสารร่มพฤกษ์ มหาวิทยาลัยเกริก.
พุทธทาสภิกขุ.(2544). “ถ้าจะให้ธรรมะครองโลกต้องมีระบบการเมืองแบบธัมมิกสังคมนิยม” เมื่อธรรมครองโลก (ธรรมโฆษณ์) ธรรมทาน มูลนิธิ, 2523.
เมตต์ เมตต์การุณจิต. (2544). การมีส่วนร่วมในการบริหารโรงเรียนของคณะกรรมการศึกษาประจาโรงเรียเทศบาล ในจังหวัดนครราชสีมา. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช).
วุทธิชัย ลิ้มอรุโณทัย. (2563). "การสร้างความยั่งยืนในผลิตภัณฑ์เกษตรชุมชนด้วยการบริหารจัดการเชิงระบบนิเวศ." ผลงานวิจัย คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
