การเสริมสร้างศักยภาพผู้ปฏิบัติหน้าที่จิตอาสาในองค์กรการกุศลจังหวัดกาญจนบุรี

CAPACITY BUILDING FOR VOLUNTEER WORKERS IN CHARITY ORGANIZATIONS IN KANCHANABURI PROVINCE

ผู้แต่ง

  • พระสมุห์วิโรจน์ วิโรจโน (ไหลวารินทร์) มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • พระธรรมวชิรานุวัตร มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • พระมหาบุญเลิศ ช่วยธานี มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • พระมหาประกาศิต สิริเมโธ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • ประเสริฐ บุปผาสุข มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

การเสริมสร้างศักยภาพ, ผู้ปฏิบัติงานจิตอาสา, องค์กรการกุศล, กาญจนบุรี

บทคัดย่อ

งานวิจัยเรื่อง “การเสริมสร้างศักยภาพผู้ปฏิบัติหน้าที่จิตอาสาในองค์กรการกุศลจังหวัดกาญจนบุรี” มีวัตถุประสงค์ 1) ศึกษาองค์ประกอบการพัฒนาศักยภาพจิตอาสา 2) พัฒนาศักยภาพผู้ปฏิบัติงานจิตอาสา และ 3) ขยายเครือข่ายการเสริมสร้างศักยภาพจิตอาสาในองค์กรการกุศลจังหวัดกาญจนบุรี โดยใช้การวิจัยแบบผสานวิธี (Mixed Methods) ได้แก่ การวิจัยเอกสาร การวิจัยเชิงคุณภาพ (กลุ่มตัวอย่าง 15 คน) และการวิจัยเชิงปฏิบัติการ

             ผลการศึกษาพบว่า

  1. องค์ประกอบการพัฒนาศักยภาพจิตอาสา ประกอบด้วย (1) ปัจจัยบุคคล ได้แก่ แรงจูงใจ ทักษะ ทัศนคติ และประสบการณ์ (2) การฝึกอบรม ได้แก่ การอบรมเฉพาะทาง การพัฒนาแบบพี่เลี้ยง และเครือข่ายเสริมศักยภาพ และ (3) การสนับสนุนจากองค์กร ได้แก่ นโยบาย สวัสดิการ ระบบประเมินผล และวัฒนธรรมองค์กรที่ส่งเสริมการทำงานจิตอาสา
  2. การพัฒนาศักยภาพผู้ปฏิบัติงานจิตอาสา เป็นกระบวนการเสริมสร้างทักษะและความรู้ผ่านการฝึกอบรมและการปฏิบัติจริง โดยมี 4 กิจกรรมหลัก ได้แก่ (1) การกู้ภัยและปฐมพยาบาลเบื้องต้น (2) การกู้ภัยทางน้ำ (3) การกู้ภัยในที่สูง และ (4) กิจกรรมจิตอาสาพัฒนาชุมชน โดยแต่ละกิจกรรมออกแบบให้มีทั้งภาคทฤษฎีและภาคปฏิบัติ พร้อมการประเมินผลและพัฒนาอย่างต่อเนื่อง
  3. การขยายเครือข่ายการเสริมสร้างศักยภาพจิตอาสา ดำเนินการผ่านแนวคิด “บวร” (บ้าน วัด โรงเรียน) เป็นกลไกหลักในการขยายเครือข่ายและส่งเสริมความร่วมมือระหว่างภาคประชาชนและหน่วยงานต่าง ๆ โดยมี 5 ขั้นตอนหลัก ได้แก่ (1) การคัดเลือกและสร้างแรงบันดาลใจ (2) การพัฒนาและอบรมเชิงปฏิบัติการ (3) การสร้างเครือข่ายและกลไกการส่งเสริม (4) การขยายโอกาสและขยายผล และ (5) การติดตามและพัฒนาให้ผู้เข้าร่วมมีความมั่นใจในการนำทักษะไปใช้ พร้อมทั้งส่งเสริมให้เกิดเครือข่ายจิตอาสาที่เข้มแข็งในชุมชน

เอกสารอ้างอิง

พุทธทาสภิกขุ. (2540). จิตอาสาและการปฏิบัติธรรมเพื่อสังคม. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ธรรมสภา.

สมชาย สุขสมบูรณ์. (2561). จิตอาสากับพุทธศาสนาเถรวาท. วารสารพุทธศาสตร์ศึกษา. ปีที่ 9 ฉบับที่ 2(กรกฎาคม - ธันวาคม).

สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.). (2565). จิตอาสา: พลังขับเคลื่อนสังคมแห่งการให้. สืบค้นจาก https://www.thaihealth.or.th

ประพันธ์ ศุภษร และคณะ. (2555). กระบวนการพัฒนาจิตอาสาตามแนวพระพุทธศาสนา. รายงานการวิจัย. สถาบันวิจัยพุทธศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

จิรกฤต ธนกฤตศนนท์ และคณะ (2567). การพัฒนาศักยภาพผู้ปฏิบัติการการแพทย์ฉุกเฉินขององค์กรปกครอง ส่วนท้องถิ่น จังหวัดพิจิตร. Journal of Roi Kaensarn Academi. ปีที่ 9 ฉบับที่ 7. (กรกฎาคม).

รัตติยา เหนืออำนาจ และคณะ (2567). อริยวัฑฒิกับกิจกรรมจิตอาสาเพื่อการพัฒนาชุมชนบ้านหนองหัวเรือ ตำบลมหาโพธิ อำเภอเก้าเลี้ยว จังหวัดนครสวรรค์. วารสารวิจยวิชาการ. ปีที่ 7 ฉบับที่ 3. (พฤษภาคม-มิถุนายน).

ณัฐวัชร โปณะทอง และคณะ (2566). รูปแบบการจัดกิจกรรมจิตอาสาของโรงเรียนในศูนย์เครือข่ายการศึกษา พุนพิน 4 (ศรีวิชัย) จังหวัดสุราษฎร์ธานี. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี. ปีที่ 13 ฉบับที่ 2. (พฤษภาคม-สิงหาคม 2566).

มูลนิธิพิทักษ์กาญจน์. (2567). มูลนิธิพิทักษ์กาญจน์ [Facebook page]. สืบค้นจาก https://www.facebook.com/PTKNEWS.KAN/?utm_source=chatgpt.com

The Thaiger. (2567, 22 กันยายน). สึนามิถล่มไทย 26 ธันวาคม 2547 ย้อนอดีต 15 ปีก่อน เกิดอะไรขึ้น. สืบค้นจาก https://thethaiger.com/th/news/246991/

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-06-30

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย