การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์กับหลักสัปปุริสัทธรรม 7
คำสำคัญ:
การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์, หลักสัปปุริสัทธรรม 7บทคัดย่อ
บทความนี้วิเคราะห์ถึงการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์กับหลักสัปปุริสัทธรรม 7 การศึกษาพบว่า การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ หมายถึง การพัฒนาคนในฐานะที่เป็นการพัฒนาทรัพยากรอย่างหนึ่ง หรือเป็นทุนให้มีคุณค่าต่อองค์การ สังคม และประเทศชาติ ด้วยวิธีการต่างๆ เช่น การฝึกอบรม การศึกษา และการพัฒนา เป็นต้น หลักสัปปุริสัทธรรม 7 ได้แก่ 1) ธัมมัญญุตา การรู้จักเหตุ 2) อัตถัญญุตา การรู้จักผล 3) อัตตัญญุตา การรู้จักตน 4) มัตตัญญุตา การรู้จักประมาณ 5) กาลัญญุตา การรู้จักกาล 6) ปริสัญญุตา การรู้จักชุมชน และ 7) ปุคคโลปรปรัญญุตา การรู้จักบุคคล การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในพระพุทธศาสนาจึงต้องประกอบไปด้วยการฝึกฝนอบรมศีล สมาธิ และปัญญาอย่างสอดคล้องกัน ก่อให้เกิดประโยชน์ 3 ประการ คือ ประโยชน์ปัจจุบัน ประโยชน์ภายหน้า และประโยชน์สูงสุด ผ่านการพัฒนา 4 ด้าน คือ 1) พัฒนาการทางกาย 2) พัฒนาการทางศีล 3) พัฒนาการทางจิตใจ 4) พัฒนาการทางปัญญา