ป่วยอย่างไรไม่ให้ทุกข์

Main Article Content

ลักขณา แซ่โซ้ว
ชัยณรงค์ ศรีมันตะ

บทคัดย่อ

หากท่านเคยพบเห็นผู้ป่วยในโรงพยาบาล หรือเคยมีคนในครอบครัวเจ็บป่วย หรือตัวท่าน เองเจ็บป่วย ลองทบทวนดู หรือลองคิดดูซิว่า หากท่านเป็นผู้ที่กําลังประสบกับความเจ็บป่วย เช่น เป็น โรคมะเร็ง ไอเป็นเลือด ติดเชื้อโควิด หายใจไม่อิ่ม ปวดท้องมากจนตัวงอ อาเจียนจนไม่มีอะไรจะออก ท้องเสียจนหมดแรง เดินไปห้องน้ําไม่ไหว เป็นแผลมีหนองส่งกลิ่นเหม็น หมอบอกต้องตัดขา ประสบ อุบัติเหตุแขนขาด โดนไฟครอกเป็นแผลทั้งตัว เป็นอัมพาตเดินไม่ได้ตลอดชีวิต ฯลฯ


ท่านจะรู้สึกอย่างไร ทุกข์? หรือ ไม่ทุกข์? จากประสบการณ์ของผู้เขียนในการเป็นแพทย์ ได้เห็นผู้ป่วยมาเป็นจํานวนมาก ผู้ป่วยแทบทั้งหมดรู้สึกทุกข์จากการเจ็บป่วย สังเกตจากสีหน้าที่ดู กังวล เครียด ยิ้มไม่ออก แทบจะไม่มีผู้ป่วยคนไหนเลยที่ยิ้มรับความเจ็บป่วยด้วยความสดชื่น เบิกบาน แจ่มใส สบายใจ ร่าเริง แต่เมื่อผู้เขียนเริ่มมาฝึกปฏิบัติธรรม ก็ได้เห็นบุคคลจํานวนหนึ่งที่ไม่รู้สึกทุกข์ กับความเจ็บป่วยของตัวเอง


บางท่านป่วยหนักแต่ยังสามารถยิ้ม เบิกบาน สบายใจ ไม่รู้สึกหวั่นไหวหรือกลัวว่าจะหาย หรือไม่หาย จะหายเมื่อไหร่ จะตายหรือไม่ ผู้เขียนจึงได้เห็นความจริงของบุคคล 2 กลุ่มที่แตกต่างกัน จึงเกิดคําถามขึ้นในใจว่า อะไรเป็นเหตุให้เกิดความทุกข์ และอะไรเป็นเหตุให้ไม่เกิดความทุกข์

Article Details

บท
บทความวิชาการ