ความสำเร็จของการบริหารงานวิชาการ ที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ด้านความฉลาดรู้ตามเกณฑ์ PISA ของผู้เรียนในกลุ่มโรงเรียนวิทยาศาสตร์จุฬาภรณ์ราชวิทยาลัย

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อ 1) เพื่อศึกษาการบริหารงานด้านวิชาการที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ด้านความฉลาดรู้ตามเกณฑ์ PISA ของผู้เรียนในกลุ่มโรงเรียนวิทยาศาสตร์จุฬาภรณราชวิทยาลัย 2) เพื่อหาความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารงานด้านวิชาการกับผลสัมฤทธิ์ด้านความฉลาดรู้ตามเกณฑ์ PISA ของผู้เรียนในกลุ่มโรงเรียนวิทยาศาสตร์จุฬาภรณราชวิทยาลัย 3) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ของผลสัมฤทธิ์ด้านความฉลาดรู้ตามเกณฑ์ PISA ระหว่างโรงเรียน ภายในกลุ่มโรงเรียนวิทยาศาสตร์จุฬาภรณราชวิทยาลัย 4) เพื่อศึกษาการบริหารงานด้านวิชาการที่ส่งผลต่อการยกระดับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของผู้เรียนให้สอดคล้องกับเกณฑ์การประเมินตามโครงการ PISA และนำไปสู่การพัฒนาการบริหารงานวิชาการให้มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น โดยใช้วิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วยผู้บริหารสถานศึกษาและครู จำนวน 265 คน เครื่องมือเก็บข้อมูลคือแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนาและสถิติเชิงอนุมาน ผลการวิจัยพบว่า ระดับความคิดเห็นเกี่ยวกับความสำเร็จของการบริหารงานวิชาการและผลสัมฤทธิ์ด้านความฉลาดรู้ตามเกณฑ์ PISA อยู่ในระดับมาก มีความสัมพันธ์เชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างการบริหารงานวิชาการกับผลสัมฤทธิ์ด้านความฉลาดรู้ (r = .123–.784) โดยด้านการพัฒนากระบวนการเรียนรู้มีความสัมพันธ์สูงสุด รองลงมาคือด้านการวิจัยเพื่อพัฒนาคุณภาพการศึกษา และด้านพัฒนาสื่อนวัตกรรมและเทคโนโลยีทางการศึกษา ตัวแปรทั้งสามสามารถร่วมกันพยากรณ์ผลสัมฤทธิ์ด้านความฉลาดรู้ได้ร้อยละ 65.30 (p < .01) สมการถดถอยพหุคูณในรูปคะแนนดิบคือ Y´ = 1.367 + .636 X5 + .176 X3 - .135 X4  ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าการบริหารงานวิชาการที่มุ่งเน้นพัฒนากระบวนการเรียนรู้ การวิจัย และการพัฒนาสื่อเทคโนโลยี มีบทบาทสำคัญต่อการยกระดับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของผู้เรียนตามเกณฑ์ PISA.