ความสัมพันธ์ระหว่างร่องรอยที่ไม่ดีในโค้ดและแบบรูปสถาปัตยกรรม ของแอนดรอยด์แอปพลิเคชัน

Abstract

ในปัจจุบันมีแบบรูปสถาปัตยกรรมของแอนดรอยด์แอปพลิเคชันหลายแบบที่ใช้กันแพร่หลาย ได้แก่ เอ็มวีซี เอ็มวีพี เอ็มวีวีเอ็ม และเอ็มวีไอ งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์สองข้อคือ (1) เพื่อเปรียบเทียบความหนาแน่นของร่องรอยที่ไม่ดีในโค้ดเมื่อใช้แบบรูปแต่ละแบบข้างต้น และ (2) เพื่อวิเคราะห์ความหนาแน่นของร่องรอยที่ไม่ดีในโค้ดว่า เพิ่มขึ้นหรือลดลง เมื่อแอปพลิเคชันที่ใช้แบบรูปแต่ละแบบข้างต้นมีวิวัฒนาการหรือมีจำนวนคอมมิตในโครงการเพิ่มขึ้น การศึกษานี้วิเคราะห์ข้อมูลโครงการโอเพนซอร์ซ 40 โครงการ โดยแต่ละแบบรูปมี 10 โครงการ ผลการวิเคราะห์ความแปรปรวนตามวัตถุประสงค์ของงานวิจัยข้อแรกพบว่า โครงการที่ใช้เอ็มวีไอมีค่าเฉลี่ยร่องรอยที่ไม่ดีในโค้ดน้อยกว่าโครงการที่ใช้แบบรูปสถาปัตยกรรมอื่น จากการวิเคราะห์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สันตามวัตถุประสงค์ของงานวิจัยข้อที่สองพบว่า โครงการที่ใช้เอ็มวีพี เอ็มวีวีเอ็ม และเอ็มวีไอ มีความสัมพันธ์ระหว่างจำนวนคอมมิตกับความหนาแน่นของร่องรอยที่ไม่ดีในโค้ดแต่ละคอมมิตในเชิงลบในระดับที่น้อยมาก ส่วนโครงการที่ใช้เอ็มวีซีจะมีความสัมพันธ์ในเชิงบวกแต่ในระดับที่น้อยมากเช่นกัน จึงทำให้สามารถละเลยปัจจัยด้านจำนวนคอมมิตในโครงการได้ เมื่อพิจารณาถึง ความหนาแน่นของร่องรอยที่ไม่ดีในโค้ดของโครงการ