การมีส่วนร่วมกิจกรรมทางการเมืองของคนรุ่นใหม่: มูลเหตุ รูปแบบ และสิ่งที่คาดหวังของคนรุ่นใหม่

Main Article Content

ขวัญนภา นิลพัฒน์
ปาจรีย์ จะแจ้ง

บทคัดย่อ

บทความนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อการมีส่วนร่วมทางการเมืองของคนรุ่นใหม่ไทยในปัจจุบัน การส่งเสริมการมีส่วนร่วมทางการเมืองของสังคม เพื่อการพัฒนาไปสู่ความต้องการทางการเมืองอย่างแท้จริง โดยกลุ่มคนรุ่นใหม่เข้ามามีส่วนร่วมในกิจกรรมการทางการเมืองที่มุ่งสู่การพัฒนาประเทศ คนรุ่นใหม่ในสังคมปัจจุบันมีความคาดหวังทางการเมืองมากขึ้น เพราะความก้าวหน้าของเทคโนโลยีเป็นการเปิดไปสู่สังคมสาธารณะมากขึ้น ตลอดจนการรับรู้ข่าวสารทางการเมืองมากขึ้น จึงส่งผลให้เกิดกิจกรรมทางการเมืองของคนรุ่นใหม่ที่มากขึ้น การมีส่วนร่วมทางการเมืองของคนรุ่นใหม่นั้นมีส่วนสำคัญอย่างยิ่งในกาเป็นส่วนหนึ่งของการส่งเสริมและพัฒนาประชาธิปไตย เพราะคนรุ่นใหม่เหล่านี้จะเป็นพลเมืองในสังคมประชาธิปไตยต่อไปในอนาคต นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงของระบบการเมืองไทยที่ดีขึ้น ความคาดหวังในการเมืองแห่งอนาคตของคนรุ่นใหม่ก็คือการสร้างสังคมใหม่โดยก้าวข้ามผ่านความคิดของคนรุ่นเก่า รวมไปถึงการมีส่วนร่วมในการสร้างการเมืองใหม่ภายใต้แนวคิดประชาธิปไตยรูปแบบใหม่ คนรุ่นใหม่จึงเป็นตัวแปรสำคัญที่จะเป็นแรงผลักดันให้สังคมมีความตื่นตัวเพื่อนำไปสู่การเป็นประชาธิปไตยใหม่แห่งอนาคตอย่างแท้จริง

Article Details

บท
บทความวิชาการ

References

กิตติทัศน์ ผกาทอง. (2562). คนรุ่นใหม่กับกิจกรรมทางการเมือง. สืบค้นจาก https://www.matichon.co.th/columnists/news_2408961.

ทวี สุรฤทธิกุล. (2562). คนรุ่นใหม่กับประชาธิปไตยใหม่. สืบค้นจากhttps://www.posttoday.com/politic/columnist/603407.

นัฐพงษ์ ป้องแสง. (2563). คนรุ่นใหม่กับประชาธิปไตยที่แท้จริง. สืบค้นจาก https://isaanrecord.com/2020/03/10/the-democracy-for-new-generation/

ลิขิต ธีรเวคิน. (2552). การเมืองไทยและประชาธิปไตย. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มิสเตอร์ก็อปปี้

วิชัย เทียนถาวร. (2562). คนรุ่นใหม่กับการพัฒนาการเมือง. สืบค้นจาก www.matichon.co.th.

สติธร ธนานิธิโชติ. (2562). บทบาทคนรุ่นใหม่กับประชาธิปไตยช่วงเปลี่ยนผ่าน ความหวังหรือความฝัน. สืบค้นจาก https://prachatai.com/Journal/2018/10/.

สมคิด พุทธศรี. (2562). นโยบายเยาวชนใหม่เพื่อการเมืองของคนหนุ่มสาว. สืบค้นจาก https://www.the101.world/youth-manifesto/.

อนุสรณ์ ลิ่มมณี. (2559). การปฏิรูปการเมืองการการพัฒนาประชาธิปไตยในสังคมไทย. สถาบันพระปกเกล้า. สืบค้นจาก http://kpi.ac.th/Media/pdf/M7_139.pdf.