พุทธกสิกรรมธรรมชาติกับการแก้ปัญหาความยากจนอย่างยั่งยืน: กรณีศึกษากรณีศึกษาศูนย์กสิกรรมธรรมชาติ ตำบลหนองบัวบาน อำเภอรัตนบุรี จังหวัดสุรินทร์
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้ มีวัตถุประสงค์ในการศึกษา เพื่อศึกษา 1) แนวคิดพุทธกสิกรรมธรรมชาติ 2) แนวคิดการพัฒนาที่ยั่งยืน และ 3) วิเคราะห์กระบวนการแก้ปัญหาความยากชนด้วยหลักพุทธกสิกรรมธรรมชาติ: กรณีศึกษาศูนย์กสิกรรมธรรมชาติ ตำบลหนองบัวบาน อำเภอรัตนบุรี จังหวัดสุรินทร์ โดยใช้วิธีการศึกษาเชิงเอกสาร การสัมภาษณ์ และการสนทนากลุ่ม แล้วนำเสนอเชิงพรรณนาวิเคราะห์ ผลการศึกษาพบว่า 1) แนวคิดพุทธกสิกรรมธรรมชาติ คือ แนวทางการทำเกษตรที่ผสมผสานหลักธรรมคำสอนในพระพุทธศาสนาเข้ากับการทำเกษตรแบบธรรมชาติ โดยมีเป้าหมายเพื่อสร้างความสมดุลระหว่างคนกับธรรมชาติ และสร้างความยั่งยืนให้กับการเกษตร โดยมีหลักการสำคัญดังนี้ การพึ่งพาตนเอง: ลดการพึ่งพาปัจจัยภายนอก เช่น ปุ๋ยเคมี สารเคมีกำจัดศัตรูพืช และเมล็ดพันธุ์ที่ต้องซื้อทุกปี โดยเน้นการผลิตปัจจัยการผลิตเอง เช่น ปุ๋ยหมัก ปุ๋ยชีวภาพ และเมล็ดพันธุ์ การอนุรักษ์ทรัพยากร: ดูแลรักษาดิน น้ำ และป่าไม้ โดยใช้เทคนิคการทำเกษตรที่ช่วยลดการชะล้างพังทลายของดิน การใช้น้ำอย่างมีประสิทธิภาพ และการรักษาสมดุลของระบบนิเวศ การผลิตอาหารที่ปลอดภัย: ผลิตอาหารที่ปราศจากสารเคมีที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ โดยเน้นการใช้ชีววิธีในการควบคุมศัตรูพืชและโรคพืช การสร้างความมั่นคงทางอาหาร: ผลิตอาหารให้เพียงพอต่อความต้องการของตนเองและชุมชน โดยเน้นการปลูกพืชที่หลากหลายและหมุนเวียน การมีจิตใจที่สงบ: ทำเกษตรด้วยความเมตตา กรุณา และมีสติ โดยไม่เบียดเบียนชีวิตสัตว์และสิ่งมีชีวิตอื่นๆ 2) แนวคิดการพัฒนาที่ยั่งยืน คือ แนวทางการทำเกษตรแบบยั่งยืน ที่มุ่งเน้นการรักษาสมดุลระหว่างการผลิตอาหารและผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม และให้ความสำคัญกับการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ ลดการใช้สารเคมี และสร้างความมั่นคงทางอาหารในระยะยาว ไม่เกิดผลกระทบต่อระบบนิเวศในภายหลัง เป็นการสร้างสมดุล ระหว่าง เศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อม 3) วิเคราะห์กระบวนการแก้ปัญหาความยากชนด้วยหลักพุทธกสิกรรมธรรมชาติ: กรณีศึกษาศูนย์กสิกรรมธรรมชาติ ตำบลหนองบัวบาน อำเภอรัตนบุรี จังหวัดสุรินทร์ พบว่า กลุ่มเกษตรกร ตำบลหนองบัวบาน อำเภอรัตนบุรี จังหวัดสุรินทร์ สามารถรวมกลุ่มและสร้างเครือข่ายหลายอำเภอในจังหวัด ทำให้มีผลผลิตหลากหลาย ทางกลุ่มเกษตรได้ร่วมกันพัฒนาผลผลิตเหล่านั้นให้มีคุณภาพ สดใหม่ น่ารับประทาน และได้เพิ่มมูลค่าของสินค้า ภายใต้แบรนด์ บวร ได้การรับรองมาตรฐานจาก อินทรีย์วิถีไทย หรือ EarthSafe Standard ทำให้สามารถไปวางขายในห้างสรรพสินค้าได้ จนนำไปสู่การเพิ่มรายได้และสามารถพึ่งตนเองด้วยการทำเกษตรกรรม
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ประเวศ วะสี. (2530). พุทธเกษตรกรรมกับศานติสุขของสังคมไทย. มูลนิธิหมอชาวบ้าน.
พระไพศาล วิสาโล. (2536). พุทธเกษตรกรรมกับการพัฒนาหมู่บ้าน. ใน เสรี พงศ์พิศ (บรรณาธิการ). ภูมิปัญญาชาวบ้านกับการพัฒนาชนบท เล่ม 1. อมรินทร์พริ้นติ้งแอนส์พับลิชชิ่ง.
พระมหาปริญญา วรญาโณ และคณะ. (2560). เกษตรวิถีพุทธ : แนวคิดและการจัดการบนพื้นฐานของพลังชุมชนกรณีศึกษาจังหวัดอุดรธานี. รายงานการวิจัย สถาบันวิจัยพุทธศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
วิฑูรย์ เลี่ยนจำรูญ. (2539). รู้จักชีวิตจึงรู้จักเกษตรกรรม. เครือข่ายเกษตรกรรมทางเลือก.
อาทิตยา พองพรหม. (2561). ความรู้เบื้องต้นด้านนิเวศเกษตรเพื่อการประยุกต์ใช้ในระบบเกษตรกรรมยั่งยืน (ฉบับปรับปรุง). สำนักพัฒนาและถ่ายทอดเทคโนโลยี สำนักงานการปฏิรูปที่ดินเพื่อเกษตรกรรม.