การประยุกต์ขนมข้าวเหนียวแดงในวุ้นกะทิเพื่อการพัฒนาขนมไทยร่วมสมัย

Main Article Content

กนกภรณ์ ครุฑภาพันธ์
บุศรา ตั้งศิริพัฒนภรณ์

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปริมาณขนมข้าวเหนียวแดงที่เหมาะสมในผลิตภัณฑ์วุ้นกะทิต่อสมบัติทางกายภาพ เคมี และการประเมินความชอบทางประสาทสัมผัสของผลิตภัณฑ์วุ้นกะทิ โดยศึกษาปริมาณขนมข้าวเหนียวแดงในวุ้นกะทิ 5 ระดับ ได้แก่ ขนมข้าวเหนียวแดงร้อยละ 20 40 60 80 และ 100 ตามลำดับ โดยทดแทนจากปริมาณน้ำตาล ในส่วนผสมของวุ้นกะทิพบว่า ทำให้ค่าความสว่าง (L*) ค่าความแดง (a*) และค่าความเหลือง (b*)  ปริมาณของแข็งที่ละลายได้ทั้งหมดมีแนวโน้มที่ลดลง โดยมีค่าปริมาณของแข็งที่ละลายได้ทั้งหมดอยู่ระหว่าง 28.03-40.33 Brix (p≤0.05) และจากการวิเคราะห์ค่าเนื้อสัมผัส (Hardness; N) พบว่า การทดแทนขนมข้าวเหนียวแดงในผลิตภัณฑ์วุ้นกะทิในปริมาณ ที่แตกต่างกันไม่มีผลต่อค่าเนื้อสัมผัสด้านความแข็งของผลิตภัณฑ์ (p>0.05) ทั้ง 5 สูตรมีค่า เนื้อสัมผัสด้านความแข็งของผลิตภัณฑ์อยู่ในระหว่าง 3.21-4.86 N. การวิเคราะห์องค์ประกอบเบื้องต้นในอาหารพบว่า ผลิตภัณฑ์วุ้นกะทิที่มีการใช้ขนมข้าวเหนียวแดงร้อยละ 20 ให้ปริมาณไขมัน และค่าพลังงานต่ำที่สุด คือ ร้อยละ 5.82 และ 158.30 กิโลแคลอรี นอกจากนี้การใช้ขนมข้าวเหนียวแดงร้อยละ 20 ได้รับคะแนนความชอบด้านลักษณะปรากฏ สี กลิ่น รสชาติ เนื้อสัมผัส และความชอบโดยรวมมากที่สุด โดยมีค่าคะแนนความชอบอยู่ในระดับ “ชอบมาก” ดังนั้นการใช้ขนมข้าวเหนียวแดงร้อยละ 20 ในผลิตภัณฑ์วุ้นกะทิจึงเป็นระดับที่เหมาะสมในการผลิตวุ้นกะทิขนมข้าวเหนียวแดง

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ครุฑภาพันธ์ ก. ., & ตั้งศิริพัฒนภรณ์ บ. (2025). การประยุกต์ขนมข้าวเหนียวแดงในวุ้นกะทิเพื่อการพัฒนาขนมไทยร่วมสมัย. วารสารคหกรรมศาสตร์และวัฒนธรรมอย่างยั่งยืน, 7(3), 15–28. สืบค้น จาก https://so09.tci-thaijo.org/index.php/hecrmutp/article/view/6314
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กฤตยชญ์ คํามิ่ง, ออมสิรี ปานดํารงค์, ประกาศิต ประกอบผล และภัทรภรณ์ จูงพันธ์. (2567). การพัฒนาแม่พิมพ์วุ้นมะพร้าวกะทิสด ชุมชนตําบลท้ายเกาะ อําเภอสามโคก จังหวัดปทุมธานี. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 19(1), 107-117.

กิตติพงษ์ สุวีโร, เดือนเต็ม ทิมายงค์, หทัยรัตน์ ริมคีรี และวิหาร ดีปัญญา. (2563). การพัฒนาผลิตภัณฑ์แป้งขนมกลีบลำดวนปราศจากกลูเตน. วารสารวิศวกรรมศาสตร์ ราชมงคลธัญบุรี, 18(2), 23-33.

กันยามาส อบรม และธนินทร นาราษฎร์. (2564). การใช้แป้งข้าวกล้องทับทิมชุมแพทดแทนแป้งข้าวเจ้าในขนมเรไร [โครงงานพิเศษบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.

เทพกัญญา นิยม. (2545). การศึกษาคุณค่าทางโภชนาการของกะทิภายใต้กระบวนการผลิตที่แตกต่างกัน [วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

ธนวิทย์ ลายิ้ม. (2565). ขนมไทย: วิวัฒนาการและการประยุกต์เพื่อสุขภาพ. วารสารกระแสวัฒนธรรม, 23(44), 70-84.

ปภากร ศรีสอน, พัชนี บุญธกานนท์, อนงค์นาฏ โสภณางกูร และญาธิปกร ธีระภัทรพลชัย. (2563). การทดแทนแป้งข้าวเจ้าด้วยแป้งข้าวหอมนิลพรีเจลาติไนซ์ในแป้งขนมช่อม่วง. วารสารเกษตรพระวรุณ, 17(2), 261-271.

พิทยา ใจคำ และภัทรนารี แก้วเจริญ. (2562). ผลของพันธุ์ข้าวเหนียวไทยต่อการเกิดกลิ่นหืนและการยอมรับของปลาส้ม. วารสารวิชชา มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช, 38(2), 14-26.

นรินทร์ เจริญพันธ์, เพราเพ็ญ รัตนดี และชัยพร แพภิรมย์รัตน์. (2560). การพัฒนาผลิตภัณฑ์ อาหารจากลำไยของกลุ่มเกษตรกรจังหวัดสระแก้ว (รายงานผลการวิจัย). คณะเทคโนโลยีการเกษตร, มหาวิทยาลัยบูรพา วิทยาเขตสระแก้ว.

วรภร ศิลาเจริญธนกิจ. (2567). การวิเคราะห์ต้นทุนและผลตอบแทนจากการผลิตวุ้นมะพร้าวกะทิสดชุมชนตำบลท้ายเกาะ อำเภอสามโคก จังหวัดปทุมธานี. วารสารวิชาการสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค, 10(2), 456-468.

วรัญญา ศรีสุทัศน์กุล. (2556). การใช้เทคนิคสเปกโตรสโคปีอินฟราเรดย่านใกล้ในการวิเคราะห์องค์ประกอบทางเคมีและการปลอมปนของน้ำตาลมะพร้าว [วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ศูนย์ข้อมูลกลางทางวัฒนธรรม กระทรวงอุตสาหกรรม. (2556, มีนาคม). ข้าวเหนียวแดง. http://www.m-culture.in.th/album/view/186431/.

เอมมิกา เทียนสไว. (2557). การใช้สารให้ความหวานทดแทนน้ำตาลในวุ้นกะทิ และน้ำกะทิสำหรับลอดช่องสิงคโปร์ [วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยศิลปากร.

อังศิมา ศิริวัฒนาศิลป์. (2564). ผลของสารให้ความหวานทดแทนน้ำตาลต่อสมบัติทางเคมีกายภาพและโครงสร้างระดับจุลภาคของผลิตภัณฑ์วุ้นกะทิลดน้ำตาล [วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยศิลปากร.

อัจฉราวรรณ สุขเกิด และวรุณี เชาวน์สุขม. (2565). การพัฒนาผลิตภัณฑ์เพื่อเพิ่มมูลค่าอาหารจากภูมิปัญญาและทุนวัฒนธรรมมอญ จังหวัดปทุมธานี. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์, 12(3), 128-141.

ฮุสนา แวกาจิ, คริมา นาคบรรพ์, วัสดา สำนักพงษ์, พนิดา สำนักพงศ์ และพรชัย พุทธรักษ์. (2566). ผลของการลดปริมาณน้ำตาลในผลิตภัณฑ์ขนมไทย [เอกสารนำเสนอ]. การประชุมวิชาการระดับชาติด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเครือข่ายภาคใต้ครั้งที่ 8 และการประชุมวิชาการระดับนานาชาติด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเครือข่ายภาคใต้ครั้งที่ 1, ยะลา, ประเทศไทย.

AOAC. (2019). Official Methods of Analysis of AOAC International (21nd ed). USA: The Association of official analytical chemists Inc.

Pathirana, H. P. D. T. & Thilanka, D. (2021). Prediction of glycemic indices of coconut jaggery products value added with selected ingredients. SSRN. https://doi.org/10.2139/ssrn.4499976.

Saraiva, A., Carrascosa, C., Ramos, F., Raheem, D., Lopes, M. & Raposo, A. (2023). Chemical analysis and nutritional profile of coconut palm sugar: review and future aspects. International Journal of Environmental Research and Public Health, 20(4), Article 3671. https://doi.org/10.3390/ijerph20043671.

Sawitzki, F. (2023). Glycemic response of coconut sugar, sucrose and brown sugar in healthy subjects. Uniknow International Journal, 1(1), 27–35. https://doi.org/10.56238/uniknowindevolp-014.