การเปลี่ยนแปลงวัฒนธรรมและอัตลักษณ์ไทยในยุคโลกาภิวัตน์

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงของวัฒนธรรมและอัตลักษณ์ไทยภายใต้บริบทของโลกาภิวัตน์ โดยมุ่งสำรวจแนวคิด ทฤษฎี และกรณีศึกษาเชิงประจักษ์ เพื่อทำความเข้าใจพลวัตทางวัฒนธรรมที่เกิดขึ้นในสังคมไทยร่วมสมัย บทความชี้ให้เห็นว่าโลกาภิวัตน์ส่งผลให้เกิดการไหลเวียนของทุนวัฒนธรรม เทคโนโลยี และแนวคิดจากต่างประเทศเข้าสู่สังคมไทยอย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะผ่านกลไกของสื่อดิจิทัลและอุตสาหกรรมบันเทิง ส่งผลให้วัฒนธรรมไทยต้องเผชิญกับทั้งโอกาสและความท้าทาย ในด้านหนึ่งโลกาภิวัตน์เปิดโอกาสให้เกิดการแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรม การสร้างสรรค์อัตลักษณ์แบบใหม่ และการแสดงออกของกลุ่มเฉพาะในสังคม เช่น เยาวชน ชาติพันธุ์ และกลุ่มความหลากหลายทางเพศ แต่อีกด้านหนึ่งก็ทำให้วัฒนธรรมประเพณีดั้งเดิมหลายประการถูกลดทอนบทบาท หรือหลอมรวมจนสูญเสียรากเหง้าทางสังคมและจิตวิญญาณ การวิเคราะห์ภายใต้กรอบแนวคิดเรื่องอัตลักษณ์ที่ลื่นไหล การผสมผสานทางวัฒนธรรม และ อำนาจละมุนชี้ให้เห็นว่าอัตลักษณ์ไทยในยุคใหม่ไม่ใช่สิ่งตายตัว หากเป็นกระบวนการที่ผู้คนสามารถต่อรอง เลือกสรร และแสดงออกในบริบทที่หลากหลาย บทความเสนอว่า การจัดการทางวัฒนธรรมไทยในยุคโลกาภิวัตน์ควรเน้นแนวทางแบบพลวัตที่ให้คุณค่ากับความหลากหลายทางอัตลักษณ์ ส่งเสริมความรู้เท่าทันสื่อ พัฒนานโยบายเชิงวัฒนธรรมที่สร้างสมดุลระหว่างการธำรงกับการปรับตัว ตลอดจนสร้างพื้นที่สำหรับการแสดงออกเชิงวัฒนธรรมที่หลากหลายและมีส่วนร่วม เพื่อให้วัฒนธรรมไทยสามารถดำรงอยู่ได้อย่างมีชีวิตและยั่งยืนในสังคมโลกาภิวัตน์