การพัฒนาความเข้าใจในด้านประวัติศาสตร์ชุมชนท้องถิ่นของไทย: แนวคิด ทฤษฎี และแนวทางปฏิบัติ

Main Article Content

กนกพร รุ่งไพลิน

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์แนวคิด ทฤษฎี และแนวทางปฏิบัติในการพัฒนาความเข้าใจด้านประวัติศาสตร์ชุมชนท้องถิ่นของไทย โดยเน้นการศึกษาผ่านกรอบแนวคิดประวัติศาสตร์จากล่าง ความทรงจำร่วม ทฤษฎีวัฒนธรรมท้องถิ่น และประชาธิปไตยทางวัฒนธรรม เพื่อสำรวจพัฒนาการของการจัดการความรู้ประวัติศาสตร์ในระดับชุมชน ความท้าทายเชิงโครงสร้าง รวมถึงบทบาทของภาคประชาชนและภาคการศึกษาในการส่งเสริมการเรียนรู้เชิงประวัติศาสตร์อย่างมีส่วนร่วม บทความได้นำเสนอกรณีศึกษาเชิงประจักษ์จากพื้นที่ที่มีการพัฒนากลไกการเรียนรู้ทางประวัติศาสตร์อย่างเป็นระบบ และชุมชนที่ประสบกับภาวะสูญเสียความทรงจำทางสังคม เพื่อเปรียบเทียบผลลัพธ์ทางสังคม อัตลักษณ์ และพลังของชุมชน ผลการวิเคราะห์พบว่า การเรียนรู้ประวัติศาสตร์จากฐานชุมชนสามารถเสริมสร้างความภาคภูมิใจ ความรู้สึกเป็นเจ้าของ และความสามัคคีของคนในพื้นที่ได้อย่างมีนัยสำคัญ โดยเฉพาะเมื่อชุมชนมีบทบาทเป็นผู้กำหนดเนื้อหา วิธีการ และสื่อในการเล่าเรื่องอดีตของตนเอง แต่การพัฒนาองค์ความรู้ท้องถิ่นยังคงเผชิญกับข้อจำกัดหลายด้าน ทั้งในมิติของนโยบายการศึกษา การตีความข้อมูลที่หลากหลาย อคติทางโครงสร้าง และทัศนคติของคนรุ่นใหม่ที่มองประวัติศาสตร์เป็นเรื่องห่างไกลจากชีวิตประจำวัน บทความเสนอแนวทางการพัฒนาเชิงนโยบายและการศึกษา ที่เน้นการบูรณาการประวัติศาสตร์ท้องถิ่นในหลักสูตร การจัดตั้งศูนย์เรียนรู้ประวัติศาสตร์โดยชุมชน การใช้เทคโนโลยีร่วมสมัยในการสื่อสารความรู้ และการสร้างความร่วมมือระหว่างภาครัฐ สถานศึกษา และชุมชน เพื่อให้ประวัติศาสตร์ท้องถิ่นกลายเป็นกลไกสำคัญในการพัฒนาอัตลักษณ์ เสริมพลังพลเมือง และสร้างความยั่งยืนทางสังคมในระยะยาว

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
รุ่งไพลิน ก. (2025). การพัฒนาความเข้าใจในด้านประวัติศาสตร์ชุมชนท้องถิ่นของไทย: แนวคิด ทฤษฎี และแนวทางปฏิบัติ. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์ศึกษา, 1(3), 16–25. สืบค้น จาก https://so09.tci-thaijo.org/index.php/interjo/article/view/7530
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ