มุมมองใหม่เกี่ยวกับพุทธปฎิมาล้านนา : คติ สัญญะและอิทธิพลศิลปกรรม
Main Article Content
บทคัดย่อ
แต่เดิมการสร้างพระพุทธปฎิมาในล้านนานอกจากเป็นการบำเพ็ญกุศลตามคติศาสนาแล้ว ยังมีนัยยะสัมพันธ์กับอำนาจการเมือง ความสัมพันธ์กับแหล่งอิทธิพลอารยธรรมข้างเคียงหลากหลายมิติ เช่นในกรณีพระพุทธรูปทรงเครื่องล้านนาอาจมีนัยยะเสมือนตัวแทนด้านอำนาจการปกครองของพระมหากษัตริย์ ในฐานะมหาธรรมราชาผู้ค้ำชู้พระพุทธศาสนาอย่างลัทธิลังกาวงศ์ แต่มีความสัมพันธ์ทางด้านรูปแบบประติมานวิทยากับศิลปกรรมปาละพุกาม บทความนี้มุ่งที่จะนำเสนอองค์ความรู้เกี่ยวกับ รูปแบบศิลปกรรมของพระปฏิมาล้านนา ความหมาย คุณค่า โดยลำดับความจากรูปแบบพัฒนาการประวัติศาสตร์ศิลปะของพระพุทธรูปในล้านนา ต่อด้วยคติความเชื่อในการสร้างพระพุทธรูปอย่างล้านนาซึ่งมีความเป็นเอกลักษณ์ชัดเจนแตกต่างจากภูมิภาคอื่น และท้ายสุดคือรูปแบบการสร้างพระเจ้าทรงเครื่องล้านนา ซึ่งเชื่อมโยงกับพระปฏิมาบางหมวดของพุกาม-ปาละ ซึ่งอาจมีนัยยะแสดงถึงความหลากหลายของความเชื่อพุทธศาสนาในล้านนาที่มีความซับซ้อนในแนวปฏิบัติดังที่เคยรับรู้แต่เดิม อันจะเป็นเครื่องสะท้อนโลกทัศน์ สภาพสังคมล้านนาได้เป็นอย่างดี
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กรมศิลปากร. (2545). พระพุทธรูปสำคัญ. กรุงเทพมหานคร. กรมศิลปากร.
คณะอนุกรรมการตรวจสอบ และชำระตำนานพื้นเมืองเชียงใหม่. (2538). ตำนานพื้นเมืองเชียงใหม่ฉบับเชียงใหม่ 700 ปี. เชียงใหม่. โรงพิมพ์มิ่งเมือง.
ชะลูด นิ่มเสมอ. (2553). องค์ประกอบของศิลปะ. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพมหานคร. อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.
ปฐม หงษ์สุวรรณ. (2554). ตำนานพระพุทธรูปล้านนา:พลังปัญญาทางความเชื่อและความสัมพันธ์กับท้องถิ่น. เชียงใหม่. สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
ปานลิขิต ลิขิตกาญจน์. (2564). คติการสร้างพระพุทธรูปทรงเครื่องศิลปะล้านนาร่วมสมัยในเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาล้านนาศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
พระรตนปัญญามหาเถระ. แสง มนวิทูร ผู้แปล. (2501). ชินกาลมาลีปกรณ์. กรุงเทพมหานคร.กรมศิลปากร.
พระพงษ์ระวี โหลิมชยโชติกุล. (2563). การสถาปนาเจดีย์ในล้านนาภายใต้คติมหาโพธิมณฑล. ศิลปะศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาล้านนาศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
รุ่งโรจน์ ธรรมรุ่งเรือง. (2558). รู้เรื่องพระพุทธรูป ที่มา คติความหมายศิลปกรรม. กรุงเทพมหานคร. มิวเซียมเพรส.
ศักดิ์ชัย สายสิงห์. บรรณาธิการ. (2551). ศิลปะเมืองเชียงแสน : วิเคราะห์ศิลปกรรมร่วมกับหลักฐานทางโบราณคดีและเอกสารทางประวัติศาสตร์. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ศักดิ์ชัย สายสิงห์. (2556). พระพุทธรูปในประเทศไทย: รูปแบบ พัฒนาการและความเชื่อของคนไทย. กรุงเทพมหานคร. คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ศิราพร ณ ถลาง. (2558). ประเพณีสร้างสรรค์ในสังคมไทยร่วมสมัย. กรุงเทพมหานคร: ศศม.
สมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ. (2548). ตำนานพระพุทธรูปสำคัญ. กรุงเทพมหานคร. มติชน.
สรัสวดี อ๋องสกุล. (2558). ประวัติศาสตร์ล้านนา. พิมพ์ครั้งที่ 11. กรุงเทพมหานคร. อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.
สันติ เล็กสุขุม. (2555). ศิลปะภาคเหนือหริภุญไชย – ล้านนา. กรุงเทพมหานคร. เมืองโบราณ.
สุรสวัสดิ์ ศุขสวัสดิ์. (2558). พระพุทธรูปล้านนากับคติพระพุทธศาสนามหายานแบบตันตระนิกายวัชรยาน. เชียงใหม่. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
อุดม รุ่งเรืองศรี. (2552). พระญาติโลกราชะ. โฮงเฮียนสืบสานภูมิปัญญาล้านนา.
ฮันส์ เพนธ์. (2519). คำจารึกที่ฐานพระพุทธรูปในนครเชียงใหม่. กรุงเทพมหานคร: คณะกรรมการจัดพิมพ์เอกสารทางประวัติศาสตร์สำนักนายกรัฐมนตรี.
Chattopadhyaya. (1990). Taranatha’s History of Buddhism in India. India. Delhi
Duroiselle, C. (1911). The Aris of Burma and Tantric Buddhism. Burma Research Society
Michael R. Sheehy . The Life of Buddhagupta-natha . post on Wed, 2009-04-08 11:05 https://jonangfoundation.org/.../life-buddhagupta-natha