ธุดงค์ธรรมชัยบททดสอบความเข้าใจของชาวพุทธ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มุ่งนำเสนอข้อมูลที่เป็นทฤษฎีหลักธุดงควัตรในพระพุทธศาสนา เพื่อเป็นการทำความเข้าใจกับหลักปฏิบัติธุดงค์ของพระภิกษุสงฆ์ให้ถูกต้อง เนื้อหาของบทความนี้จะเป็นการตอบคำถามว่าการนำเอาวิธีปฏิบัติธุดงควัตรออกมาสู่พื้นที่สาธารณะเป็นเรื่องทำได้หรือไม่ มีความถูกต้องเหมาะสมเพียงใด และชาวพุทธควรวางท่าทีอย่างไรกับหลักปฏิบัติธุดงควัตรนี้ โดยผู้เขียนได้ใช้กรอบทฤษฎีจริยธรรมของพระพุทธศาสนาในการวิเคราะห์ กล่าวคือหลักปฏิบัติที่เป็นเรื่องของความดีงามในพระพุทธศาสนา แบ่งออกเป็น 2 ระบบคือ (1) ระบบศีลธรรมสำหรับปัจเจกบุคคล (2) ระบบศีลธรรมสำหรับสังคม ระบบแรกถือปฏิบัติด้วยการเน้นความเป็นส่วนตัวจำเพาะตน ไม่เกี่ยวกับคนอื่น ส่วนระบบที่สอง มีหลักปฏิบัติโดยให้ความสำคัญกับองค์รวมของสังคม ด้านหลักคำสอนเรื่องธุดงควัตรวิเคราะห์ว่าเป็นได้ทั้งสองระบบ หากสมาทานปฏิบัติแล้วตนเองละเมิดคือปฏิบัติตามไม่ได้ ก็กลายเป็นกรรมเฉพาะตน รับผลแห่งการกระทำไปเองคนเดียว ไม่เกี่ยวกับคนอื่น แต่ถ้าเมื่อใดผู้สมาทานแล้วนำเอาการปฏิบัติธุดงควัตรออกมาสู่พื้นที่สาธารณะหรือชุมชน ถือว่าจัดเป็นระบบศีลธรรมสำหรับสังคม ที่ผู้ปฏิบัติต้องตระหนักและสำนึกรู้รับผิดชอบในทางสังคมด้วย
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กรมการศาสนา กระทรวงศึกษาธิการ. (2537). คำสอนผู้บวชพรรษาเดียวฉบับสมบูรณ์ของพุทธทาส. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์การศาสนา.
คณะศิษยานุศิษย์. (2552). อุปลมณี. พิมพ์ครั้งที่ 12. กรุงเทพมหานคร: บริษัทเอ็น.พี.สกรีนพริ้นติ้ง จำกัด.
คณาจารย์สำนักพิมพ์เลี่ยงเซียง. (2550). ธรรมวิภาค นักธรรมชั้นโท ฉบับมาตรฐาน บูรณาการชีวิต. กรุงเทพมหานคร: เลี่ยงเซียง.
พระญาณวโรดม (สนธิ์ กิจฺจกาโร). (2529). ประมวลปัญหาและเฉลย ธรรมวิภาค ปริเฉทที่ 2. พิมพ์ครั้งที่ 10.กรุงเทพมหานคร: มหามกุฏราชวิทยาลัย.
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2538). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลศัพท์. กรุงเทพมหานคร: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2552). พุทธธรรม. พิมพ์ครั้งที่ ๑๑.กรุงเทพมหานคร: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช). (2548) พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสตร์ชุด คำวัด. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ช่อระกา.
พระพุทธโฆสเถระ. (2548). คัมภีร์วิสุทธิมรรค. แปลโดย สมเด็จพระพุฒาจารย์ (อาจ อาสภมหาเถร). พิมพ์ครั้งที่ 6. (Taiwan : The Corporate Body of the Buddha Educationl Foundation.
พระมหาบัว ญาณสัมปันโน. (2556). เข้าสู่แดนนิพพาน : ธุดงควัตรเครื่องห้ามล้อกิเลส. ออนไลน์ แหล่งที่มา : http://www.bkk1.in.th.2TopicID=21836.html.
พระมหาบุญเลิศ ฐานทินฺโนและคณะ. (2547). อริยวินัย. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพมหานคร: บริษัทเฟื้องฟ้า.
พระราชญาณวิสิฐ และคณะ. (2552). คู่มือการศึกษาสัมมาปฏิบัติไตรสิกขา. พิมพ์ครั้งที่ 4. นครปฐม: บริษัทเพชรเกษม พริ้งติ้ง กรุ๊ป จำกัด.
พระโสภณคณาภรณ์ (ระแบบ ฐิตญาโณ). (2539). ธรรมปริทรรศน์ 2. กรุงเทพมหานคร: ศรีสมบัติการพิมพ์.
พระอุปติสสเถระ. (2548). วิมุตติมรรค. แปลโดย พระเทพโสภณ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต) และคณะ. พิมพ์ครั้งที่ 6กรุงเทพมหานคร: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส. (2527). ธรรมวิภาค ปริจเฉทที่ 2. พิมพ์ครั้งที่ 34. กรุงเทพมหานคร: มหามกุฏราชวิทยาลัย.
สุรศิลป์ ตัณตยกุล. (2553). พลังจิตพลังธรรมพระป่ากรรมฐาน พระอาจารย์คูณ ติกฺขวีโร. กรุงเทพมหานคร: ปราชญ์สำนักพิมพ์.
