การออกแบบลายภาพทัศนศิลป์เพื่อการพัฒนาอาชีพในชุมชน

Main Article Content

พระครูสมุห์วัลลภ ทาอินทร์
จันทรา เวียงจันทร์

บทคัดย่อ

บทความวิจัยมีวัตถุประสงค์ 3 ประการ คือ 1)  เพื่อออกแบบลายภาพทัศนศิลป์และวัสดุที่เหมาะสมในการประดับตกแต่งบนพื้นผิว 2) เพื่อศึกษาผลิตภัณฑ์ชุมชนในการนำมาใช้ในประดับตกแต่งบนพื้นผิว 3) เพื่อสร้างสรรค์ผลิตภัณฑ์ชุมชนในการพัฒนาเป็นอาชีพเสริมรายได้ให้ชาวบ้าน เป็นการวิจัยและพัฒนา โดยใช้การสัมภาษณ์เชิงลึก การสนทนากลุ่ม และการจัดกิจกรรมออกแบบภาพทัศนศิลป์ในผลิตภัณฑ์ชุมชน


ผลการวิจัยพบว่า 1) การออกแบบลายภาพทัศนศิลป์และวัสดุที่เหมาะสมในการประดับตกแต่งบนพื้นผิว โดยใช้ภาพจิตรกรรมฝาผนังด้านหน้าพระประธานวัดท่าข้าม (ชัยชนะ) เป็นการถ่ายทอดคติความเชื่อทางพระพุทธศาสนาตอนพุทธประวัติที่เกี่ยวข้องกับสตรี  และประเพณีวิถีชีวิต 12 เดือนของคนล้านนา ภาพมงคล 108  ภาพปีนักษัตร ซึ่งจะนำไปสู่การออกแบบตามหลักทัศนธาตุและองค์ประกอบศิลป์ในงานหัตถกรรม การออกแบบบรรจุภัณฑ์ การออกแบบสัญลักษณ์ การใช้โปสเตอร์สินค้าที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว


2) ผลิตภัณฑ์ชุมชนที่นำมาใช้ในประดับตกแต่งบนพื้นผิว พบว่า ผลิตภัณฑ์ของชุมชนบ้านท่าข้ามเป็นผลิตภัณฑ์ที่รับสืบทอดมาจากภูมิปัญญาพื้นบ้าน. ผลิตภัณฑ์ชุมชนที่มีชื่อเสียงอำเภอมีดังนี้ ผ้าฝ้ายทอมือกี่กระตุก, ผ้าทอมือย้อมสีธรรมชาติและผ้าฝ้ายย้อมสีเคมีของกลุ่มทอผ้าบ้านตาลกลาง เป็นต้น


3) การสร้างสรรค์ผลิตภัณฑ์ชุมชนในการพัฒนาเป็นอาชีพเสริมรายได้ให้ชาวบ้าน พบว่า  การจัดกิจกรรมการถอดบทเรียนโดยใช้แนวคิดการพัฒนาสินค้าโอทอป  หรือผลิตภัณฑ์ใหม่ เช่น ผ้าทอ เครื่องจักสาน และการให้บริการ เช่น ความรู้ด้านยาสมุนไพรและการนวดแผนโบราณ. นอกจากนั้น ยังมีการเพิ่มช่องทางการจำหน่ายสินค้าทั้งภายในชุมชนที่เป็นแหล่งท่องเที่ยวหรือนอกชุมชนที่เป็นตลาดการค้า

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ทาอินทร์ พ. ., & เวียงจันทร์ จ. . (2023). การออกแบบลายภาพทัศนศิลป์เพื่อการพัฒนาอาชีพในชุมชน. วารสารพุทธศิลปกรรม, 6(1). สืบค้น จาก https://so09.tci-thaijo.org/index.php/barts/article/view/2328
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

จิตตินุช วัฒนะ. การศึกษาเพื่อกำหนดอัตลักษณ์ถนนวัฒนธรรม (ถนนคนเดิน) ของจังหวัดพิษณุโลก. วารสารวิทยาการจัดการและสารสนเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. 7(2), 71 – 80.

ทรงคุณ จันทจร และคณะ. (2552). คุณค่าอัตลักษณ์ศิลปวัฒนธรรมท้องถิ่นกับการนำมาประยุกต์เป็นผลิตภัณฑ์ท้องถิ่นเพื่อเพิ่มมูลค่าทางเศรษฐกิจและการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคกลาง และภาคใต้. รายงานวิจัย. สถาบันวิจัยศิลปะและวัฒนธรรมอีสาน: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

ทิชากร เกสรบัว. แนวทางการพัฒนาสินค้าหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ (One Tambon One Product : OTOP) เพื่อการส่งออกในตลาดอาเซียน. วารสารมนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์. 30 (2), 155 – 174.

ประสงค์ ประณีตพลกรัง. (2547). การบริหารการผลิตและการปฏิบัติการ. กรุงเทพมหานคร : เพชรจรัสแสงแห่งโลกธุรกิจ.

สุรพงษ์ เพ็ชร์หาญ. การพัฒนาชุมชนโอทอปนวัตวิถีและส่งเสริมการท่องเที่ยวด้วยระบบภูมิสารสนเทศศาสตร์ จังหวัดลำปาง. วารสารโครงงานวิทยาการคอมพิวเตอร์และเทคโนโลยีสารสนเทศ. 5(1), 65 – 74.