ระบบการอุทธรณ์ภายในฝ่ายปกครองของประเทศฝรั่งเศส

บทคัดย่อ

                ประมวลกฎหมายว่าด้วยความสัมพันธ์ระหว่างประชาชนกับฝ่ายปกครองของสาธารณรัฐฝรั่งเศส มาตรา L 410-1 บัญญัติจำแนกการอุทธรณ์ภายในฝ่ายปกครอง (Les recours administratifs) ไว้ 3 รูปแบบ ได้แก่ การอุทธรณ์ภายในฝ่ายปกครองที่ใช้เป็นกรณีปกติทั่วไป ไม่มีบทบัญญัติกฎหมายระบุไว้ (Les recours administratifs de droit commun) ซึ่งมี 2 รูปแบบย่อย คือ การอุทธรณ์ต่อเจ้าหน้าที่ผู้ออกคำสั่งทางปกครอง (le recours gracieux) และการอุทธรณ์ต่อผู้บังคับบัญชาของเจ้าหน้าที่ผู้ออกคำสั่งทางปกครอง (le recours hiérarchique) และการอุทธรณ์ภายในฝ่ายปกครองอีกประเภทหนึ่งเป็นการอุทธรณ์ภายในฝ่ายปกครองที่มีบัญญัติไว้ในกฎหมายเฉพาะฉบับต่าง ๆ อย่างชัดเจน (Les recours administratifs spécifiques) ซึ่งก็คือ การอุทธรณ์ภายในฝ่ายปกครองแบบบังคับ (le recours administratif préalable obligatoire - RAPO)

                คำบรรยายทางวิชาการเรื่องนี้ มุ่งเน้นที่การอธิบายถึงความสัมพันธ์ระหว่างการโต้แย้งคำสั่งทางปกครองด้วยการอุทธรณ์ภายในฝ่ายปกครองในรูปแบบต่าง ๆ ทั้งสามรูปแบบดังกล่าวข้างต้น กับการฟ้องคดีต่อศาลปกครอง โดยการฟ้องคดีต่อศาลปกครองในประเทศฝรั่งเศสมีประเภทคดีที่สำคัญ 2 ประเภท คือ การฟ้องคดีที่ศาลมีอำนาจพิพากษาออกคำบังคับมากไปกว่าการยกเลิกเพิกถอน หรือที่เรียกว่า คดีที่ศาลมีอำนาจเต็ม (le recours de pleine juridiction - RPC) และการฟ้องคดีขอให้ศาลมีพิพากษาหรือคำสั่งเพิกถอนกฎหรือคำสั่งทางปกครองที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย (le recours pour excès de pouvoir - REP) โดยในส่วนของการอุทธรณ์ภายในฝ่ายปกครอง ผู้บรรยายได้เน้นถึงการพิจารณาหลักการทั่วไปที่สำคัญซึ่งเป็นการกำหนดโครงสร้างในภาพรวมของการอุทธรณ์ภายในฝ่ายปกครอง (ส่วนที่หนึ่ง) เพื่อนำมาสู่การพิจารณาลักษณะพิเศษเฉพาะเจาะจงของการอุทธรณ์ภายในฝ่ายปกครองแบบบังคับ เนื่องจากการอุทธรณ์ภายในฝ่ายปกครองแบบบังคับ จัดเป็นการอุทธรณ์ภายในฝ่ายปกครองที่มีข้อยกเว้นไปจากหลักการทั่วไปหลายประการ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การอุทธรณ์ภายในฝ่ายปกครองแบบบังคับเป็นการอุทธรณ์บังคับ และการอุทธรณ์ภายในฝ่ายปกครองแบบบังคับเป็นการอุทธรณ์แทนที่ กล่าวคือ คำวินิจฉัยอุทธรณ์เข้าแทนที่คำสั่งทางปกครอง (ส่วนที่สอง)