THE DIGITAL ABILITY OF EDUCATIONAL ADMINISTRATOR ACCORDING TO THE OPINIONS OF TEACHER IN EDUCATIONAL AGENCIES BANGKOK METROPOLITANCE
Keywords:
the digital ability, educational administrators, Bangkok MetropolitanceAbstract
The purposes of this research were to study and compare the digital ability of educational administrators according to the opinions of teachers in educational agencies in Bangkok who were classified by their educational qualification, position, and the sizes of educational institutes. 372 in-service teachers in public schools educational agencies in Bangkok were selected to participate in the study using Cohen’s table and stratified random sampling. Data were collected via 35 items questionnaires with a - 5 point rating scale. The data were computed with the Item Objective Congruence index. The result of total mean score ranged from 0.60 to 1.00. The reliability of the questionnaire was at 0.951. The data were analyzed using SPSS to calculate frequency distribution, percentages, means, standard deviations, T-score, One-way Anova, and Scheffe’s pos thoc comparison method.
The findings of the study: 1) The overall and individual aspects of the digital ability of educational administrators according to the opinions of teachers in educational agencies in Bangkok, were ranked highly. When examining individual aspects, the data show that morality and ethics are at the highest level, follwed by digital technology usage. The digital leader is at the lowest level in descending order. 2) The comparison of the digital ability of educational administrators, according to the opinions of teachers in educational agencies in Bangkok, shows that in-service teachers with different educational qualifications and positions expressed similar opinions towards the digital abilities of educational administrators in both the overall and individual aspects. However for in-service teachers in different sized schools opinions towards the digital abilities of educational administrators, showed a statistically significant difference in both the overall and individual aspects at the 0.05 level.
References
กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม. (2562). แผนปฏิบัติราชการ 5 ปี พ.ศ. 2563 – 2567. กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม. กรุงเทพมหานคร.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พุทธศักราช 2542 แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พุทธศักราช 2545. กรุงเทพฯ : คุรุสภา.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2566). นโยบายและจุดเน้นกระทรวงศึกษาธิการปีงบประมาณ พ.ศ.2566. https://www.moe.go.th.
จิตรกร จันทร์สุข และ จีรนันท์ วัชรกุล. (2564). การศึกษาองค์ประกอบภาวะผู้นำดิจิทัลสำหรับผู้บริหารโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุดรธานี เขต 3. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ. 15(2): 36-49.
ชุธารินี ศรีปัญญา, พร้อมพิไล บัวสุวรรณ และมีชัย ออสุวรรณ. (2565). ความสัมพันธ์ระหว่างความสามารถทางดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษากับการบริหารจัดการศึกษารับความปกติใหม่หลังวิกฤตโควิด-19 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานนทบุรี. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์. 7(2): 9-13.
เซย์มัวร์ ปาเปิร์ด. (2563). ทฤษฎีการสร้างองค์ความรู้ด้วยตนเอง (Constructionism). https://anyflip.com/vrget/lfqe/basic.
ทิพวัลย์ นนทเภท. (2559). การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการบริหารของสถานศึกษา ในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราช เขต 3. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 3(1): 47-56.
ฝนทิพย์ หาญชนะ และคึกฤทธิ์ ศิลาลาย. (2565). ภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาตามความคิดเห็นของครู โรงเรียนสหวิทยา เขตชลบุรี 1 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาชลบุรี ระยอง. Journal of Roi Kaensarn Academi. 7(6): 117-133.
มูอำหมัดรุซลัน ลือบากะลูติง. (2564). ภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา ตรัง กระบี่. รายงานการประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติและนานาชาติครั้งที่ 13. 1935-1946.
วราพินทร์ ชาววิวัฒน์. (2565). แนวทางการส่งเสริมทักษะดิจิทัลของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพิษณุโลก เขต 2. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัญฑิต, สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ศศิวิมล ม่วงกล่ำ และต้องลักษณ์ บุญธรรม. (2563). การวิเคราะห์องค์ประกอบด้านความสามารถทางดิจิทัลของครูและบุคลากรทางการศึกษา จังหวัดสระบุรี. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยรัตนบัณฑิต. 15(1): 101-104.
สุกัญญา แช่มช้อย. (2562). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สํานักการศึกษากรุงเทพมหานคร. (2565). แผนปฏิบัติราชการประจําปีพ.ศ. 2565. สํานักการศึกษา. กรุงเทพฯ : สํานักการศึกษา.
อนุนิดา ยนต์ศิริ และอุไร สุทธิแย้ม. (2566). ภาวะผู้นำการเรียนรู้ของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัลตามการรับรู้ของครู สังกัดกรุงเทพมหานคร. วารสารการบริหารการปกครองและนวัตกรรมท้องถิ่น. 7(2): 159 - 172.
อภิวิชญ์ สนลอย. (2565). ภาวะผู้นําทางเทคโนโลยีสารสนเทศของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรสาคร. วารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร. 5(1): 89-101.
Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2018). Research Methods in Education (8th ed). London: Routledge.
Eric Sheninger. (2014). Digital Leadership: Changing Paradigms for Changing Times. https://books.google.co.th/books?id=MjifAgAAQBAJ&printsec=frontcover&hl=th&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v.
Sheninger, E. (2019). Digital Leadership: Changing Paradigms for Changing Times (2nd ed.). SAGE Publications Asia-Pacific Pte. Ltd.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
