แนวทางการพัฒนาบุคลากรท้องถิ่น : กรณีศึกษาองค์การบริหารส่วนตำบลแม่ท้อ อำเภอเมืองตาก จังหวัดตาก

ผู้แต่ง

  • กาบแก้ว ปัญญาไทย วิทยาลัยนอร์ทเทิร์น
  • สุข บุปผา วิทยาลัยนอร์ทเทิร์น
  • นวภัทร โตสุวรรณ วิทยาลัยนอร์ทเทิร์น
  • ทยากร ยุทธวงศ์

คำสำคัญ:

แนวทางการพัฒนา, บุคลากรท้องถิ่น, องค์การบริหารส่วนตำบล

บทคัดย่อ

          การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพการพัฒนาบุคลากรขององค์การบริ หารส่วนตำบลแม่ท้อ อำเภอเมืองตาก จังหวัดตาก 2) ศึกษาแนวทางการพัฒนาบุคลากรขอ งองค์การบริหารส่วนตำบลแม่ท้อ อำเภอเมืองตาก จังหวัดตาก เก็บข้อมูลกับกลุ่มประชากร จำนวน 63 คน โดยใช้แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยหาค่าร้อยละ ค่าความถี่ ค่าเฉลี่ย ส่ วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา

          ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพการพัฒนาบุคลากรขององค์การบริหารส่วนตำบลแม่ท้อ อำเภอเมืองตาก จังหวัดตาก โดยรวมและรายด้า นอยู่ในระดับมากเมื่อพิจารณาเป็นรายด้านเรียงลำดับจากค่าเฉลี่ยมากไปหาน้อย พบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยมากที่สุดคือ ด้านการพัฒนาอ าชีพอยู่ในระดับมาก รองลงมาคือ ด้านการศึกษาต่อ อยู่ในระดับมาก ด้านการฝึกอบรมอยู่ในระดับมาก ด้านการพัฒนาตนเอง อยู่ในระดับมาก และด้านที่มีค่าเฉลี่ยลำดับสุดท้ายคือ ด้านการพัฒนาองค์การอยู่ในระ ดับมาก 2) แนวทางการพัฒนาบุคลากรขององค์การบริหารส่วนตำบลแม่ท้อ อำเภอเมืองตาก จังหวัดตาก พบว่า องค์การต้องมีงบประมาณในการพัฒนาต้อ งมีแผนการพัฒนาที่ชัดเจนต้องส่งเสริมสนับสนุนกระตุ้นการเรียนรู้และการพัฒนาตนเองขอ งบุคลากรอย่างสม่ำเสมอ การพัฒนาบุคลากรต้องมุ่งเน้นประโยชน์ส่วนรวมบนหลักของคุณ ธรรมจริยธรรมเพื่อให้เกิดการทำงานที่มีประสิทธิภาพ

References

จีระ หงส์ลดารมณ์. (2533). แนวคิดและหลักการ ขอบข่าย ของการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. (พิมพ์ครั้งที่ 3). นนทบุรี : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

นิสดารก์ เวชยานนท์. (2548). การบริหารทรัพยากรมนุษย์แบบไทย ๆ. กรุงเทพฯ :คณะรัฐประศาสนศาสตร์ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

พยอม วงศ์สารศรี. (2537). การบริหารทรัพยากรมนุษย์. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ : คณะวิทยาการจัดการ สถาบันราชภัฏสวนดุสิต.

วิชญาภา เมธีวรฉัตร. (2557). รูปแบบการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์เชิงพุทธของมหาวิทยาลัยราชภัฏภาคเหนือตอนล่าง 2. หลักสูตรพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาประศาสนศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

วิเชียร วิทยอุดม. (2549). การบริหารทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพฯ : ธีระฟิลม์และไซเท็กซ์.

สมาน รังสิโยกฤษฎ์. (2530). ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับการบริหารงานบุคคล. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ : สวัสดิการสำนักงาน.

สิริณัฏฐ์ สิทธิภรเจริญ. (2557). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์กับความผูกพันต่อองค์การของเจ้าหน้าที่กลุ่มงานเภสัชกรรม โรงพยาบาลสรรค์ประชารักษ์ จังหวัดนครสวรรค์. สารนิพนธหลักสูตรรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกริก.

สุนันทา เลาหนันทน์. (2546). การบริหารทรัพยากรมนุษย์. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ธนะการพิมพ์.

อนนันต์ บุญสนอง. (2555). อิทธิพลขององค์การแห่งการเรียนรู้และการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์กับประสิทธิผลขององค์การ. วารสารสุโขทัยธรรมาธิราช ปีที่ 25 ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม-ธันวาคม) : 31-45.

อนุชาติ ปิยนราวิชญ์. (2559). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์กับประสิทธิผลองค์การของสำนักงานเขตบางเขน กรุงเทพมหานคร. สารนิพนธหลักสูตรรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกริก.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

08-03-2023