แนวคิดความปรุโปร่งในการออกแบบทางสถาปัตยกรรม

บทคัดย่อ

อ้างอิงจากแนวความคิดในเรื่องความปรุโปร่งสลัทสกี้และโรว์(Slutzky & Rowe)ได้แบ่งความปรุโปร่งออกเป็นสองประการ ประการแรกคือ ความปรุโปร่งแบบตรงตามตัวอักษร (Literal transparency) ที่หมายถึงการมองทะลุผ่านเพราะคุณสมบัติทางกายภาพของวัสดุหรือวัตถุ,ผนังและพื้นผิว ประการที่สองความปรุโปร่งที่เป็นปรากฏการณ์ (Phenomenal transparency) โดยสามารถรับรู้ได้โดยอ้อมด้วยประสาทสัมผัส ความรู้สึก จากแนวคิดในงานสถาปัตยกรรม เช่นการทับซ้อนกันของพื้นที่  การแทรกซึมและการแบ่งระดับชั้น ดังนั้นพื้นฐานทางทฤษฎีของความปรุโปร่งสามารถถูกพัฒนาไปใช้ในสถาปัตยกรรมสมัยใหม่ โดยอาศัยแนวคิดและลักษณะความปรุโปร่งระหว่างความปรุโปร่งแบบการรับรู้และแบบแนวความคิด  การนำแนวคิดความปรุโปร่งมาใช้ สามารถพัฒนาการออกแบบพิพิธภัณฑ์ในอนาคตได้ ตัวอย่างเช่น การสร้างพื้นที่ลึกตื้น พื้นที่ปรุโปร่งที่วางอยู่ด้านหน้าของที่ว่างแนวลึก และการแบ่งชั้นด้วยการออกแบบผังห้องคั่นระหว่างภายในและภายนอกของอาคาร ดังนั้นการออกแบบสถาปัตยกรรมตามแนวคิดปรุโปร่งแบบนี้ สามารถประยุกต์ใช้ในการออกแบบพิพิธภัณฑ์ซึ่งทำให้เกิดประสบการณ์การมองเห็นแบบใหม่สำหรับผู้เข้าชม หรือเปลี่ยนประสบการณ์การรับรู้ของผู้ชมจากเดิม นี่อาจเป็นการเชิญชวนผู้เยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์การออกแบบมากขึ้นในอนาคต