การพัฒนาปู่จ๋ารย์กับการสื่อธรรมในสังคมล้านนา

Main Article Content

กตัญญู เรือนตุ่น
พูนชัย ปันธิยะ

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้ พบว่า สังคมไทยมีความเป็นวัตถุนิยมให้ความสำคัญกับศีลธรรมและวัฒนธรรมที่ดีงามลดลง คุณสมบัติของมัคนายก ปราชญ์ชาวบ้าน ปู่จ๋ารย์ ผู้เป็นศาสนพิธีกรที่เป็นบุคคลากรรุ่นเก่าเริ่มถูกลดทอนบทบาทลงไปเรื่อยๆ การเพิ่มความเข้มแข็งและพัฒนาบทบาทของการพัฒนาคน เพื่อให้เกิดการยอมรับความแตกต่างของความหลากหลายทางวัฒนธรรมที่ลดปัญหาความขัดแย้งทางความคิด และสร้างความเป็นเอกภาพในสังคม แนวทางการพัฒนาปู่จ๋ารย์ ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดลำปาง ผู้นำปู่จ๋ารย์ต้องเป็นบุคคลที่มีความรอบรู้งาน รู้จุดมุ่งหมายของงาน มีความเข้าใจตนเอง รู้จักความพอดี รู้จักบริหารเวลา มีมนุษย์สัมพันธ์ และเข้ากับเพื่อนร่วมงานได้เป็นอย่างดี เพื่อที่จะสามารถนำพาองค์การหรือพิธีกรรมพัฒนาก้าวหน้าไปได้อย่างยั่งยืน และมั่นคง ท่ามกลางสภาพของการแข่งขันที่รุนแรงเฉกเช่นในปัจจุบัน ภาวะผู้นำปู่จ๋ารย์เชิงพุทธ จึงเป็นคุณลักษณะหรือคุณสมบัติของผู้นำปู่จ๋ารย์ที่รู้เท่าทันสถานการณ์ปัจจุบัน และสามารถตอบสนองต่อความต้องการขององค์การหรือพิธีกรรมในปัจจุบันได้เป็นอย่างดียิ่ง

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
เรือนตุ่น ก. . ., & ปันธิยะ พ. . . (2022). การพัฒนาปู่จ๋ารย์กับการสื่อธรรมในสังคมล้านนา. วารสารพุทธศิลปกรรม, 1(1). สืบค้น จาก https://so09.tci-thaijo.org/index.php/barts/article/view/1611
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

เปล่ง ชื่นกลิ่นธูป. (2531). ตำราพิธีกรรม พิมพ์ที่ระลึก อนุสรณ์งานวันอดีตเจ้าอาวาสวัดสัมพันธวงศาราม ปีที่ 71. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ห้างหุ้นส่วนจำกัด ป.สัมพันธ์พาณิชย์.

พระมหาราชครูฯ. (2511). ประเพณีไทย ฉบับพระมหาราชครู. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ลูกส.ธรรมภักดี.

มณี พยอมยงค์. (2525). ประวัติและวรรณคดีลานนา. กรุงเทพมหานคร: องค์การค้าของคุรุสภา.

________. (2539). สารานุกรมวัฒนธรรมไทยภาคเหนือ ฉบับต้นแบบ. กรุงเทพมหานคร : มูลนิธิสารานุกรมวัฒนธรรมไทย. ธนาคารไทยพาณิชย์.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.กรุงเทพมหานคร: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2546). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542. กรุงเทพมหานคร: นานมีบุ๊คส์พับลิเคชันส์.

วศิน อินทสระ. (2533). การเผยแผ่พระพุทธศาสนาในสมัยพุทธกาล. กรุงเทพมหานคร: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

อนุ เนินหาด. (2547). ผีปู่ย่า พระสงฆ์ ปู่จ๋าน ป่าเฮี่ยว และสัปเหร่อ. เชียงใหม่: นพบุรีการพิมพ์.