นวัตกรรมการลงยาสีเย็นบนลวดลายจิตรกรรมไทย ประยุกต์สู่การสร้างอาชีพ
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 3 ข้อ คือ 1) เพื่อศึกษาแนวคิดการลงยาสีตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน 2) เพื่อออกแบบและสร้างสรรค์ผลงานลงยาสีเย็นบนลวดลายจิตรกรรมไทยประยุกต์ 3) เพื่อบูรณาการองค์ความรู้การลงยาสีผ่านกิจกรรมปฏิบัติการสู่การสร้างอาชีพให้กับชุมชน ต.ห้วยสัก อ.เมือง จ.เชียงราย การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ที่เน้นการศึกษาแนวคิดและการประยุกต์องค์ความรู้ผ่านกิจกรรมปฏิบัติการ โดยใช้กระบวนการวิจัยเชิงสร้างสรรค์ เพื่อออกแบบและสร้างสรรค์ผลงาน รวมถึงการบูรณาการความรู้ไปสู่การสร้างอาชีพในชุมชน
ผลการศึกษาพบว่า 1) การลงยาสีเป็นเทคนิคที่มีพัฒนาการต่อเนื่องจากอดีต โดยเน้นความสำคัญด้านอนุรักษ์ควบคู่กับการพัฒนาเทคโนโลยี 2) กระบวนการวิจัยนำไปสู่การออกแบบลวดลายจิตรกรรมไทยที่ประยุกต์เอกลักษณ์ดั้งเดิมเข้ากับเทคนิคการลงยาสีเย็น ก่อให้เกิดผลงานสร้างสรรค์ที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว 3) การจัดกิจกรรมปฏิบัติการในชุมชนเป็นส่วนสำคัญในการถ่ายทอดความรู้และทักษะ ผู้เข้าร่วมสามารถเรียนรู้กระบวนการทั้งหมดตั้งแต่การออกแบบ การเตรียมวัสดุ ไปจนถึงการลงยาสี ผลจากกิจกรรมส่งผลให้ชุมชนสามารถนำความรู้ไปพัฒนาผลิตภัณฑ์สร้างรายได้ และเกิดการอนุรักษ์วัฒนธรรมท้องถิ่นควบคู่ไปกับการสร้างอาชีพที่ยั่งยืน งานวิจัยนี้จึงมีความสำคัญทั้งในมิติของศิลปะ วัฒนธรรม และการพัฒนาเศรษฐกิจในระดับชุมชน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
จันจิรา กว้างนอก. (2558). เครื่องประดับร่วมสมัยที่ได้รับแรงบันดาลใจจากทองสุโขทัย. ศิลปะนิพนธ์ปริญญาศิลปบัณฑิต. คณะมัณฑนศิลป์ มหาวิทยาลัยศิลปากร
ธนกฤต ใจสุดา. (2564). การออกแบบเครื่องประดับจากมรดกทางวัฒนธรรม. เอกสารคำสอนและเอกสารประกอบการสอน. คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
เพ็ญสิริ ชาตินิยม. (2550). กรรมวิธีตกแต่งผิวเครื่องประดับ. เอกสารประกอบการสอนรายวิชา 366227 ภาควิชาออกแบบเครื่องประดับ คณะมัณฑนศิลป์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ภัทรบดี พิมพ์กิ และคณะ. (2566). การสร้างสรรค์เครื่องประดับภายใต้แรงบันดาลใจจากลวดลายเสื่อสมเด็จพระนางเจ้ารำไพพรรณีด้วยคอมพิวเตอร์เพื่อการออกแบบสาหรับเทคนิคการลงยาสีเย็น. Journal of Digital Business and Social Sciences. 9(1), 1-17.
สุรพงษ์ ปัญญาทา, ภัทรา ศรีสุโข และ ภัทรบดี พิมพ์กิ. (2564). การประดิษฐ์ยาสีร้อนสำหรับงานเครื่องประดับจากการใช้วัตถุดิบหลัก (แร่ควอตซ์) ในแหล่งจังหวัดจันทบุรี. รายงานวิจัย. มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณ
สุรพงษ์ ปัญญาทา, ภัทรา ศรีสุโข และ ภัทรบดี พิมพ์กิ. (2565). การประดิษฐ์ยาสีร้อนสำหรับงานเครื่องประดับจากการใช้วัตถุดิบหลัก (แร่ควอตซ์) ในแหล่งจังหวัดจันทบุรี. วารสารวิชาการสมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทย (สสอท.). 11(1), 15-28.
สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. (2552). ลงยาสี. ข้อมูลออนไลน์จาก http://legacy.orst.go.th/?knowledges =ลงยาสี-3-ธันวาคม-2552 [3 ธันวาคม 2552].
Jeanne Werge-Hartley. (2005). Enamelling on precious matals. Malaysia: The Crowood Press Ltd.
Jinks Mcgrath. (2003). First step in Enameling. North America. Krause Publication.
Karen L. Cohen. (2019). The art of fine enameling second edition. Landham Maryland, United State. The Rowman & Littlefield Publishing Group, Inc.
The Gem and Jewelry Institute of Thailand (Public Organization). (2556). กระแสความนิยมเครื่องประดับลงยา. ข้อมูลออนไลน์จาก https://git.or.th/th/information-service/27/77/detail/866 [26 มีนาคม 2556].