ความอดทนกับการบริหารงานในองค์กร

บทคัดย่อ

ความอดทนระงับกิเลสที่จะทำให้เกิดการล่วงเกินทางกาย ทางวาจา และทางใจ เพื่อปิดช่องว่างแห่งการเบียดเบียนกัน ปิดป้องโอกาสแห่งการทำร้าย โดยตั้งอยู่บนฐานของปัญญา ไม่คิดอาฆาตพยาบาท และเบียดเบียน สามารถปรับเปลี่ยนอารมณ์อันขมขื่นเคียดแค้น จนกลายเป็นอภัยทาน เกิดความรักและความเมตตา การกระทำตามระเบียบแบบแผนในสิ่งที่ทำหรือกิจที่ทำหรือที่ได้รับมอบหมายให้ทำ เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ตามที่วางไว้
อันเป็นการตอบสนองความต้องการของมนุษย์ เพื่อประโยชน์แต่ตนเองและสังคมกรอบที่ดีงามที่สุด สวยงาม ดีงาม ก็คือ“อยู่ในกรอบธรรมะ” ทำให้เกิดความสำนึกแต่เรื่องงาม รู้จักผิด รู้จักชั่ว รู้จักเสื่อม รู้จักเหตุของความเสื่อม รู้จักเหตุของความเจริญ จะคิดอะไร จะพูดอะไร หรือจะทำอะไร ความสำนึกรู้สึกผิดชอบคอยเตือนว่าอย่าคิดอย่างนั้น อย่าพูดอย่างนั้น อย่าไปที่นั่น อย่าคบคนอย่างนั้น มันจะเกิดความเสียหาย และได้ให้หลักคิดในการทำงานไว้ว่าอันการงาน  คือ คุณค่าของมนุษย์ของมีเกียรติสูงสุดอย่างสงสัย ถ้าสนุกด้วยการงานเบิกบานใจไม่เท่าไร ได้รู้ธรรม ฉ่ำซึ้งจริงเพราะการงานเป็นตัวการประพฤติธรรมกุศลกรรมกล้ำปนมามีค่ายิ่ง ถ้าจะเปรียบก็เปรียบคนฉลาดยิง นัดเดียววิ่งเก็บนกหลายพกมาคือการงานนั้นต้องทำด้วยสติ มีสมาธิขันติ มีอุตสาห์ มีสัจจะ มีทมะ มีปัญญา มีศรัทธาและกล้าหาญ รักงานจริงอันที่จริง การงาน นั้นน่ารัก เมื่อยังไม่ รู้จัก ก็อางขนาง (คือไม่ชอบ) ไม่รู้จัก ก็ปล่อยปละแล้วละวางบ้างร้องคราง เมื่อรอหน้าว่าเบื่อจริงแต่ที่แท้การงานนั้นน่ารัก สอนให้คนรู้จัก
ไปทุกสิ่ง ถ้ายิ่งทำ ยิ่งฉลาด ไม่พลาดยิ่งได้ตรงดิ่ง สิ่งอุกฤษฎ์ คือ จิตเจริญการงานนี้ ดูให้ดี มันน่ารัก เป็นการชัก ธรรมะมา น่าสรรเสริญ คือ มีสติ ฉันทะ ทมะเกินครั้งหยุดเพลิน จิตก็วาง ทางนิพพานอันการงาน นั้นประเสริฐ ตรงที่สนุกยิ่งทำงานยิ่งเป็นสุขทุกสถานทำชีวิตให้สดใสใจเบิกบานในการประจำวันนั่นเอง