Policies on election campaign signs (2023) are difficult to implement reflect the problems of Thai Polity
คำสำคัญ:
ป้ายหาเสียงที่ไม่สามารถปฏิบัติได้, นโยบายที่ขาดธรรมาภิบาล, อำมาตยาธิปไตย, ราชการไทยบทคัดย่อ
โครงการวิจัย “ARU-RREC/029/2564” นี้แสดงให้เห็นว่า การเมือง/พรรคการเมือง ไม่ใช่ผู้กำหนดนโยบายที่ดี เนื่องจากปัญหาความไม่เท่าเทียมกันในนโยบายสาธารณะที่ขาดธรรมาภิบาลซึ่งมีความสัมพันธ์กับ “ระบบอำมาตยาธิปไตยใน (รัฐ) ราชการไทย สะท้อนผ่าน ป้ายหาเสียงการเลือกตั้งที่ไม่สามมารถปฏิบัติได้ (2566)”
การเลือกตั้งเป็นหนึ่งในข้ออ้างเพื่อได้งบประมาณโดยชอบธรรมและยื้อยึดทรัพยากรที่มีไม่มากนัก เฉพาะการเมืองบางกลุ่มที่ได้รับผลประโยชน์จากการเลือกตั้งเท่านั้น อ้างและสร้างความชอบธรรมในการจัดตั้งนโยบายสาธารณะ โดยเน้นแต่ผลประโยชน์ตนเองในรูป “คณาธิปไตย-ธนาธิปไตย” ไม่ใช่ (ผลประโยชน์) เสียงข้างมากที่แท้จริง ซึ่งเป็นการแอบอ้างเป็น “พรรคการเมืองชนชั้นสูง” หรืออ้างในนาม “พรรคการเมืองประชาธิปไตยแต่ไร้ธรรมาภิบาล” ดังนั้น ปัญหาการเมืองไทยเกิดจาก “บริบททางการเมืองที่ไม่ซื่อตรง” เลินเล่อต่อ “กระบวนการนโยบายศาสตร์” รัฐบาลกลางกำหนดนโยบายสาธารณะในรูปแบบ “นโยบายโดยชนชั้นนำ” นอกจากนี้ยังแสดงพฤติกรรมการจัดตั้งนโยบายจากบนลงล่าง ซึ่งควรทำให้นโยบายมุ่งไปที่แนวคิด “การบริหารแบบมีประชาธิปไตยและมี ‘ธรรมาภิบาล’” มากขึ้น ช่วยลดปรากฏการณ์การเมืองที่ไม่สามารถส่งเสริมการเปลี่ยนผ่านความเป็นประชาธิปไตย เพื่อให้เกิดเสถียรภาพทางการเมือง ลดโอกาสที่จะล้มเหลวในการถ่ายทอดอุดมการณ์ผ่านสถาบันทางการเมืองภายใต้ระบบรัฐสภา รวมทั้งจัดให้มีนโยบายสาธารณะที่สอดคล้องกับการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี
References
Aberbach, J. D. (1981). Bureaucrats and Politicians in Western Democracies. Cambridge: Harvard University Press.
Bevir, M. (2010). Democratic Governance. Princeton: Princeton University Press.
Bovaird, T. & Loeffler, E. “Understand public management and governance,” in Bovaird, T. & Loeffler, E. (Edited). (2016). Public Management and Governance (Third Edition). London and New York: Routledge Taylor & Francis Group.
Bray, D. & Slaughter, S. (2015). Global Democratic Theory: A Critical Introduction. Cambridge: Polity Press.
Brown, A. (2004). Labour, Politics and the State in Industrializing Thailand. London: Routledge Curzon.
Burger, T. (1976). Max Weber’s Theory of Concept Formation: history, Laws, and Ideal Types. Durham, North Carolina: Duke University Press.
Chaianan S. (2005). 100 Years of civil service reform: The evolution of state power and political power. Bangkok: Sukhum and Sons Company Limited.
Chambers, P. & Waitoolkiat, N. (2016). The Resilience of Monarchised Military in Thailand. Journal of Contemporary Asia, (VOL. 46, NO. 3).
Chandler, J. A. (2017). Public Policy and Private Interest: Ideas, Self-Interest and Ethics in Public Policy. Abingdon, Oxon: Routledge.
Crozier, M. (1964). The Bureaucratic Phenomenon. Chicago: The University of Chicago Press.
Davis, H. & Piotrowski, S. J. “Ethics and standard of conduct,” in Bovaird, T. & Loeffler, E. (Edited). (2016). Public Management and Governance (Third Edition). London and New York: Routledge Taylor & Francis Group.
Easton, D. (1957, Apr). An Approach to the Analysis of Political Systems. World Politics, (Vol. 9, No. 3).
Ezrow, N. & Frantz, E. (2011). Dictators and dictatorships: Understanding Authoritarian Regimes and their Leaders. New York: The Continuum International Publishing Group.
Fry, B. R. & Raadschelders, J. C. N. (2014). Mastering public administration: From Max Weber to Dwight Waldo (3rd ed.). Thousand Oaks, CA: SAGE.
Gould, D. J. (1980). Bureaucratic corruption and Underdevelopment in the Third World: The Case of Zaire. New York: Pergamon Press Inc.
Hooiman, J. (2003). Governing as Governance. Thousand Oaks, Calif: Sage Publications.
Huntington, S. P. (1991). The Third wave: Democratization in the Late Twentieth Century. Norman: University of Oklahoma Press.
Kalberg, S. “The Role of Ideal Interests in Max Weber’s Comparative Historical Sociology”, in Antonio, R. J. & Glassman, R. M. (edited). (1985). A Weber-Marx Dialogue. Lawrence, Kansas: University Press of Kansas.
Kusaka, W. (2017). Moral politics in the Philippines: inequality, democracy and the urban poor. Singapore: NUS Press in association with Kyoto University Press.
Lipset, S. M. (1959, Mar). Some Social Requisites of Democracy: Economic Development and Political Legitimacy. The American Political Science Review, (Vol. 53, No. 1).
Miewald, R. D. (1978). Public Administration: A Critical Perspective. New York: McGraw-Hill.
Nakata, T. (1977). Bureaucratic Corruption in Thailand: Incongruities between Legal Codes and Social Norms. Bangkok: School of Public Administration, NIDA.
Riggs, F. W. (1961, Apr). “A Model for the society of Thai society”, Thai Journal of Public Administration, (Vol. 1, No. 4).
Riggs, F. W. (1966). Thailand: The Modernization of a Bureaucratic Polity. East-West Centre Press.
Rourke, F. E. (1978). Bureaucratic Power in National Politics (Third Edition). Boston: Little, Brown and Company (Inc.).
Turner, B. S. (1992). Max Weber: From History to Modernity. London: Routledge.
Unchanam, P. (2020). Royal Capitalism: Wealth, Class, and Monarchy in Thailand. University of Wisconsin Press.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
