การท่องเที่ยวภูมิทัศน์สถาปัตยกรรมในรัชกาลที่ 5 ในพื้นที่ย่านสวนดุสิตและพื้นที่ต่อเนื่อง

บทคัดย่อ

การศึกษาการท่องเที่ยวภูมิทัศน์สถาปัตยกรรมในรัชกาลที่ 5 พื้นที่ย่านสวนดุสิตและพื้นที่ต่อเนื่องมีวัตถุประสงค์หลักเพื่อ ศึกษาลักษณะทางกายภาพเชิงสัณฐาน ย่านประวัติศาสตร์การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในพื้นที่สวนดุสิตและพื้นที่ต่อเนื่อง และศึกษามรดกและทรัพยากรทางวัฒนธรรม ในพื้นที่สวนดุสิตและพื้นที่ต่อเนื่อง  เพื่อเสนอแนวทางการเพิ่มศักยภาพสำหรับแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในพื้นที่สวนดุสิตและพื้นที่ต่อเนื่อง การศึกษาวิจัยเป็นการวิจัยแบบผสมในเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณ โดยใช้แบบประเมินคุณค่าทรัพยากรทางวัฒนธรรมทั้งที่จับต้องได้และจับต้องไม่ได้ แบบประเมินศักยภาพแหล่งท่องเที่ยว ร่วมกับการวิจัยเชิงคุณภาพ ในลักษณะเชิงสำรวจ  การสังเกต การสัมภาษณ์อย่างมีโครงสร้าง การสนทนากลุ่ม

          การศึกษาวิจัยนี้ทำในพื้นที่แหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในพื้นที่สวนดุสิตและพื้นที่ต่อเนื่องซึ่งประกอบด้วย 3 เขตคือ เขตพระนคร เขตป้อมปราบศัตรูพ่ายและเขตดุสิต จากงานวิจัยเรื่องการท่องเที่ยววัฒนธรรมในพื้นที่ย่านสวนดุสิตและพื้นที่ต่อเนื่องได้พบว่า ภูมิทัศน์ของสัณฐานเมืองและมรดกวัฒนธรรมด้านสถาปัตยกรรมในพื้นที่วิจัยนี้มีความน่าสนใจในด้านการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นอันเนื่องมาจากการปรับเปลี่ยนเข้าสู่ยุคสยามใหม่ (New Siam) จึงได้เน้นศึกษาเชิงลึกใน 2 ประเด็นดังกล่าว

          ผลการศึกษาพบว่า อิทธิพลของอารยธรรมตะวันตกที่แพร่เข้ามาในภูมิภาคนี้และทั่วโลก นำมาซึ่งการปรับตัวเพื่อให้ประเทศไทยรอดพ้นจากการเป็นอาณานิคมของชาติตะวันตกโดยการเปลี่ยนแปลงทั้งภูมิทัศน์ของเมืองและสถาปัตยกรรมที่ต้องรับเอาวิทยาการและอารยธรรมของชาติตะวันตกเข้ามาปรับให้สอดคล้องกับประเทศไทยให้ได้มากที่สุด นำมาซึ่งการเปลี่ยนวิถีการดำรงชีวิตของคนไทยที่ต้องปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ในยุคสมัยนั้นต่อไป