การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการธุรกิจศูนย์บริการยางรถยนต์ครบวงจร เพื่อเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขัน
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาองค์ประกอบการบริหารจัดการธุรกิจศูนย์บริการยางรถยนต์ครบวงจรเพื่อเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขัน 2) พัฒนารูปแบบการบริหารจัดการธุรกิจศูนย์บริการยางรถยนต์ครบวงจรเพื่อเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขัน และ 3) สร้างคู่มือแนวทางการพัฒนาการบริหารจัดการธุรกิจศูนย์บริการยางรถยนต์ครบวงจร เพื่อเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขัน การวิจัยเป็นการวิจัยเชิงอนาคต และได้กำหนดใช้กระบวนการวิธีวิจัยด้วยเทคนิคเดลฟาย ในการดำเนินการวิจัย กลุ่มผู้ให้ข้อมูลในการวิจัยครั้งนี้มีทั้งหมด 3 กลุ่ม ได้แก่ 1) กลุ่มผู้เชี่ยวชาญที่ใช้เทคนิคเดลฟาย จำนวน 21 คน 2) กลุ่มผู้ทรงคุณวุฒิเข้าร่วมการประชุมสนทนากลุ่ม จำนวน 14 คน 3) กลุ่มผู้เชี่ยวชาญในการประเมินคู่มือ จำนวน 5 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง แบบบันทึกการประชุมวิพากษ์ แบบสอบถาม แบบประเมินรูปแบบ และแบบประเมินคู่มือ สถิติที่ใช้ คือการวิเคราะห์ข้อมูลระดับความเห็นในการสอบถาม โดยใช้วิธีการหาค่า
มัธยฐาน การวิเคราะห์ข้อมูลความสอดคล้องโดยใช้ค่าพิสัยระหว่างควอไทล์ และการวิเคราะห์องค์ประกอบ
ผลการวิจัยพบว่า องค์ประกอบของการพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการธุรกิจศูนย์บริการยางรถยนต์ครบวงจร เพื่อเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขัน ประกอบด้วย การบริหารจัดการองค์กรสู่ความยั่งยืน มีจำนวน 9 องค์ประกอบย่อย ได้แก่ 1) กำหนดกลยุทธ์ให้องค์กรบรรลุเป้าหมาย 2) กำหนดวิธีดำเนินงานตามแผนกลยุทธ์ 3) วางแผนในการใช้ทรัพยากรได้เหมาะสม 4) ปรับตัวเชิงรุกพร้อมรับการเปลี่ยนแปลง 5) มีกลยุทธ์การตลาดเชิงรุกตอบสนองความต้องการของลูกค้าทุกกลุ่ม 6) สร้างประสบการณ์ประทับใจให้ผู้ใช้บริการ 7) สื่อสารทางบวกนำไปสู่การพัฒนา 8) กำหนดตัวชี้วัดที่ชัดเจน 9) ให้ความช่วยเหลือติดตามประเมินผลการทำงานได้
มีองค์ประกอบแบ่งตาม การจัดสรรทรัพยากรที่เหมาะสม มีจำนวน 7 องค์ประกอบย่อย ได้แก่ 1) มีความรู้ความสามารถบริหารการเงินได้ตามแผนงาน 2) ตอบสนองความพึงพอใจของลูกค้าเป็นอย่างดี 3) สร้างแรงจูงใจให้พนักงานรักองค์กร 4) สร้างแรงจูงใจต่อผู้ใต้บังคับบัญชา 5) นำเทคโนโลยีเครื่องจักรที่ทันสมัยมาใช้ในการทำงาน 6) มอบหมายงานได้อย่างเหมาะสม 7) พนักงานมีใจรักในงานบริการ มีองค์ประกอบแบ่งตาม การบริหารจัดการการตลาดเชิงรุก มีจำนวน 4 องค์ประกอบย่อย ได้แก่ 1) กำหนดแผนการตลาดเชิงกลยุทธ์ 2) สินค้าและบริการมีคุณภาพเป็นที่ยอมรับของลูกค้า 3) บริหารจัดการสินค้าเก่าให้เกิดประโยชน์สูงสุด
4) สามารถวางแผนบริหารด้านต้นทุน และมีองค์ประกอบแบ่งตามสร้างความสัมพันธ์ที่ดีทั้งภายในและภายนอก มีจำนวน 7 องค์ประกอบย่อย ได้แก่ 1) พัฒนาทีมงานเพื่อบรรลุวัตถุประสงค์ภายใต้สถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลง 2) สร้างความคิดแบบเติบโตเพื่อเพิ่มยอดขาย 3) ใช้เทคโนโลยีใหม่ ๆ เพื่อเพิ่มการเข้าถึงของผู้บริโภค 4) บริหารการสื่อสารทั้งภายในและภายนอก 5) สร้างความเชื่อมั่นให้กับคู่ค้า 6) ตอบสนองความต้องการของลูกค้าได้มากกว่าที่คาดหวัง 7) บริหารความสัมพันธ์ที่ดีกับคู่ค้า โดยการพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการธุรกิจศูนย์บริการยางรถยนต์ครบวงจร เพื่อเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขัน ผู้ทรงคุณวุฒิในการประชุมสนทนากลุ่มมีมติเป็นเอกฉันท์ เห็นว่ามีความเหมาะสม และคู่มือแนวทางการบริหารจัดการธุรกิจศูนย์บริการยางรถยนต์ครบวงจร เพื่อเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขัน ผลการประเมินในภาพรวม ผู้เชี่ยวชาญเห็นว่ามีความเหมาะสมและสามารถนำไปประยุกต์ใช้ได้
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
Smithers forecasts the global tire market to reach $280 billion in 2024. (2023). [cited 20 Feb. 2023]. Available form : URL :https://www.smithers.com/resources/2020/may/smithers-forecasts-the-global-tire-market-to-reach
ประกาศกระทรวงอุตสาหกรรม. (2561). แก้ไขมาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมเสียงจากยางล้อที่สัมผัสผิวถนน การยึดเกาะถนนบนพื้อเปียกและความต้านทานการหมุน (แก้ไขครั้งที่ 1). [สืบค้นวันที่ 19 ธันวาคม 2565]. จาก https://service.tisi.go.th/fulltext/2721_2560.pdf
สุริยันต์ อาจเดช. (2560). การพัฒนาศักยภาพในการบริหารจัดการร้านค้าปลีก ประเภทร้านสะดวกซื้อของ ผู้จัดการร้านในยุคเศรษฐกิจดิจิทัล. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
อริสนา โรจนพฤกษ์. (2560). รูปแบบการพัฒนาผู้ประกอบการธุรกิจค้าปลีกเพื่อการแข่งขันในยุคเศรษฐกิจดิจิทัล. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
สมชาย กิจเกิดแสง. (2561). การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการธุรกิจตัวแทนจำหน่ายรถยนต์. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
ศิวพร วิยะวงศ์. (2564). แนวทางการบริหารทรัพยากรมนุษย์เพื่อสนับสนุนให้เกิดองค์กรที่มุ่งเน้นการสร้างผลงานและขับเคลื่อนด้วยศักยภาพของบุคลากรเป็นสําคัญ (Performance Driven Organization). สารนิพนธ์การจัดการมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหิดล.
ดวงพร ปฐมมาณิศ. (2559). กลยุทธ์การสร้างความได้เปรียบทางการแข่งขันของบริษัท กู๊ด ไทร์รีเทรดดิ้ง จำกัด ในสภาวะเศรษฐกิจถดถอย. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร
RONG XU. (2564). นวัตกรรมกลยุทธ์การตลาดเพื่อเพิ่มศักยภาพในการแข่งขันอุตสาหกรรมยางรถยนต์สัญชาติจีนในประเทศไทย. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยบูรพา.
ณัฎฐ์ โอ้จินดา. (2563). การพัฒนารูปแบบองค์การแห่งการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 สำหรับสถานศึกษาขนาดเล็ก ในสำนักงานศึกษาธิการภาค 13. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฎบุรีรัมย์.
ชนิดา วัชระอนันท์. (2563). ปัจจัยที่เป็นอุปสรรคในการพัฒนาธุรกิจสตาร์ทอัพโดยองค์กรในประเทศไทย. สารนิพนธ์การจัดการมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหิดล.
นปภา มณีรัตน์. (2563). รูปแบบสมรรถนะของผู้บริหาร ในการบริหารทรัพยากรมนุษย์ของอุตสาหกรรมผลิตชิ้นส่วนยานยนต์ ในภาคตะวันออก.วารสารสังคมศาสตร์, 9(1), 60-69.
ปิ่นฤทัย สุธีรพงศ์. (2564). โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของความสำเร็จธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในกรุงเทพมหานคร. ปริญญานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.