The Casual Model of Factor Effecting Attitudes toward Use of Professional Learning Community (PLC) For Teacher Development of the Teacher in Bangkok Metropolitan
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of this study were 1) to study attitudes towards the use of professional learning community concepts (PLC) in teacher development of government teachers in the Bangkok area, 2) to examine the consistency of causal models factors affecting attitudes in using the concept of professional learning community (PLC) in teacher development with empirical data, and 3) to develop a causal model factors affecting the attitudes in using the concept of professional learning community (PLC) in teacher development of government teachers in the Bangkok area. 400 government teachers in the Bangkok area were drawn to be the sample of the study. The research instruments, 1 questionnaire for factors affecting attitudes by using the concept of professional learning community (PLC) in teacher development and 1 questionnaire for knowledge measurement form about the concept of professional learning community (PLC), were used to collect the data which were analyzed by SPSS to find basic statistics, and analysis of causal structural equation models by using the LISREL program. The results were found that causal models factors affecting attitudes by using the concept of professional learning community (PLC) in teacher development of government teachers in the Bangkok area had consistent with empirical data at
( =157.17,df=126,p = .0000, / df = 1.25, RMSEA = .023, CFI = .96, SRMR = .043). Variables with direct influence on attitudes towards the use of professional learning community concepts (PLC) in teacher development with statistically significant at .05 level were motivation factors in work, which had the size of 0.39, the organizational climate factor had the effect size of 0.34, and the happiness factor in work had the influence size of 0.25 respectively.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร : มูลนิธิสดศรี-
สฤษดิ์วงศ์.
สุมาลี สังข์ศรี. (2544). รายงานการวิจัย "การศึกษาตลอดชีวิตเพื่อสังคมไทยในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร : สนง.คณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติพ.ศ. ๒๕๖๐ - ๒๕๗๙. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
สุเทพ พงศ์ศรีวัฒน์. (2555). [ออนไลน์]. Leadership : ผู้นำสถานศึกษากับการสร้างโรงเรียนแห่งการเรียนรู้. [สืบค้นเมื่อวันที่ 20 กันยายน 2561]. จาก http://suthep.ricr.ac.th
อนุสรา สุวรรณวงศ์. (ม.ค.-เม.ย. 2559). คุณลักษณะของชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพในบริบท การศึกษาไทย. Panyapiwat Journal, 48(1), 163-175.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2558). สรุปผลการวิจัย PISA 2015. [ม.ป.พ.]
ณรงค์ ขุ้มทอง. (2560). [ออนไลน์]. PLC มิติใหม่ นวัตกรรมเพื่อคุณภาพการศึกษาไทย. [สืบค้นเมื่อวันที่ 25 กันยายน 2561]. จาก https://www.matichon.co.th/columnists/news_484184
เสริมศักดิ์ วิศาลาภรณ์; และคณะ. (2545). รูปแบบเครือข่ายการพัฒนาครูและบุคลากรทางการศึกษาตามพระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542. กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการครู.
สุธิมา เทียนงาม (2546). การพัฒนาโมเดลเชิงสาเหตุของการทำวิจัยปฏิบัติการในชั้นเรียนและการจัดการเรียนการสอนโดยเน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ ของครูสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานเขตพื้นที่การศึกษาพระนครศรีอยุธยา เขต 1. วิจัยการศึกษาครุศาสตร์. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปวีณา เจริญภูมิ (2559). ความสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมองค์การกับการเป็นชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 25. กรุงเทพฯ.
ทวีวัฒน์ ปิตยานนท์ และ ชุลีพร เกลี้ยงสง (2558). กลยุทธ์การพัฒนาวัฒนธรรมองค์การเพื่อส่งเสริมการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ ในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดกรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น. หลักสูตรศึกษาศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย. กรุงเทพฯ.
ยุพาภรณ์ ติรไพรวงศ์. (2561). การพัฒนาการจัดการเรียนการสอนผ่านชุมชนแห่งการเรียนรู้ทาง วิชาชีพแนวทางการพัฒนาผู้สอนและผู้เรียน. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี. 34(2), 164-171.
ชูเกียรติ ยิ้มพวง. (2554). แรงจูงใจที่มีผลต่อการปฏิบัติงานกรณีศึกษา บริษัท บางกอกกล๊าส จำกัด โรงงานจังหวัดปทุมธานี. ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. สาขาการจัดการวิศวกรรมธุรกิจ. คณะบริหารธุรกิจ. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
ไพฑูรย์ ธรรมนิตย์. (2550). แรงจูงใจในการปฏิบัติงานของครูโรงเรียนอาชีวะดอนบอสโกบ้านโป่ง จังหวัดราชบุรี. ปริญญาศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต. สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. ภาควิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
Brown, W. B., & Moberg, D. J. (1980). Organization theory and management: A macro approach. New York: Wiley.
สุทธิพงษ์ เกียรติวิชญ์. (2561). แบบจำลองอิทธิพลของภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมต่อการรักษาพนักงาน : บทบาทของการแลกเปลี่ยนระหว่างสมาชิกและผู้นำ ความไว้วางใจในผู้บริหาร และเสียงของพนักงานในฐานะตัวแปรคั่นกลาง. Veridian E-Journal Silpakorn University. 11(2),366-380.
Kingsbury, J. B. (1963). Personnel Administration for Thai Student. Bangkok: Institute of Public Administration.
รวมศิริ เมนะโพธิ. (2550). เครื่องมือวัดการทำงานอย่างมีความสุข กรณีศึกษา นักศึกษาภาคพิเศษ ระดับปริญญาโท สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์. สารนิพนธ์คณะพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
Manion, J. (2003). Joy at work: Creating a positive work place. Journal of Nursing Administration, 33(12),652-655.
