The Development of “Jagsarn” Local Wisdoms, Case Study: Huay Makluer Village, Tumbol Hua Tue, Mae Tha District, Lampang Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research was the development of “Jagsarn” Local Wisdoms, Case Study: Huay Makluer Village, Tumbol Hua Tue, Mae Tha District, Lampang Province by using the PAR to 1) to study social contexts “Jagsarn” Local Wisdoms, Case Study: Huay Makluer Village, Tumbol Hua Tue, Mae Tha District, Lampang Province 2) to find the efficiency of “Jagsarn”local wisdoms lesson, Case Study: Huay Makluer Village, Tumbol Hua Tue, Mae Tha District, Lampang Province 3) to study the learning outcome before and after the use of “Jagsarn”local wisdoms lesson, Case Study: Huay Makluer Village, Tumbol Hua Tue, Mae Tha District, Lampang Province and 4) to publish “Jagsarn”local wisdoms lesson, Case Study: Huay Makluer Village, Tumbol Hua Tue, Mae Tha District, Lampang Province to the website. The target group comprised 22 students of Matthayomsuksa 1-3; Huay Makluer School, Tumbol Hua Tue, Mae Tha District, Lampang Province. Research procedure consisted of four phases. The research instruments were 1) “Jagsarn” local wisdoms in the social context questionnaire 2) Local context’s lesson plan and 3) Pre-Test and Post- Test of “Jagsarn”local wisdoms. The research finding:
“Jagsarn” Local Wisdoms, Huay Makluer Village, Tumbol Hua Tue, Mae Tha District,
Lampang Province were comprised 5 kinds of Jagsarn, 1) Kala Jaksarn local wisdoms
2) Kuaysalak Jaksarn local wisdoms 3) Krongkoaw Jaksarn local wisdoms 4) Mai Kwad Thongkom Jaksarn local wisdoms and 5) Tarng Mapraw Jaksarn local wisdoms that appropriate in social contexts with the practical exercise. The qualities of local wisdoms’ lessons were 4.54, the ratio 1:1, field study 82.66/82.50 and 85.78 /85.56 passed the pre-set criteria respectively. The average scores of target group were increased than the previous of using “Jaksarn” local wisdoms lesson 12.78, 31.95. The percentage of average scores 31.95 and the lessons were published in the www.banhuayakluer.com
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550. กรุงเทพ: สํานักพิมพ์คณะรัฐมนตรีและ ราชกิจจานุเบกษา.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). พระราชบัญญัติ การศึกษาแห่งชาติพ.ศ. 2542 และที่แก้ไข เพิ่มเติม (ฉบับที่2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ. [3] กนิษฐ์กานต์ ปันแก้วและคณะ. (2558). ศูนย์ การเรียนรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นกลุ่มชาติพันธ์บ้าน จำปุย อำเภอแม่เมาะ จังหวัดลำปาง. มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง.
Gay, L.R. & Gallagher, P.D. (1976). The Comparative Effectiveness of test Versus Written Exercise. The Journal of Educational Research. 6(9), 56-61.
Borg, R. Water; & Gall, Meredith Damien.(1989). Educational Research, 3rd ed.NewYork: Longman.
พฤทธิ์ ศิริบรรณพิทักษ์. (2546). รายงานการ วิจัยเพื่อพัฒนานโยบายและแผนการปฏิรูปการ ผลิตและการพัฒนาครู คณาจารย์และบุคลากร
ทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: ส านักงาน [7] กรมส่งเสริมอุตสาหกรรม. (2525). แม่ลายจัก สาน. กรุงเทพมหานคร:ประยูรวงศ์.
วิบูลย์ ลี้สุวรรณ. (2527).ศิลปหัตถกรรมไทย.กรุงเทพมหานคร: ปาณยา.
วินัย วิริยะปานนท์. (2532). เครื่องจักสานใน ประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร :โอเดียนสโตร์.
วิบูลย์ ล้ีสุวรรณ. (2539). เครื่องจักสานในประเทศไทย. พิมพค์ร้ังที่2. กรุงเทพฯ: โอ.เอส พริ้นติ้งเฮ้าส์.
กรมวิชาการ, กระทรวงศึกษาธิการ. (2545). คู่มือการจัดการสาระการเรียนรู้กลุ่มสาระการ เรียนรู้ศิลปะตามหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2544 . กรุงเทพมหานคร : องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์ (ร.ส.พ.) .ภาคเหนือ. เชียงใหม่ : ซิลค์เวอร์บุคส์.
“ความหมายของเว็บไซต์เพื่อการศึกษา”. (2560, 8 กรกฎาคม). ใน วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี.สืบค้นเมื่อวันที่ 8 กรกฎาคม 2560. จาก https://th.wikipedia.org/wiki/ ความหมายของเว็บไซต์.
สุมาลี ชัยเจริญ. (2551). เทคโนโลยีการศึกษา : หลักการทฤษฎีสู่การปฏิบัติ. คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ทิศนา แขมมณี. (2555). ศาสตร์การสอน : องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มี ประสิทธิภาพ. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Kent, L. Gustafson and Robert Maribe Branch.(2002) Survey of Instructional Development Models. 4 th ed.United States of America.
มะยุรีย์ พิทยาเสนีย์.(2558).การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนด้วยโปรแกรม Adobe Flash Professional .มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง.
วิชชุลดา รักงาม. (2557). ศึกษาการใช้บทเรียน ท้องถิ่นในชุมชนโดยใช้ทฤษฎีการเรียนรู้แบบองค์รวมเพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. การสอนภาษาอังกฤษเป็น ภาษาต่างประเทศ. มหาวิทยาลัยราชภัฏ นครราชสีมา.
กนิษฐ์กานต์ ปันแก้วและคณะ. (2560). ศูนย์การเรียนรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นกลุ่มชาติพันธ์ บ้านจำปุยอำเภอแม่เมาะ จังหวัดลำปาง. การวิจัยเพื่อพัฒนาชุมชน (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์). ปีที่ 10 ฉบับที่ 1.144-155.
