ความต้องการจำเป็นในการบริหารจัดการโรงเรียนดนตรีเอกชนในจังหวัดเชียงใหม่
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์1) เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบันและสภาพที่พึงประสงค์ในการบริหารจัดการโรงเรียนดนตรีเอกชนในจังหวัดเชียงใหม่ และ 2) เพื่อศึกษาความต้องการจำเป็นในการบริหารจัดการโรงเรียนดนตรีเอกชนในจังหวัดเชียงใหม่ ประชากร ประกอบด้วย ผู้บริหารสถานศึกษา 4 คน เจ้าของโรงเรียน 4 คน ครูผู้สอน 43 คน เจ้าหน้าที่ 6 คนจากโรงเรียนดนตรีเอกชนในจังหวัดเชียงใหม่ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวมรวมข้อมูลคือ แบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ และคำถามปลายเปิด ข้อเสนอแนะ 6 ด้าน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ ได้แก่ การแจกแจงความถี่ (Frequency) ค่าร้อยละ (Percentage) ค่าเฉลี่ย (Mean) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard Deviation) และดัชนีความต้องการ จำเป็น Modified Priority Needs index (PNI Modified Index)
ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพปัจจุบันของการบริหารจัดการโรงเรียนดนตรีเอกชนในจังหวัดเชียงใหม่ โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่าด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุดคือด้านภาวะผู้นำองค์กร รองลงมา คือ ด้านวัฒนธรรมองค์กร ส่วนด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด คือ ด้านการจัดการความรู้ และสภาพที่พึงประสงค์ในการบริหารจัดการโรงเรียนดนตรีเอกชนในจังหวัดเชียงใหม่ โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุดเมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่าด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุดคือด้านภาวะผู้นำองค์กร รองลงมาด้านกระบวนการปฏิบัติงาน ส่วนด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด คือ ด้านการจัดการความรู้ 2) ความต้องการจำเป็นในการบริหารจัดการโรงเรียนดนตรีเอกชนในจังหวัดเชียงใหม่โดยเรียงตามลำดับความสำคัญดังนี้ 2.1) ด้านการจัดการเทคโนโลยีสารสนเทศ 2.2)ด้านกระบวนการปฏิบัติงาน 2.3) ด้านการจัดการความรู้ 2.4)ด้านการบริหารทรัพยากรมนุษย์ 2.5)ด้านวัฒนธรรมองค์กร 2.6)ด้านภาวะผู้นำองค์กร
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
ราชกิจจานุเบกษา. (2554). พระราชบัญญัติโรงเรียนเอกชน ฉบับที่ 2 พ.ศ. 2554. เล่ม 128 ตอนที่ 46 ก 9 มิถุนายน 2554.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2542). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพมหานคร : พริกหวาน กราฟฟิค.
ราชกิจจานุเบกษา. (2566). พระราชบัญญัติส่งเสริมการเรียนรู้ พ.ศ. 2566. เล่ม 140 ตอนที่ 20 ก 19 มีนาคม 2566.
ชวนนท์ พจน์ประสาท. (2563). แนวทางการพัฒนาโรงเรียนดนตรีเอกชน ในเขตพื้นที่กรุงเทพมหานครเพื่อสอดคล้องกับชีวิตวิถีใหม่. วิทยานิพนธ์หลักสูตรดุริยางค์ศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาสังคีตวิจัยและพัฒนา. บัณฑิตวิทยาลัย. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
นันทน์เทพ คําสอน. (2564). แนวทางการบริหารจัดการธุรกิจโรงเรียนสอนดนตรีเอกชนให้ประสบความสำเร็จอย่างยังยื่น.วารสารวิชาการ สถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ. 7(2), 1-14.
สุวิมล ว่องวาณิช. (2558). การวิจัยประเมินความต้องการจำเป็น. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Mische, M. A. (2001). Strategic renewal: Becoming a high-performance organization. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
นวพรรณ อังอินสมบัติ (2561). การบริหารโรงเรียนดนตรี กรณีศึกษา ซุปเปร์สตาร์ อคาร์เดมี่. วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร. 9(1),87-100.
กมลวรรณ พันธุ์ดำหริ. (2564). กลยุทธ์การบริหารโรงเรียนเอกชนนอกระบบประเภทกวดวิชาสู่มาตรฐานการจัดการเรียนรู้วิถีใหม่. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.
