ความสัมพันธ์ระหว่างคุณลักษณะของผู้สอนออนไลน์กับความพึงพอใจของผู้เรียนในหลักสูตรบริหารธุรกิจบัณทิต มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ

Main Article Content

กัญญ์ปภัส ว่องเจริญโชควรการ
เชฐธิดา กุศลาไสยานนท์
จุฑารัตน์ ปิณฑะแพทย์

บทคัดย่อ

       การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับความคิดเห็นเกี่ยวกับคุณลักษณะของผู้สอนออนไลน์และระดับความพึงพอใจของผู้เรียน 2) เปรียบเทียบปัจจัยส่วนบุคคลจำแนกตามเพศ และชั้นปีที่แตกต่างกันกับความคิดเห็นเกี่ยวกับคุณลักษณะของผู้สอนออนไลน์และความพึงพอใจของผู้เรียน และ 3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างคุณลักษณะของผู้สอนออนไลน์กับความพึงพอใจของผู้เรียนในหลักสูตรบริหารธุรกิจบัณทิต มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ นักศึกษาระดับปริญญาตรีหลักสูตรบริหารธุรกิจบัณฑิต มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ ที่กำลังศึกษาอยู่ในคณะพัฒนาธุรกิจและอุตสาหกรรม วิทยาเขตกรุงเทพ คณะบริหารธุรกิจ วิทยาเขตระยอง และคณะบริหารธุรกิจและอุตสาหกรรมบริการ วิทยาเขตปราจีนบุรี จำนวน 334 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม และใช้สถิติในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ความแตกต่างด้วยสถิติ t-test วิเคราะห์ความแปรปรวนด้วย F-test และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน
       ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับความคิดเห็นเกี่ยวกับคุณลักษณะของผู้สอนออนไลน์ และระดับความพึงพอใจของผู้เรียนในระดับอุดมศึกษาของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ โดยรวมอยู่ในระดับมาก 2) ผลการเปรียบเทียบปัจจัยส่วนบุคคลที่แตกต่างกันกับความคิดเห็นเกี่ยวกับคุณลักษณะของผู้สอนออนไลน์ พบว่าผู้เรียนกำลังศึกษาอยู่ในชั้นปีที่ 2 มีระดับความคิดเห็นเกี่ยวกับคุณลักษณะของผู้สอนออนไลน์ โดยรวม และด้านการสอน สูงกว่าผู้เรียนที่กำลังศึกษาอยู่ในชั้นปีที่ 3 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และ 3) ความสัมพันธ์ระหว่างคุณลักษณะของผู้สอนออนไลน์กับความพึงพอใจของผู้เรียนในระดับอุดมศึกษาของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ มีความสัมพันธ์ทางบวกอยู่ในระดับสูงมาก อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01

Article Details

How to Cite
ว่องเจริญโชควรการ ก., กุศลาไสยานนท์ เ., & ปิณฑะแพทย์ จ. (2025). ความสัมพันธ์ระหว่างคุณลักษณะของผู้สอนออนไลน์กับความพึงพอใจของผู้เรียนในหลักสูตรบริหารธุรกิจบัณทิต มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ. พัฒนาเทคนิคศึกษา, 37(133), 21–32. สืบค้น จาก https://so09.tci-thaijo.org/index.php/jted/article/view/5785
บท
บทความวิจัย
Author Biographies

กัญญ์ปภัส ว่องเจริญโชควรการ, คณะพัฒนาธุรกิจและ อุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ กรุงเทพมหานคร

นักศึกษาหลักสูตรบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต ภาควิชาการพัฒนาธุรกิจอุตสาหกรรมและทรัพยากรมนุษย์ คณะพัฒนาธุรกิจและ อุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ กรุงเทพมหานคร

เชฐธิดา กุศลาไสยานนท์, คณะพัฒนาธุรกิจและอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ กรุงเทพมหานคร

ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร. คณะพัฒนาธุรกิจและอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ กรุงเทพมหานคร

จุฑารัตน์ ปิณฑะแพทย์, คณะพัฒนาธุรกิจและอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ กรุงเทพมหานคร

ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร. คณะพัฒนาธุรกิจและอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ กรุงเทพมหานคร

References

ชนินทร์ ตั้งพานทอง. (2560). ปัจจัยที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนออนไลน์เพื่อเสริมการเรียนการสอน. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาเทคโนโลยีสารสนเทศทางธุรกิจ. คณะพาณิชยศาสตร์และ การบัญชี. บัณฑิตวิทยาลัย. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วิทยา วาโย และคณะ. (2563). การจัดการเรียนการสอนแบบออนไลน์ภายใต้สถานการณ์แพร่ระบาดของไวรัส COVID-19 : แนวคิดและการประยุกต์ใช้จัดการเรียนการสอน. วารสารศูนย์อนามัยที่ 9. 14 (34),285-298.

สมพร ปานดำ. (2563). พลิกวิกฤตสู่โอกาสของอาชีวศึกษาไทยบนความปกติใหม่. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ. 5 (7),1-13.

กองแผนงาน มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ. (2565). สารสนเทศมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ ประจำปี 2565. [ออนไลน์] จาก https://www.planning.kmutnb.ac.th/[สืบค้นวันที่ 27 เมษายน 2566].

พชร ลิ่มรัตนมงคล. (2556). ปัจจัยแห่งความสำเร็จของการเรียนออนไลน์ของผู้เรียนโครงการมหาวิทยาลัยไซเบอร์ไทย. รังสิตสารสนเทศ. 19( 2), 54-63

สุชาดา วงศ์สวาสดิ์ และสุชาฎา คล้ายมณี. (2566). ความพึงพอใจต่อการจัดสิ่งแวดล้อมที่เอื้อต่อการเรียนรู้ในยุคดิจิทัลของนักศึกษาวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี นครราชสีมา. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม. 7 (1), 45-59

จินตนา วีระปรียากูร. (2560). การพัฒนาโมเดลสภาพแวดล้อมการจัดการเรียนการสอนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารแบบผสมผสานด้วยกระบวนการเรียนรู้เชิงรุก เพื่อส่งเสริมทักษะในการสื่อสารเชิงสร้างสรรค์ และทักษะการทำงานร่วมกันของนักศึกษาระดับปริญญาตรี. วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต. สาขาวิชาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

จิรภา คำทา. (2558). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการสอนของอาจารย์กับพฤติกรรมการเรียนของนักศึกษาคณะบริหารธุรกิจ สถาบันเทคโนโลยีไทย-ญี่ปุ่น. Veridian E-Journal, Silpakorn University. 8 (2), 1528-1542.

มนัสนันท์ หัตถศักดิ์ และปิยวัตน์ ดิลกสัมพันธ์. (2564). การศึกษาสภาพปัญหาและความพึงพอใจในการเรียนรูปแบบออนไลน์ในสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรน่า 2019 (โควิด19) ของนิสิตมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ บางเขน”. วารสารวิจัยทางการศึกษา. 16(1), 202-213.

กาญจนา ปาสาตัง และประภาพร จำเริญ. (2564). ความพึงพอใจของนักศึกษาต่อการเรียนออนไลน์ นักศึกษาสาขาวิชาคณิตศาสตร์ คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์. การค้นคว้าอิสระวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาคณิตศาสตร์ คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.

ปราวีณยา สุวรรณณัฐโชติ. (2561). สมรรถนะและบทบาทผู้สอนออนไลน์ : การแสดงตนและสนับสนุนผู้เรียน. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์. 12(2), 244-256.