การพัฒนาบทเรียนท้องถิ่นภูมิปัญญาการจักสาน กรณีศึกษา: บ้านห้วยมะเกลือ ตำบลหัวเสือ อำเภอแม่ทะ จังหวัดลำปาง
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้เป็นการศึกษาการพัฒนาบทเรียนท้องถิ่นภูมิปัญญาการจักสานบ้านห้วยมะเกลือ ตำบลหัวเสือ อำเภอแม่ทะ จังหวัดลำปาง โดยใช้กระบวนการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม (Participatory Action Research – PAR) เพื่อ 1.ศึกษาบริบทชุมชนเกี่ยวกับภูมิปัญญาการจักสาน
บ้านห้วยมะเกลือ ตำบลหัวเสือ อำเภอแม่ทะ จังหวัดลำปาง 2. สร้างและหาประสิทธิภาพบทเรียนท้องถิ่นภูมิปัญญาการจักสาน บ้านห้วยมะเกลือ ตำบลหัวเสือ อำเภอแม่ทะ จังหวัดลำปาง 3. ศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนและหลังเรียนด้วยบทเรียนท้องถิ่นภูมิปัญญาการจักสานบ้านห้วยมะเกลือ ตำบลหัวเสือ อำเภอแม่ทะ จังหวัดลำปาง 4. เผยแพร่บทเรียนท้องถิ่นภูมิปัญญาการจักสาน บ้านห้วยมะเกลือ ตำบลหัวเสือ อำเภอแม่ทะ จังหวัดลำปาง ผ่านทางเว็บไซต์ ประชากรที่ใช้ ได้แก่ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1-3 โรงเรียนห้วยมะเกลือวิทยา จำนวน 22 คน ดำเนินการวิจัยเป็น 4 ระยะ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1. แบบสัมภาษณ์เชิงลึกภูมิปัญญาการจักสาน 2. บทเรียนท้องถิ่นภูมิปัญญาการจักสาน 3. แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนและหลังเรียน ผลการวิจัยสรุปได้ว่า 1. ภูมิปัญญาการจักสานบ้านห้วยมะเกลือ ตำบลหัวเสือ อำเภอแม่ทะ จังหวัดลำปาง ประกอบด้วย 5 อย่าง ได้แก่ 1) ภูมิปัญญาการจักสานกะลา 2) ภูมิปัญญาการจักสานก๋วยสลาก 3) ภูมิปัญญาการจักสานกล่องข้าว 4) ภูมิปัญญาการจักสานไม้กวาดทองคำ 5) ภูมิปัญญาการจักสานไม้กวาดทางมะพร้าว โดยบทเรียนท้องถิ่นภูมิปัญญาการจักสานควรอยู่ในรูปแบบของแบบฝึกทักษะ 2. บทเรียนท้องถิ่นภูมิปัญญาการจักสานมีคุณภาพเท่ากับ 4.54 มีประสิทธิภาพแบบหนึ่งต่อหนึ่ง แบบภาคสนามเท่ากับ 82.66/82.50 และ 85.78 /85.56 ตามลำดับ เป็นไปตามเกณฑ์ที่กำหนด 3.นักเรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนโดยมีค่าผลต่างเท่ากับ 12.78 คิดเป็นค่าเฉลี่ยร้อยละ 31.95 4.มีการเผยแพร่บทบทเรียนท้องถิ่นภูมิปัญญาการจักสาน บ้านห้วยมะเกลือ ตำบลหัวเสือ อำเภอแม่ทะ จังหวัดลำปาง ผ่านทางเว็บไซต์ www.banhuaymakluer.com
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550. กรุงเทพ: สํานักพิมพ์คณะรัฐมนตรีและ ราชกิจจานุเบกษา.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). พระราชบัญญัติ การศึกษาแห่งชาติพ.ศ. 2542 และที่แก้ไข เพิ่มเติม (ฉบับที่2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ. [3] กนิษฐ์กานต์ ปันแก้วและคณะ. (2558). ศูนย์ การเรียนรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นกลุ่มชาติพันธ์บ้าน จำปุย อำเภอแม่เมาะ จังหวัดลำปาง. มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง.
Gay, L.R. & Gallagher, P.D. (1976). The Comparative Effectiveness of test Versus Written Exercise. The Journal of Educational Research. 6(9), 56-61.
Borg, R. Water; & Gall, Meredith Damien.(1989). Educational Research, 3rd ed.NewYork: Longman.
พฤทธิ์ ศิริบรรณพิทักษ์. (2546). รายงานการ วิจัยเพื่อพัฒนานโยบายและแผนการปฏิรูปการ ผลิตและการพัฒนาครู คณาจารย์และบุคลากร
ทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: ส านักงาน [7] กรมส่งเสริมอุตสาหกรรม. (2525). แม่ลายจัก สาน. กรุงเทพมหานคร:ประยูรวงศ์.
วิบูลย์ ลี้สุวรรณ. (2527).ศิลปหัตถกรรมไทย.กรุงเทพมหานคร: ปาณยา.
วินัย วิริยะปานนท์. (2532). เครื่องจักสานใน ประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร :โอเดียนสโตร์.
วิบูลย์ ล้ีสุวรรณ. (2539). เครื่องจักสานในประเทศไทย. พิมพค์ร้ังที่2. กรุงเทพฯ: โอ.เอส พริ้นติ้งเฮ้าส์.
กรมวิชาการ, กระทรวงศึกษาธิการ. (2545). คู่มือการจัดการสาระการเรียนรู้กลุ่มสาระการ เรียนรู้ศิลปะตามหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2544 . กรุงเทพมหานคร : องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์ (ร.ส.พ.) .ภาคเหนือ. เชียงใหม่ : ซิลค์เวอร์บุคส์.
“ความหมายของเว็บไซต์เพื่อการศึกษา”. (2560, 8 กรกฎาคม). ใน วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี.สืบค้นเมื่อวันที่ 8 กรกฎาคม 2560. จาก https://th.wikipedia.org/wiki/ ความหมายของเว็บไซต์.
สุมาลี ชัยเจริญ. (2551). เทคโนโลยีการศึกษา : หลักการทฤษฎีสู่การปฏิบัติ. คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ทิศนา แขมมณี. (2555). ศาสตร์การสอน : องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มี ประสิทธิภาพ. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Kent, L. Gustafson and Robert Maribe Branch.(2002) Survey of Instructional Development Models. 4 th ed.United States of America.
มะยุรีย์ พิทยาเสนีย์.(2558).การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนด้วยโปรแกรม Adobe Flash Professional .มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง.
วิชชุลดา รักงาม. (2557). ศึกษาการใช้บทเรียน ท้องถิ่นในชุมชนโดยใช้ทฤษฎีการเรียนรู้แบบองค์รวมเพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. การสอนภาษาอังกฤษเป็น ภาษาต่างประเทศ. มหาวิทยาลัยราชภัฏ นครราชสีมา.
กนิษฐ์กานต์ ปันแก้วและคณะ. (2560). ศูนย์การเรียนรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นกลุ่มชาติพันธ์ บ้านจำปุยอำเภอแม่เมาะ จังหวัดลำปาง. การวิจัยเพื่อพัฒนาชุมชน (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์). ปีที่ 10 ฉบับที่ 1.144-155.