การพัฒนารูปแบบการจัดการอาชีวศึกษาระบบทวิภาคีที่เหมาะสมกับประเภท วิชาช่างอุตสาหกรรมโดยใช้การวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อพัฒนารูปแบบการจัดการอาชีวศึกษาระบบทวิภาคี และเพื่อทดลองใช้และประเมินรูปแบบการจัดการอาชีวศึกษาระบบทวิภาคี โดยใช้การวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมโดยศึกษาเอกสาร และงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ข้อเสนอแนะของผู้เชี่ยวชาญ และศึกษาความต้องการพัฒนาการจัดการเรียนการสอนระบบทวิภาคีจากกลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษา ผู้บริหารสถานประกอบการ ครูฝึกในสถานประกอบการ หัวหน้างานอาชีวศึกษาระบบทวิภาคี และนักศึกษา จำนวน 1,005 คน จากสถานศึกษา จำนวน 201 แห่ง โดยใช้วิธีการสุ่มแบบหลายขั้นตอน (Multistage Random Sampling) เครื่องมือที่ใช้ เป็นแบบสอบถาม คู่มือการสนทนากลุ่ม (Focus groups) แล้วนำมาวิเคราะห์ข้อมูลในการจัดทำเป็นรูปแบบ ผลการวิจัยพบว่า รูปแบบการจัดการอาชีวศึกษาระบบทวิภาคี ประกอบด้วย 5 องค์ประกอบ คือ ด้านบุคลากร ด้านหลักสูตร ด้านการวัดผลและประเมินผล ด้านการจัดการเรียนการสอน ด้านความร่วมมือกับสถานประกอบการ และผลการตรวจสอบความตรงเชิงโครงสร้างของโมเดลรูปแบบการจัดการอาชีวศึกษาระบบทวิภาคี ด้วยการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน (Confirmatory factor analysis) ทดสอบความสอดคล้องกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์ และมีผลการประเมินประสิทธิผลของรูปแบบตามมาตรฐาน ด้านการใช้ประโยชน์ ด้านความเป็นไปได้ ด้านความเหมาะสม และด้านความถูกต้อง ทุกมาตรฐานมีผลประเมิน อยู่ในระดับมากที่สุด
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
ปาริฉัตร จันโทริ. (2555). การศึกษาระบบทวิภาคีทางออกของปัญหาแรงงานไทย.วารสารบริหารธุรกิจ ปีที่ 35 ฉบับที่ 135 กรกฎาคม - กันยายน 2555. 29-30.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). พระราชบัญญัติ การศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และแก้ไข เพิ่มเติม(ฉบับที่ 2) พ.ศ.2545 พร้อมกฎกระทรวงที่เกี่ยวข้องของพระราชบัญญัติการศึกษาภาคบังคับ พ.ศ. 2545. กรุงเทพมหานคร:โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์(ร.ส.พ.)
. พระราชบัญญัติการอาชีวศึกษา พ.ศ. 2551,ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม125 ตอนที 6 43 ก.หน้า 3.
ชนะ กสิภาร์. (2523). แนวทางในการจัดการเรียนการสอนช่างอุตสาหกรรม. กรุงเทพมหานคร: สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
จำปี อู่เงิน. (2541). ปัญหาการเรียนการสอนและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนระบบทวิภาคีในวิทยาลัยเทคนิคภาคเหนือ ตามหลักสูตรปวช. 2538. แพร่ : วิทยาลัยเทคนิคแพร่.
. Kemmis, S., & McTaggart, R. (2000).Participatory action research. In N.Denzin and Y. Lincoln (Eds.), The Handbook of Qualitative Research
(2nd ed.). London: Sage.
พงศ์เทพ จิระโร. (2546). การพัฒนาระบบประกันคุณภาพภายในสำหรับการศึกษา เฉพาะทางของกองทัพเรือ. วิทยานิพนธ์ ค.ด. การวัดและประเมินผลการศึกษา. คณะครุ
ศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Stufflebeam, D., & Shinkfield, A. (2007). Evaluation theory, models, and applications. San Francisco: Jossey-
Bass.
อนันต์ งามสะอาด. (2549). การจัดการอาชีวศึกษาระบบทวิภาคีด้วยหลักการมีส่วน ร่วม: กรณีวิทยาลัยเทคนิคเดชอุดม. วิทยานิพนธ์ ค.ด. การบริหารการศึกษา.
บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.