Buddha painting Lanna in the succession of Buddhism

Main Article Content

Surapon Maprajak
Poonchai Pathiya

Abstract

The study of Buddhist painting. The painting or painting with the pattern of the painful contract of the painter. Painting is an important art form. Because it is built. In response to the conditions of the existence of society in the past. Everything from Buddhism, regardless of culture, tradition, thought, belief are based on Buddhist teachings. The way of life of man such as mural painting in the temples of Wat Buakkhrokluang, Tha Sala Sub-district, Mueang District, Chiang Mai Province. it was found in six J‡takas stories were painted i.e. Temiya J‡taka, Suvannasam J‡taka, Nemiraj J‡taka, Mahosatha J‡taka, Vidhurabanthita J‡taka and Vessantara J‡taka. All mural paintings focused the Buddhist way that related to the doctrines of Kamma, virtues and moral. The mural painted reflected the Buddhist Doctrines as the Ten Perfections viz. D‡na: giving, S„la: morality, Nekkhamma: renunciation, Panj‡: wisdom, Viriya: energy, Khanti: forbearance, Sacca: truthfulness, AdhiÒÒh‡na: self-determination, Mett‡: loving-kindness and Upekkh‡: equanimity. All mural paintings reflected the non-negligence or heedfulness in life and to complete the perfections to reach the Ultimate Goal of Buddhism.

Article Details

How to Cite
Maprajak, S. . ., & Pathiya, . P. . . (2019). Buddha painting Lanna in the succession of Buddhism. Journal of Buddhist Arts, 4(1), 19–38. retrieved from https://so09.tci-thaijo.org/index.php/barts/article/view/4665
Section
Academic Article

References

กรมศิลปากร. (2539). การดูแลรักษาศิลปโบราณวัตถุ, กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์.

โครงการพัฒนาบทเรียน E-learning. จิตรกรรม (Painting). สืบค้นเมื่อ. (30 พฤศจิกายน 2560). แหล่งที่มา: http://www.ipesk.ac.th/ipesk/home/VISUAL%20ART/lesson321.html.

จีรพันธ์ สมประสงค์. (2532). ศิลปะประจำชาติ ศป. 231. กรุงเทพมหานคร: โอ. เอส. พริ้นติ้งเฮ้าส์.

พุทธทาสภิกขุ. (2523). ศิลปะแห่งการใช้สติในทุกกรณี. กรุงเทพมหานคร: ธรรมสภา.

ภาณุพงษ์ เลาหสม. (2541). จิตรกรรมฝาผนังล้านนา. กรุงเทพมหานคร: เมืองโบราณ.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

มโน พิสุทธิรัตนานนท์. (2547). สุนทรียวิจักษณ์ในจิตรกรรมไทย. กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์.

วรรณิภา ณ สงขลา. (2528). การอนุรักษ์จิตรกรรมฝาผนัง. กรมศิลปากร. จัดพิมพ์เนื่องในโอกาสการจัดนิทรรศการการอนุรักษ์จิตรกรรมฝาผนัง พระวิหารหลวงวัดสุทัศนเทพวราราม. กรุงเทพมหานคร: กรมศิลปากร.

ลิปิกร มาแก้ว. ความเป็นมาแห่งจิตกรรมและภาพวาดลายเส้นของล้านนา. สืบค้นเมื่อ. (29 พฤศจิกายน 2560). แหล่งที่มา: http://rmutlculture.rmutl.ac.th/webboard/index.

วิบูลย์ ลี้สุวรรณ. (2523). จิตรกรรมไทย. กรุงเทพมหานคร: องค์การค้าของคุรุสภา.

สุชาติ เถาทอง. (2529). ศิลปะกับมนุษย์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์โอเดียนสโตร์.