Guidelines for Solving Dropout Problems at Government Vocational Educational Institutions in Chonburi Province
Main Article Content
Abstract
The purposes of this study were (1) to investigate the problems of dropout among students from the vocational education institutions of government in Chonburi, and (2) to examine guidelines for solving dropout problems. The study employed a questionnaire for data collection from 243 cases. They consisted of 8 deputy directors and 235 teachers from the vocational education institutions of the government in Chonburi. The statistical methodology used analyze the data was frequency, percentage, mean, and standard deviation. The findings of the study were as follows: (1) there were four main factors for dropout problems among students from vocational education institutions in Chonburi; focusing on the student’s factor – it was related to inefficient time management, focusing on family’s factor – it was related to poverty, focusing on teacher’s factor – it was related to heavy workload assigned, and focusing on institution’s factor – it was related to the distance between the accommodations and the institutions of the students respectively, and (2) the study also suggested that the students should be supported to be discipline and aware of the importance of education, the teaching style of the teachers should be modern, interesting, and appropriate, the guardians should frequently cooperate with people in charge in the institutions and provide information relevant to bursary for the students, and the institutions should provide the supportive environment for teaching and learning process as well as re-consider the flexibility and suitability of the regulations or codes of conduct of each institution.
Downloads
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พุทธศักราช 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม(ฉบับที่ 2) พุทธศักราช 2545. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
โกมล จันทวงษ์. (2558). ปัจจัยสาเหตุการออกกลางคันของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ ศูนย์สระแก้ว. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์, 5(1), 127-141.
ชิสาพัชร์ โกสีย์รัตนาภิบาล. (2555). การศึกษาปัญหาการออกกลางคันของผู้เรียนสถานศึกษาบ้านจันทเขลม สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาจันทบุรี เขต 2. (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต), มหาวิทยาลัยบูรพา, ชลบุรี
ธัญญ์พิชชา ท้วมทับ. (2563). แนวทางการป้องกันการออกกลางคันของนักศึกษากลุ่มเสี่ยงกรณีศึกษา: วิทยาลัยเทคนิคอุตรดิตถ์. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 7(6), 60 – 76.
นันธวัช นุนารถ. (2559). แนวทางการป้องกันความเสี่ยงในการออกกลางคันของเด็กและเยาวชนในเขตพื้นที่การศึกษาจังหวัดนครสวรรค์. วารสารวิชาการและวิจัยสังคมศาสตร์, 11 (31), 33-46.
บุญชม ศรีสะอาด. (2551). การวิจัยเบื้องต้น. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
ปริญญา มีสุข. (2559). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจออกกลางคันของผู้เรียนอาชีวศึกษา เขตภาคกลาง 1 . วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 10(3), 72 – 83.
เมธีศิน สมอุ่มจารย์. (2563). การศึกษาสภาพปัญหาและแนวทางการแก้ไขปัญหาการออกกลางคัน นักเรียน นักศึกษา วิทยาลัยเทคนิคบึงกาฬ. วารสารรัชต์ภาคย์, 14(34), 101-110.
วชิราภรณ์ โอนไธสง. (2558). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการออกกลางคันของนักเรียนในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 32. วิทยานิพนธ์หลักสูตรครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา, บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.
ศิริชัย กาญจนวาสี. (2544). ทฤษฎีการทดสอบแบบดั้งเดิม. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพมหานคร :โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศูนย์เทคโนโลยีสารสนเทศและกำลังคนอาชีวศึกษา. (วันที่ 25 มิถุนายน 2564). จำนวนนักเรียน นักศึกษาอาชีวศึกษาภาครัฐ ประจำปีการศึกษา 2563 จำแนกสถานศึกษาและระดับชั้น. สืบค้นเมื่อ 14 พฤศจิกายน 2564, จาก http: //std2018.vec.go.th
สมภาร มีอุเทน และคณะ. (2560). การศึกษาสาเหตุและแนวทางการบริหารจัดการการออกกลางคันของนักเรียนนักศึกษา วิทยาลัยการอาชีพหนองกุงศรี จังหวัดกาฬสินธุ์. วารสารการวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 23(1), 238.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาจันทบุรี เขต 1.(2554). สมุดบันทึกประจำปี 2554. จันทบุรี : สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาจันทบุรี เขต 1.
สำนักมาตรฐานการอาชีวศึกษาและวิชาชีพ (2562). หลักเกณฑ์และแนวปฏิบัติการจัดการอาชีวศึกษาระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ และระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง เรื่องที่ 1 การจัดการอาชีวศึกษา. กรุงเทพฯ: วิทยาลัยเทคนิคมีนบุรี.
สุเกษร ชุ่มสวัสดิ์. (2562). การศึกษาสภาพปัญหา และแนวทางแก้ปัญหาการออกกลางคันของผู้เรียนวิทยาลัยอาชีวศึกษาชุมพร สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี, สุราษฎร์ธานี.
เอกบุตร อยู่สุข. (2549). สาเหตุการออกกลางคันของนักศึกษา หลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพ (ปวช.) วิทยาลัยการอาชีพพุทธมณฑล สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. วิทยานิพนธ์ครุศาสตร์อุตสาหกรรมมหาบัณฑิต, สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ, กรุงเทพมหานคร.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Education and Psychological Measurement, 30 (3), 607-610.
Likert, R. (1967). The Method of Constructing and Attitude Scale. In Reading in Fishbeic. M (Ed.), Attitude Theory and Measurement. New York: Wiley & Son.