ศักติของเทพเจ้าในปรัชญาฮินดู
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มุ่งศึกษาศักติของเทพเจ้าในปรัชญาฮินดู ผลการศึกษาพบว่า ศักติในปรัชญาฮินดูเป็นพลังที่สนับสนุนชีวิตให้ดำรงอยู่รวมทั้งประคับประคองสากลโลกไว้ และเป็นลัทธิบูชาเทพีที่เป็นคู่บารมีของพระเทพเจ้าในฐานะเป็นศักตะ เช่น พระสรัสวดีเป็นพลังศักติของพระพรหม พระลักษมี เป็นพลังศักติของพระนารายณ์ และพระอุมาเทวีเป็นพลังศักติของพระศิวะ ศักติเป็นสัญลักษณ์หรือหลักธรรมฝ่ายเทพเทวีที่แสดงถึงสติปัญญามีวิวัฒนาการและแนวความคิดการกำเนิดขึ้นของศักติเพื่อเป็นพลังเสริมแก่มหาเทพทั้ง 3 และแนวคิดเรื่องศักตินี้ยังคงมีความสำคัญ และมีอิทธิพลต่อการดำเนินชีวิตของมนุษย์จึงได้รับการนับถือมาจนถึงปัจจุบัน เช่น พระแม่สุรัสวดี เป็นตัวแทนแห่งปัญญาความรู้ พระแม่ลักษมี เป็นตัวแทนแห่งความร่ำรวย พระแม่อุมา เป็นตัวแทนแห่งความมีอำนาจ ดังนั้นผู้มีความเคารพในภักติสามารถเลือกบูชาเทพีแห่งภักติได้ตามความปรารถนาของตน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ฐิติวัจน์ ทองแก้ว และพิทักษ์ ศิริวงศ์. (2559). การสร้างพื้นที่ทางสังคมและการดำรงอัตลักษณ์ของคนพิการที่ทำงานในองค์กรด้านการสื่อสารโทรคมนาคม. วารสาร Veridian E-Journal. Silpakorn University ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 9(3), 1443-1462.
นักรบ นาคสุวรรณ์. (2562). พระแม่พหุชระ เทพผู้คุ้มครองความหลากหลายทางเพศ. กรุงเทพฯ: วิทยาลัยดุสิตธานี.
บุญเย็น วอทอง. (2550). เทพเจ้า. กรุงเทพฯ: แม่คำผาง.
ปิยลักษณ์ โพธิวรรณ์, มณีมัย ทองอยู่ และเยาวลักษณ์ อภิชาติวัลลภ. (2554). ผลจากการเปลี่ยนแปลงสู่การพัฒนาตัวตนคนข้ามเพศ. วารสารวิจัย มข. สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 1(1), 79-94.
พระยาอนุมานราชธน (เสฐียร โกเศศ). (2507). ลัทธิของเพื่อน ฉบับสมบูรณ์. พระนคร: ก้าวหน้า.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2542). พจนานุกรมศัพท์ศาสนาสากลอังกฤษ-ไทย. กรุงเทพฯ: อรุณการพิมพ์.
วีระชัย โชคมุกดา. (2554). พลิกแดนภารตะ ประวัติศาสตร์อินเดีย อารยธรรมตะวันออกที่ไม่มีวันล่มสลาย. กรุงเทพฯ: ยิปซี
ศุภมาศ เชยศักดิ์. (2552). เทวีมาหาตมยะ: การบูชาสรรเสริญเทวีในวรรณคดีสันสกฤต. (อักษรศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
สิริลักษ์ จินตนะดิลกกุล. วัดแขกสีลม. สืบค้นจาก http://leisure.mweb.co.th/walk/temple_000630.html.
สุมาลี มหณรงค์ชัย. (2546). ฮินดู-พุทธ จุดยืนที่แตกต่าง. กรุงเทพฯ: สุขภาพใจ.
เสถียร พันธรังษี. (2542). ศาสนาเปรียบเทียบ. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: สุขภาพใจ.
Kanodia, K. (2016). Bahuchara Mata. Intermountain West. Journal of Religious Studies, 7(1), 87-119.
Penrose, W. (2001). “Hidden in History: Female Homoeroticism and Women of a Third Nature”, in the South Asian Past. Journal of the History of Sexuality, 10(1), 3-39.
