ยุทธศาสตร์การพัฒนาการท่องเที่ยวโดยชุมชนบ้านทุ่งศรี สู่การจัดการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์และกำหนดยุทธศาสตร์การพัฒนาการท่องเที่ยวโดยชุมชนบ้านทุ่งศรีอย่างยั่งยืน โดยมีการศึกษา จุดแข็ง จุดอ่อน โอกาส และอุปสรรค ที่มีผลต่อการจัดการท่องเที่ยวของชุมชนและกำหนดยุทธศาสตร์การพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน ใช้วิธีวิจัยเชิงคุณภาพ กลุ่มผู้ให้ข้อมูลประกอบด้วยผู้ให้สัมภาษณ์เชิงลึกจำนวน 5 คน ได้แก่ ผู้นำชุมชน และเจ้าหน้าที่จากหน่วยงานภาครัฐที่เกี่ยวข้อง และผู้ร่วมสนทนากลุ่มจำนวน 25 คน ประกอบด้วย ผู้ใหญ่บ้าน ประธานและเลขานุการกลุ่มท่องเที่ยวโดยชุมชน สมาชิกกลุ่ม ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน เหรัญญิก และปราชญ์ชาวบ้าน ซึ่งล้วนได้รับการคัดเลือกแบบเจาะจง เนื่องจากมีบทบาทสำคัญในการจัดการการท่องเที่ยวของชุมชนเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แนวคำถามสัมภาษณ์เชิงลึก แนวคำถามสนทนากลุ่ม แบบบันทึกการสังเกต และการวิเคราะห์เอกสาร ข้อมูลที่ได้ถูกวิเคราะห์ด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา โดยจัดหมวดหมู่ข้อมูลตามประเด็นการวิจัย และสังเคราะห์เพื่อจัดทำข้อเสนอ
เชิงยุทธศาสตร์
ผลการวิจัยพบว่า 1) ชุมชนบ้านทุ่งศรีมีจุดแข็งด้านทรัพยากรธรรมชาติ วิถีชีวิตดั้งเดิม และความเข้มแข็งทางสังคม แต่ยังมีข้อจำกัดด้านทุนความรู้ บุคลากร และการบริหารจัดการ 2) เสนอกรอบยุทธศาสตร์ 4 ด้าน ได้แก่ (1) ยุทธศาสตร์ด้านสิ่งแวดล้อม เน้นการอนุรักษ์แหล่งท่องเที่ยวและการใช้พลังงานสะอาด (2) ยุทธศาสตร์ด้านเศรษฐกิจ ส่งเสริมธุรกิจท่องเที่ยวชุมชน การตลาด และผลิตภัณฑ์ท้องถิ่น (3) ยุทธศาสตร์ด้านสังคม เน้นการมีส่วนร่วมของคนในชุมชนและการพัฒนาศักยภาพ และ (4) ยุทธศาสตร์ด้านวัฒนธรรม ส่งเสริมภูมิปัญญาท้องถิ่นและอัตลักษณ์ชุมชน ยุทธศาสตร์ดังกล่าวได้จากฉันทามติของชุมชน และเชื่อมโยงบริบทภายในกับโอกาสภายนอกได้อย่างสมดุล สะท้อนถึงแนวทางการจัดการการท่องเที่ยวโดยชุมชนที่สอดคล้องกับหลักการพัฒนาอย่างยั่งยืน
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2560). แผนพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติ ฉบับที่ 2 (พ.ศ. 2560-2564). กรุงเทพฯ: กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2566). แผนพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติ ฉบับที่ 3 (พ.ศ. 2566-2570). กรุงเทพฯ: กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.
ณัฐยา แสวงอนุไชย, ปองพล ทัพพะปุรณะ และวิชุดา ทัพกลาง. (2557). โครงการศึกษาข้อมูลเพื่อจัดทำ เส้นทางท่องเที่ยวเพื่อการเรียนรู้เชิงเกษตรในพื้นที่ชุมชนบ้านบางพลับ จังหวัดสมุทรสงคราม (รายงานการปฏิบัติงานสหกิจศึกษา). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยสยาม.
พจนา สวนศรี และสมภพ ยี่จอหอ. (2556). คู่มือมาตรฐานการท่องเที่ยวโดยชุมชน. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยพายัพ สถาบันการท่องเที่ยวโดยชุมชน.
พจนา สวนศรี. (2546). คู่มือการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชน. กรุงเทพฯ: โครงการท่องเที่ยวเพื่อชีวิตและคุณภาพ.
วีระพล ทองมา และประเจต อำนาจ. (2547). ผลที่เกิดขึ้นจากการจัดกิจกรรมการท่องเที่ยวต่อประชาชนในพื้นที่ ตำบลแม่แรม อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
สำนักงานจังหวัดแพร่. (2566). แผนพัฒนาจังหวัดแพร่ พ.ศ. 2566 – 2570. แพร่: กลุ่มงานยุทธศาสตร์ และข้อมูลเพื่อการพัฒนาจังหวัด.