กลยุทธ์การบริหารงานการบริการสาธารณะแบบพหุภาคีของ องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในพื้นที่อำเภอห้างฉัตร จังหวัดลำปาง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) การวิเคราะห์ระดับประสิทธิภาพในการดำเนินงานบริหารงานบริการสาธารณะแบบพหุภาคี 2) การศึกษาแนวทางการบริหารงานการบริการสาธารณะในรูปแบบพหุภาคี และ 3) การพัฒนากลยุทธ์ที่มีประสิทธิภาพในการบริหารงานบริการสาธารณะแบบพหุภาคีในพื้นที่อำเภอห้างฉัตร จังหวัดลำปาง งานวิจัยใช้วิธีการวิจัยแบบผสมผสาน โดยรวบรวมข้อมูลจากการสัมภาษณ์กลุ่มตัวอย่างที่คัดเลือกอย่างเจาะจง ได้แก่ ผู้บริหารและผู้นำชุมชนใน 4 ตำบล ได้แก่ ตำบลเวียงตาล, ตำบลเมืองยาว, ตำบลปงยางคก, และตำบลห้างฉัตรแม่ตาล รวมทั้งประชาชนจำนวน 100 คน งานวิจัยเชิงปริมาณถูกรวบรวมผ่านแบบสอบถามและวิเคราะห์ด้วยสถิติเชิงพรรณนา ส่วนข้อมูลเชิงคุณภาพใช้การวิเคราะห์เนื้อหาโดยรวมกับการใช้เครื่องมือ SWOT และ TOWS Matrix
ผลการศึกษาพบว่า 1) ระดับประสิทธิภาพการดำเนินงานการบริหารงานการบริการสาธารณะแบบพหุภาคีโดยรวมอยู่ในระดับสูง 2) การบริหารงานการบริการสาธารณะมีความโดดเด่นในทุก ๆ ด้าน เช่น การนำองค์กร, การวางแผนเชิงกลยุทธ์, การจัดการความรู้, การพัฒนาบุคลากร, และการประเมินผลการดำเนินงาน โดยรวมภาพอยู่ในระดับสูงสุด 3) กลยุทธ์การบริหารที่มีประสิทธิภาพประกอบด้วย 4 กลยุทธ์หลัก ได้แก่ กลยุทธ์เชิงรุก, กลยุทธ์เชิงแก้ไข, กลยุทธ์เชิงป้องกัน, และกลยุทธ์เชิงรับ
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กองพัฒนาและส่งเสริมการบริหารงานท้องถิ่น. (2563). รายงานสรุปผลการประเมินประสิทธิภาพขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น (สถ.-อปท.) ประจำปี พ.ศ. 2563 Local Performance Assessment(LPA) Annual Report 2020 สาระสำคัญจากผลการประเมิน LPA ประจำปี พ.ศ. 2563. กรุงเทพฯ: กองพัฒนาและส่งเสริมการบริหารงานท้องถิ่น.
คณะกรรมการร่างรัฐธรรมนูญ สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร. (2560). รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2560. กรุงเทพฯ: สำนักการพิมพ์ สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.
จักร ศิริรัตน์, โชติ บดีรัฐ และศรชัย ท้าวมิตร. (2566). รูปแบบการบริหารจัดการเชิงกลยุทธ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดเพชรบุรี. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 7(2), 479-499.
ธีรพล นิติจอมเล็ก, รภัสสรณ์ คงธนจารุอนันต์, วีณา นิลวงศ์, ภาวิณี อารีศรีสม และพิณนภา หมวกยอด. (2567). ระบบการบริหารจัดการสภาวะวิกฤติโรคอุบัติใหม่และโรคอุบัติซ้ำเชิงบูรณาการขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดเชียงใหม่. วารสารสันติสุขปริทรรศน์, 5(1), 71-86.
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยพุทธศักราช 2560. (2560, 6 เมษายน). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 134 ตอนที่ 40 ก. หน้า 74-75.
ศรัณย์ วงษ์มาก, ไชยวัฒน์ เผือกคง และอมร หวังอัครางกู. (2567). การพัฒนาประสิทธิภาพการปฏิบัติงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในเขตพื้นที่อำเภอคีรีรัฐนิคม จังหวัดสุราษฎร์ธานี. วารสารสังคมศาสตร์และศาสตร์รวมสมัย, 5(1), 1-14.
ศรินทิพย์ อรุณสวัสดิ์ฤกษ์, ชาญเดช เจริญวิริยะกุล และวราพร ดำรงค์กูลสมบัติ. (2564). ประสิทธิภาพการให้บริการสาธารณะขององค์การบริหารส่วนตำบลบางกร่าง อำเภอเมืองนนทบุรี จังหวัดนนทบุรี. วารสารการวิจัยการบริหารการพัฒนา, 11(4), 732-745.
สุพักตร์ พิบูลย์. (2560). สถิติเบื้องต้น. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
เสาวลักษณ์ ดีมั่น. (2560). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการให้บริการสาธารณะขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอแปลงยาว จังหวัดฉะเชิงเทรา. (รายงานการวิจัย), มหาวิทยาลัยราชภัฎราชนครินทร์.
Yamane, T. (1973). Statistics: an introductory analysis. New York: Harper & Row.