การจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงเกษตร ชุมชนไทลื้อ อำเภอปัว จังหวัดน่าน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยเรื่อง การจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงเกษตร ชุมชนไทลื้อ อำเภอปัว จังหวัดน่านนี้ เป็นการศึกษาวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม และการวิจัยเชิงสำรวจ ประชากรคือ ชุมชนวัฒนธรรมไทลื้อ ในอำเภอปัว โดยใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบ ลูกโซ่หรือหิมะ การระดมสมองจากการสัมภาษณ์เป็นกลุ่มใช้เครื่องมือ และการประชุมประชาคมหมู่บ้านไทลื้อ ที่กระจายตัวตลอดลุ่มน้ำที่ราบหุบเขาดอยภูคาในการพัฒนาการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนไทลื้อ มีผลการจัดเวทีการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงเกษตรของชุมชนไทลื้อ อำเภอปัว จังหวัดน่าน โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. เพื่อศึกษาสถานการณ์และประเมินศักยภาพการจัดการท่องเที่ยวชุมชนในอำเภอปัว กรณีศึกษาการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชน 2. พัฒนาการจัดการท่องเที่ยวชุมชนไทลื้อ การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงเกษตร ชุมชนไทลื้อ อำเภอปัว จังหวัดน่าน
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กรมการท่องเที่ยว กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2557). คู่มือการตรวจประเมินมาตรฐานคุณภาพแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตร. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกิจการโรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึกในพระบรมราชูปถัมภ์.
กรมส่งเสริมการเกษตร. (2552). เอกสารวิชาการการท่องเที่ยวเชิงเกษตร. กรุงเทพมหานคร: ม.ป.ท.
เทพกร ณ สงขลา. (2554). ความสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบกิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงเกษตรและการใช้ทรัพยากร เกษตรของชุมชนชน: กรณีศึกษาท่องเที่ยวเชิงเกษตรช้างกลาง จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารวิทยาการจัดการและสารสนเทศศาสตร์ 6(2),1-12.
รำไพพรรณ แก้วสุริยะ. (2554). ท่องเที่ยวยั่งยืน (ท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์) ท่องเที่ยวเชิงนิเวศ. กรุงเทพมหานคร : อนุสารอสท.
Pandurang Taware. (2563). Agri–tourism: Innovative Supplementary Income Generating Activity for Enterprising Farmers, สืบค้นเมื่อวันที่ 9 กันยายน 2563 จาก agritourism.in/.../AgriTourism_ Concept_ Note.pdf.
Wolfe, K., and G. Bullen. (2563). Agritourism, your way: A how-to guide for successful agritourism enterprises, สืบค้นเมื่อวันที่ 9 กันยายน 2563 จาก clemson.edu.