การมีส่วนร่วมเรียนรู้เพื่อทำเรื่องเล่าชุมชนบ้านท่าดีหมี อำเภอเชียงคาน จังหวัดเลย เพื่อรองรับการท่องเที่ยวสกายวอล์กเลย

Main Article Content

กัลยา ยศคำลือ

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) การทำเรื่องเล่าคุณภาพชีวิตชุมชนบ้านท่าดีหมี อำเภอเชียงคาน จังหวัดเลย และ 2) การเรียนรู้แบบพหุปัญญาทำข้อมูลเรื่องเล่าชุมชนบ้านท่าดีหมี อำเภอเชียงคาน จังหวัดเลย เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม กลุ่มเป้าหมายจำนวน 50 คน ประกอบด้วย คือ ผู้นำชุมชน และประชาชน เครื่องมือวิจัยคือ การสัมภาษณ์และการมีส่วนร่วมเรียนรู้เพื่อจัดทำข้อมูลเรื่องเล่าชุมชน สถิติที่ใช้คือความถี่  และพรรณนาวิเคราะห์การทำเรื่องเล่าคุณภาพชีวิตและการจัดทำเรื่องเล่าชุมชนโดยเรียนรู้แบบพหุปัญญา ผลการวิจัยพบว่า (1) คุณภาพชีวิตชุมชนบ้านท่าดีหมีจากการบอกเล่าทางวาจาของครัวเรือนยากไร้ จำนวน 100 ครัวเรือน ประชากรทั้งหมดจำนวน 367 ครัวเรือน ประชากร จำนวน 1,089 คน จำแนกเป็นเพศชาย 515 คน และเพศหญิง 574 คน  มีพื้นที่ราบและภูเขาทั้งหมด 4,000 ไร่ เป็นพื้นที่ทำการเกษตร  2,500 ไร่ ประกอบอาชีพเกษตร เช่น ปลูกข้าว ผัก ผลไม้ การทำหัตถกรรมทอผ้า จักสานและจานกาบหมาก แปรรูปสมุนไพรเพื่อบริโภคและจำหน่ายแก่นักท่องเที่ยวที่เข้ามาไหว้พระใหญ่ภูกคกงิ้วและชม Skywalk  (2) การเรียนรู้จัดทำข้อมูลเรื่องเล่าชุมชนบ้านท่าดีหมีแบบพหุปัญญญาของการ์ดเนอร์รูปแบบการใช้วาจาและภาษาท้องถิ่นไทเลยแบบไม่เป็นทางการ มีเนื้อหาที่สังเคราะห์จากกระบวนการกลุ่มและความคิดสร้างสรรค์ที่เกี่ยวข้องกับวิถีชีวิต ความเชื่อและประเพณีของชุมชนบ้านท่าดีหมี การเรียนรู้ที่จะปรับตัวต่อการเปลี่ยนแปลงเพื่อพัฒนาการท่องเที่ยวชุมชน โดยสะท้อนผลข้อมูลเรื่องเล่าเป็นสื่อแผ่นพับและวีดีทัศน์

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ยศคำลือ ก. . (2022). การมีส่วนร่วมเรียนรู้เพื่อทำเรื่องเล่าชุมชนบ้านท่าดีหมี อำเภอเชียงคาน จังหวัดเลย เพื่อรองรับการท่องเที่ยวสกายวอล์กเลย. วารสารธรรมวัตร, 3(2), 39–49. สืบค้น จาก https://so09.tci-thaijo.org/index.php/tmwj/article/view/583
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงวัฒนธรรม. (2559). วัฒนธรรม ประเพณีและภูมิปัญญา. กรุงเทพฯ: กรมส่งเสริมวัฒนธรรม.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2550). การจัดการเรียนรู้แบบพหุปัญญา. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2561). ยุทธศาสตร์ชาติมหาวิทยาลัยราชภัฏเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น ระยะ 20 ปี (พ.ศ.2560-2579). กรุงเทพฯ: สำนักงานที่ประชุมอธิการบดีมหาวิทยาลัยราชภัฏ.

กัลยา ยศคำลือ. (2562). รายงานการทำเวทีประชาคมค้นหาแนวทางการบริหารจัดการแหล่งท่องเที่ยวใหม่ Skywalk เชียงคาน- เลย 4 มิติ. เลย: มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.

เจษฏา สอนเสียง. (2562). ข้อมูลครัวเรือนบ้านท่าดีหมี. เลย: อำเภอเชียงคาน จังหวัดเลย.

พระธรรมโกศาจารย์ (พุทธทาสภิกขุ). (2549). ตามรอยพระยุคลบาท โดยทศพิธราชธรรม. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.

พันธ์ เตชะคุปต์ และ พเยาว์ ยินดีสุข. (2560). ทั กษะ 7C ของครู 4.0. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วิรัช วิรัชนิภาวรรณ. (2561). การบริหารจัดการและการบริหารการพัฒนา. กรุงเทพฯ: เอ็กซเปอร์เน็ท

วิโรจน์ อุทุมโคตร, ประจญ กิ่งมิ่งแฮ และ ธนกฤต ธุริสุทธิ์. (2561). รูปแบบการจัดการความรู้ตามบทบาทหน้าที่กำนันผู้ใหญ่บ้านเขตตรวจราชการที่ 10 กรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย, 13(44), 100-109.

เสาวภา สุขประเสริฐ. (2560). คุณภาพชีวิตที่ดีตามหลักสากล. เลย: มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.

Bandura, A. (1977). Principle of Behavioral Modification. New York: Rinehart & Winston.

Gardner, H. (1998). Multiple Intelligences: The Theory in Practice. New York: Basic Books.

Herzberg, F., & Snyderman, B. (1959). The Motivation of Work. (2nd ed.). New York: John Wiley Andersons.

Kagan, S. (1998). Co-operative Learning. San Juan Capistrano: Kagan Co-operative Learning.

Maslow, A. H. (1943). A theory of human motivation. Psychological Review, 50(4), 370–396. https://doi.org/10.1037/h0054346