การศึกษาเปรียบเทียบทัศนะเรื่องความสุขในพุทธศาสนาเถรวาท กับศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิก
Main Article Content
บทคัดย่อ
ความสุขในทัศนะของพุทธศาสนา มี 2 อย่าง คือ 1) กายิกสุข สุขทางกาย อันเกิดขึ้นจากการมีทรัพย์ การใช้จ่ายทรัพย์ การไม่เป็นหนี้สิน และการประกอบการงานไม่มีโทษ หรือความสุขที่เกิดขึ้นจากการเสพเสวยกามคุณ 5 เป็นโลกียสุข และ 2) เจตสิกสุข สุขทางใจ โดยแบ่งเป็นสุขที่เกิดขึ้นจากการได้ฌานสมาบัติ เป็นโลกียสุขแต่เป็นสุดยอดของโลกียสุข และสุขที่ได้จากการบรรลุมรรคผลนิพพาน ความสุขในทัศนะของศาสนาคริสต์ มี 2 อย่าง ได้แก่ 1) ความสุขอันเกิดจากความรักระหว่างมนุษย์กับพระเจ้า เปรียบเหมือนความรักระหว่างบิดากับบุตร 2) ความสุขอันเกิดจากความรักระหว่างมนุษย์กับมนุษย์ พระเยซูสอนให้รักเพื่อนบ้าน(มนุษย์ทั้งโลก) สอนให้รักศัตรู รู้จักการให้อภัยและเสียสละ การที่มนุษย์จะมีความสุขได้ จะต้องเป็นผู้มีความรักความศรัทธาในพระเจ้าอย่างสุดจิตสุดใจสุดปัญญาและความคิด และเมื่อมีความรักความศรัทธาต่อพระเจ้าแล้ว พร้อมทั้งปฏิบัติตามคำสั่งสอนของพระเจ้า เช่น รับศีลบับติศมาหรือศีลล้างบาป มนุษย์นั้นก็จะได้รับความรอด คือ รอดพ้นจากบาปและได้ไปอยู่ร่วมกับพระเจ้าในอาณาจักรสวรรค์ ซึ่งเป็นที่ไม่มีการเกิดแก่เจ็บตายอีกต่อไป เป็นความสุขระดับสูงสุดตามเกณฑ์ของศาสนาคริสต์
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
พระคำรณ เหว่ทู. (2551). การศึกษาวิเคราะห์เรื่องความสุขในพระพุทธศาสนาเถรวาทกับความสุขในสังคมไทยปัจจุบัน. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต). มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2549). สุขภาวะองค์รวมแนวพุทธ. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ: ม.ป.พ.
พระมหาสมปอง มุทิโต. (2525). คัมภีร์อภิธานวรรณนา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ธรรมสภา.
พระสุริยัญ ชูช่วย. (2546). การแสวงหาความสุขและคุณค่าของชีวิต กรณีศึกษา ทัศนะกลุ่มคนต่างวัยในกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหิดล.
พุทธทาสภิกขุ. (ม.ป.ป.). คริสตธรรม พุทธธรรม. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.
พุทธทาสภิกขุ. (. (ม.ป.ป.). ปัญหาเกี่ยวกับพระผู้เป็นเจ้า กรรม อนัตตา. กรุงเทพฯ: เจริญรัฐการพิมพ์.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2546). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2542. กรุงเทพฯ: นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์.
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.