ศึกษาการปฏิบัติวิปัสสนาในปธานิยังคสูตร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาหลักธรรมหรือคำสอนที่อยู่ในปธานิยังสูตรและศึกษาการปฏิบัติวิปัสสนา ในปธานิยังคสุตร การวิจัยนี้ดำเนินโดยการวิชัยเชิงคุณภาพ รวบรวมข้อมูลจากคัมภีร์ทางพระพุทธศาสนาเถรวาทและเอกสารต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง สรุปเรียบเรียงบรรยายเชิงพรรณนา
ผลการวิจัย พบว่า หลักธรรมในปธานิยังคสูตร เป็นพระสูตรที่ว่าด้วยองค์แห่งภิกษุผู้มีความเพียร หมายถึงความเพียร หรือ องค์แห่งความเพียร 5 ประการดังกล่าว คือ ผู้นั้นย่อมทำความเพียรได้ดีคือเพียรที่จะทำให้ เกิด มรรค ผล นิพพาน เป็นความพียรที่ประกอบด้วย ศรัทธา คือ มีความเชื่อความเลื่อมใสศรัทธามั่นคงในพระรัตตนตรัยเป็นข้อ 1. ในเมื่อมีศรัทธาแล้วอาศัยแค่ศรัทธาอย่างเดียวคงไม่สามารถที่จะประกอบคุณงามความดีได้เต็มที่ถ้าหากว่าบุคคลนั้นมีโรคภัยไข้เจ็บหรือมีโรคโรคร้ายแรงประจำตัวก็ย่อมมีอุปสรรคไม่ราบรื่นคือการไม่มีอาพาธมีโรคร้ายคือข้อ 2. ข้อต่อไปคือการเป็นคนซื่อตรงต่อตัวเองและต่อบุคคลรอบข้างย่อมทำให้เป็นที่รักแก่คนทั่วไปไม่มีมารผจญเป็นอุปสรรคต่อการเจริญธรรมคือข้อ 3. ส่วนข้อที่ 4 และข้อ 5 ต้องมีความเพียรที่ประกอบด้วยปัญญาอันนำไปสู่ความพ้นทุกข์ได้ นี่คือองค์แห่งความเพียรที่พระพุทธองค์ตรัสไว้ในพระสูตรดังกล่าว
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2555). พุทธธรรม ฉบับปรับขยาย. (พิมพ์ครั้งที่ 35). กรุงเทพฯ: ผลิธัมม์.
พระพุทธโฆสเถระ. (2551). คัมภีร์วิสุทธิมรรค. แปลโดย สมเด็จพระพุฒาจารย์ (อาจ อาสภมหาเถระ). (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: ธนาเพรส.
พระภัทรชัยญกรณ์ อูดสวย. (2564). การบริหารการศึกษาตามหลักพุทธธรรมของโรงเรียนตำรวจตระเวนชายแดน. วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย, 4(3), 83-92.
พัฒติยา อังคุนะ, ธีรภัทร์ ถิ่นแสนดี และ พระพลากร สุมงฺคโล (อนุพันธ์). (2566). แนวทางพัฒนาการบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาล ของผู้บริหารโรงเรียนการกุศลของวัดในพระพุทธศาสนา จังหวัดร้อยเอ็ด. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 6(1), 40-57.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฏกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2553). อรรถกถาภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาอรรถกถา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สานิตย์ สีนาค และ ชัยณรงค์ กลิ่นน้อย. (2566). การศึกษาวิเคราะห์คัมภีร์ลิงคปุราณะ. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 6(1), 106-119.
Damnoen, P. S., Siri, P., Supattho, P. S., & Kaewwilai, K. (2021). The Development of Student Characteristics in According to the Nawaluk Framework of the Buddhist integration of Buddhapanya Sri Thawarawadee Buddhist College. Asia Pacific Journal of Religions and Cultures, 5(2), 126–135.
Rattanawong, N. (2023). The Formulation of Model for Enhancing Oral Linguistic Performance of Teaching English Major Students of Mahachulalongkornrajavidyalaya University, Phrae Campus. Journal of Educational Management and Research Innovation, 5(1), 211–222.
Tan, C. C., & Damnoen, P. S. (2020). Buddhist Noble Eightfold Path Approach in the Study of Consumer and Organizational Behaviors. Journal of MCU Peace Studies, 8(1), 1–20.
