พุทธคุณธรรมในทุนมนุษย์กับการพัฒนาประเทศไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพุทธคุณธรรมในทุนมนุษย์กับการพัฒนาประเทศไทย ผลการศึกษา พบว่า ประเทศเป็นที่อยู่อาศัยรวมกันของประชากรบนอาณาเขตที่มีความแน่นอนและมีอำนาจอธิปไตย ประชากรจึงมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาประเทศในทุกมิติ การพัฒนาประเทศในมิติของเศรษฐกิจให้มีความเจริญเติบโต มั่งคั่งอย่างมีคุณภาพที่ประชากรมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดี การจะเป็นเช่นนั้นได้ประชากรของประเทศต้องมีสภาพเป็นทุนมนุษย์ที่มีองค์ประกอบร่วมกันของทุนทางทางสังคม ทุนทางอารมณ์ และทุนทางปัญญาที่มีศักยภาพสูงพอที่จะทำงานตามหน้าที่ความรับผิดชอบให้มีคุณภาพ สมรรถภาพ ประสิทธิภาพเพื่อให้ทุนมนุษย์ไทยมีคุณค่าต่อการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศที่เป็นจริงได้ รัฐบาลควรมีนโยบายและมาตรการพัฒนาแหล่งที่มาของทุนมนุษย์ผ่านความเป็นมาตรฐานการศึกษา การฝึกอบรม ทักษะ และการสาธารณสุข รวมทั้งปลูกฝังทุนทางพุทธคุณธรรม ได้แก่ ไตรสิกขา มรรคมีองค์ 8 และสมถกัมมัฏฐานเข้าเป็นส่วนผสมในทุนมนุษย์ ทั้งในระดับครัวเรือน สถาบันการศึกษา สถานที่ทำงานทั้งภาครัฐและเอกชน อันจะเป็นการสร้างคุณค่าในทุนมนุษย์สำหรับการพัฒนาประเทศได้อย่างต่อเนื่อง
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงพิมพ์กับวารสารวิจัยและวิชาการบวรพัฒน์ ถือเป็นข้อคิดเห็น และความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
2. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิจัยและวิชาการบวรพัฒน์ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่ง ส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อการกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิจัยและวิชาการบวรพัฒน์ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
กรุงเทพธุรกิจ. (2564, 25 มิถุนายน). อีกกี่ปี? เราถึงจะเป็นประเทศร่ำรวย. เข้าถึงได้จาก https://www.bangkokbiznews.com/ blogs/ columnist/127662
ภัทรษมน รัตนางกูร. (2552). ปัจจัยสำคัญในการพัฒนาประเทศและยุทธศาสตร์การพัฒนาประเทศสู่ความยั่งยืน. เข้าถึงได้จาก http://phatrasamon. blogspot.com/2009/11/blog-post_26.html
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกฉบับภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ศิริพจน์ เหล่ามานะเจริญ. (2562). ทำไมไอน์สไตน์จึงพูดว่า จินตนาการสำคัญกว่าความรู้?. เข้าถึงได้จากhttps://www.matichonweekly.com/ column/ article_ 224277
สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2561). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลศัพท์. (พิมพ์ครั้งที่ 31). กรุงเทพฯ : สหธรรมิก.
Becker, G. (1962). Investment in Human Capital A Theoretical Analysis. Journal of Political Economy, 70, 9-49.
Becker, G. (1964). Human Capital. New York : Columbia University Press.
Becker, G. (1994). Human capital: a theoretical and empirical analysis, with special reference to education. Chicago : The University of Chicago Press.
Goldin, C. (2014).Human Capital. Retrieved from chromeextension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://scholar.harvard.edu/files/goldin/files/human_capital_handbook_of_cliometrics_0.pdf
Gratton, L. & Ghoshal, S. (2003). Managing Personal Human Capital: New Ethos for the “Volunteer”. European Management Journal, 21(1), 1-10.
Hanushek, E. A. & Woessmann, L. (2008). The Role of Cognitive Skills in Economic Development. Journal of Economic Literature, 46(3), 607-668.
Martinavičius, J. (2013). National Wealth Assessment and Utilization in Transition Economies. Bulletin of Taras Shevchenko National University of Kyiv Economics, 3(145), 17-19.
Sheng, L. Y. (1975). The evolution of the pre-Confucian meaning of jen and the Confucian concept of moral autonomy. Monumenta Serica, 31, 184.
Smith, A. (1776). The Wealth of Nations. London : W. strahan and T. Cadell.
UNDP. (2022). The 17 Goals. Retrieved from https://sdgs.un.org/ goals
Weber, M. (1947). The Theory of Social and Economic Organization. New York : Free Press.
World Bank. (2021). New World Bank Country classifications by income level: 2021-2022. Retrieved from https://blogs.worldbank. org/opendata/new-world-bank-Country-classifications-income-level-2021-2022
